به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ تقریبا همه دانشمندان جهان مطمئن هستند که با ادامه روند فعلی تولید گازهای گلخانه ای اقلیم کره زمین کاملا تغییر می کند و آینده حیات انسان به خطر میافتد.
آمریکا و چین روی هم حدود 40 درصد گازهای گلخانه ای جهان را تولید می کنند، ایران هم با تولید 1.68 درصدی گازهای گلخانه ای در میان 10 کشور اصلی تولید کننده گازهای گلخانه ای است. به همین منظور هر کشوری متعهد شده است که تولید گازهای گلخانه ای خود را تا سال 2030 میزانی کاهش دهد.
تعهد ایران در این رابطه کاهش 12 درصدی گازهای گلخانه ای است، اما آیا این تعهد هیچ شرطی هم دارد ؟
محسن ناصری، مدیر طرح ملی تغییر اقلیم سازمان حفاظت از محیط زیست در این رابطه در میزگردی در خبرآنلاین گفت: مطابق با کنوانسیون بین المللی تغییر اقلیم ما متعهد شدیم که تا سال 2030، 12 درصد کاهش انتشار گازهای گلخانهای بدهیم، 4 درصد ما کاملا داوطلبانه است و 8 درصد پس از حذف تحریمها و کمک های فناوری است. در حال حاضر به نظر می رسد قسمتی که 8 درصد را مشروط کرده رفع شده است یعنی باید برنامه ریزی 12 درصد داشته باشیم.
آیا تعهد ایران کم نیست؟
تعهد ایران برای کاهش گاز های گلخانه ای 12 درصد است، اما این میزان نسبت به تعهد های کشور دیگر چگونه است ؟ و آیا ایران می توانست گامی بزرگتر در این رابطه بردارد ؟
تعهدهای چند کشور به این شکل است:
زمان انجام تعهد |
میزان متعهد شده برای کاهش گاز گلخانه ای |
میزان توید گازهای گلخانه ای در جهان (درصد نسبت به جهان ) |
نام کشور |
سال 2030 |
60 تا 65 درصد نسبت به میزان سال 2005 |
25 درصد |
چین |
سال های 2025 و 2080 |
26 تا 28 درصد نسبت به میزان سال 2005 هدف دوم: 80 درصد |
14 درصد |
ایالت متحده آمریکا |
سال 2030 |
40 درصد نسبت به میزان سال 1990 |
10.16 درصد |
اتحادیه اروپا |
سال 2030 |
33 تا 35 درصد نسبت به میزان سال 2005 |
7 درصد |
هند |
سال 2030 |
70 تا 75 درصد نسبت به میزان سال 1990 |
5.35 درصد |
روسیه |
سال 2030 |
26 درصد نسبت به سال 2013 |
3.11 درصد |
ژاپن |
سال 2030 |
37 درصد نسبت به میزان سال 2005 |
2.34 درصد |
برزیل |
سال 2030 |
12 درصد |
1.65 درصد |
ایران |
سال 2030 |
30 درصد نسبت به میزان سال 2005 |
1.65 درصد |
کانادا |
سال 2030 |
21 درصد |
0.97 درصد |
ترکیه |
ناصری درباره این که آیا تعهد ایران کم است یا نه گفت: ببینید به هر حال وقتی پولی وارد کشور می شود، ضریبی برای آن در نظر گرفته می شود به عنوان ضریب جذب که چقدر می توانیم از آن استفاده کنیم. درواقع امکان عملیاتی کاهش میزان بیشتری گاز گلخانه ای برای ما وجود دارد اما باید متوجه توان جذب کشور هم باشیم. اگر عددی که اختیار کردیم کمتر از پتانسیل واقعی کشور است، متاثر از توان جذب ما است؛ توان جذب مالی، توان جذب فناوری و ...
شما فکر کنید امروز تمام درهای مالی و فناوری به ایران باز شود، آیا می توانیم از همه این فرصت ها استفاده کنیم؟ واقغا نمی توانیم زیرا یک ضریب کاهنده ای وجود دارد که به آن ضریب جذب می گویم که متناسب با آن باید حرکت کنیم. با چنین نگاهی ما سعی کردیم یک عدد واقع بینانه ای متعهد شویم.
مشروح این میزگرد را اینجا بخوانید.
47237
نظر شما