محقق دراین باره می گوید : " در عرصه شعر آیینی قطعاً نیاز به نوآوری داریم اما این که نوآوری را چگونه معنا کنیم مهم است. یک بخش آن برمی‌گردد به چگونگی استفاده از قالب‌های متنوع شعری به‌ویژه قالب‌هایی که مخاطب امروز بیش‌تر آن را می‌پسندد."
وی در ادامه می افزاید : " متأسفانه گاهی به اسم نوآوری رفتارهای سخیفی هم رخ می‌دهد که حتی منجر به توهین به مقدسات می‌شود. جایز نیست شاعر آیینی شخصیت حضرت زهرا(س) را به گونه‌ای برای مخاطب تشریح کند که گویی درباره دختر همسایه یا خواهر کوچک‌ترش صحبت می‌کند!
درست است که نباید شخصیت‌هایی مثل ائمه اطهار را دور از دسترس نشان دهند اما صمیمیت با بزرگان هم مرزهایی دارد که نباید شکسته شود. یعنی ضمن پرهیز از غلو و اغراق شأن و جایگاه آنان رعایت شود. "
برای مطالعه متن کامل این یادداشت اینجا را کلیک کنید.
نظر شما