تهیهکننده فیلم سینمایی «گاوخونی» در گفتوگو با خبرآنلاین درباره اظهارات معاون امور سینمایی در مورد برنامههای سینمایی سال 1389، اظهار داشت: «سخنان شمقدری را در مورد سینما به طور کلی مثبت ارزیابی میکنم. گفتههای او در مورد آسیبشناسی وضع موجود در سینما و راهحل برونرفت از آن نکات درستی بودند، علاوه بر اینها تاکید شمقدری براینکه فصلالخطاب سینما باید معاونت سینمایی باشد و همه نهادها در مورد سینما اظهار نظر نکنند، سخنانی درست و حساب شده بود.»
او ادامه داد: «شمقدری در بخش دیگری از سخنانش به مسئله نظارت دولتی بر سینما و بحث فیلمهای ممنوعه و نامتناسب بودن آن با پیشرفتهای موجود در جامعه اشاره داشتند که توجه ویژه به این بخش هم ثمربخش خواهد بود زیرا سیستم فعلی نظارت در سینمای ایران بسیار قدیمی است و با شرایط روز هماهنگی چندانی ندارد.»
معلم با انتقاد از برخی مولفههایی که در فیلمهای پرفروش دیده میشوند، گفت: «وضعیتی که امروز سینمای ایران درگیر آن است، نتیجه سیاستهای غلط مدیران در دورههای قبل است. اینکه امروز آفتابه و پیژامه به عنوان مولفههای فیلم پرفروش شناخته میشود و زبان شخصیتها در فیلمهای سینما از لمپنهای زمان شاههم بدتر است، معضلی است که باید با آن روبرو شد و اینها از سیاستهای نادرست فرهنگی ناشی میشود.»
این تهیهکننده راه حل خود را برای برونرفت از شرایط فعلی چنین بیان کرد: «اطمینان و اعتماد برای سرمایهگذاری در سینما باید بین تهیهکنندگان بازگردد. من به عنوان تهیهکنندهای که با سرمایه شخصی خود وارد عمل میشوم با وجود آنکه چندان هم پرکار نیستم اما نگرانی از وضعیت حاکم در سینما را احساس میکنم.»
او ادامه داد: «وضعیت فعالیت بخش خصوصی و نوع حمایت دولت از سینما مسائلی است که باید روشن شود. اینکه دولت در جایگاه ناظر یا حامی قرار میگیرد یا خیر باید مشخص شود. نتیجه جریان کنونی سینمای ایران فرار سرمایههای اصیل از سینمای ایران و وارد شدن سرمایههای غیراصیل به این عرصه است؛ اکنون سینما سرشار از پولشویی است.»
معلم با توجه به بیتوجهی صورت گرفته به مقوله اکران فیلمهای سینمایی و تامین امکانات لازم برای نمایش تمامی تولیدات سینما، گفت: «کار نکردن در حوزه نمایش فیلمهای سینمایی تقصیر چه کسی بوده؟ چرا سال‌ها در مورد پتانسیل نمایش فیلمهای سینمایی اقدامی صورت نگرفته است؟ اینها نشان میدهد تدبیر مدیریتی لازم در این زمینهها وجود نداشته است.»
او با نگاهی به گفتههای جواد شمقدری در نشست خود را هنرمندان و اهالی مطبوعات در مورد برنامه سینما در سال 1389، اظهار داشت: «سخنان آقای شمقدری نشان میدهد او و همکارانش در تشخیص معضلات موجود در سینمای ایران راه درستی را پیمودهاند، اما روشن نبودن افق اجرایی کردن این برنامهها و اهداف مشکل من با این سخنان بود. براساس متنی که در مورد سیاستهای سینما منتشر شده، راهکارهای اجرایی را نمیتوانیم مشاهده کنیم و این مشکلی است که باید برطرف شود.»
او ادامه داد: «مشکل دیگر به مطرح نکردن برنامهها و کارکرد بنیاد سینمایی فارابی در این مقطع بود. در این سخنان روشن نشد فارابی در مورد حمایت از تولیدات سینمایی چه وظیفهای برعهده خواهد داشت. علاقه‌مند بودم جلسه امروز در حالی برگزار میشد که ما (سینماگران) پیش از حضور در جلسه سیاستها را مطالعه کرده بودیم و در این جلسه در مورد آن صحبت میکردیم و پیشنهادهای خود را با مدیران سینمایی در میان میگذاشتیم.»
معلم در مورد مسئله درجهبندی تهیهکنندگان گفت: «درجهبندی فیلمها اقدامی است که پیش از این صورت گرفته و نتایج منفی آن به وضوح دیده شده است. در آن مقطع مهدی فخیمزاده در جلسهای اظهار نظری کرد که بعد از آن فیلمهایش همواره «د» میگرفت. نباید شرایط به گونهای پیش برود که درجهبندیها منجر به اعمال نظر سلیقهای مدیران در مورد افراد شود.»
او همچنین در مورد دستهبندی فیلمهای اکرانی و غیراکرانی گفت: «باید روشن شود چه کسانی و با چه مکانیزمی در مورد استاندارد فیلمها تصمیمگیری خواهند کرد. تولید فیلمهایی که اکران نمیشود هدر دادن سرمایههای کشور است و باید سازو کار درستی برای اجرایی کردن برنامه فیلمهای اکرانی و غیراکرانی اتخاذ شود.»
نظر شما