این کاریکاتوریست پیشکسوت، درباره وضعیت کاریکاتور در ایران اظهار کرد: قبل از اینکه کاریکاتوریستها به داشتن سندیکا یا انجمن صنفی نیاز داشته باشند، نیاز دارند که جایی باشد تا بتوانند در آنجا فعالیت کنند. متأسفانه عرصه فعالیت برای این هنرمندان، وسیع نیست و در این سالها بسیار محدود بوده است.
او ادامه داد: مطبوعاتی که کاریکاتور چاپ میکنند بسیار انگشتشمارند و همین تعداد هم درآمد ناچیزی به کاریکاتوریست میدهند. به همین دلیل است که هنرمندان این عرصه معمولا پراکنده و دلسرد میشوند و مجبورند بهدنبال کار دیگری باشند. بنابراین اول باید به مسائل مالی کاریکاتوریستها توجه شود و بعد به فکر مسائلی مثل انجمن صنفی بود.
این هنرمند همچنین بیان کرد: در کشورهای دیگر، کاریکاتوریستها بهراحتی میتوانند از طریق هنرشان درآمد بهدست آورند. ترکیه که کشور همسایه ما است، سابقه سندیکای کاریکاتورش به 40 - 50 سال پیش برمیگردد.
درمبخش درباره دلایل محدود بودن عرصه فعالیت کاریکاتوریستها در ایران، گفت: مسائل سیاسی و حساس بودن مقوله کاریکاتور و همچنین انتقادی بودن آن، از جمله دلایلی است که باعث بهوجود آمدن این مشکلات شده است. متأسفانه دولتمردان ما انتقاد را برنمیتابند و به همین دلیل، هنر کاریکاتور جدی گرفته نمیشود. در حالی که هدف کاریکاتور، انتقاد سازنده است و دشمن هیچ کسی نیست.
۵۸۵۸
نظر شما