کسی نمیتواند در قالب هر طرح و ایدهای مهاجران به تهران ر که این ک صاحب کسب و زندگی هستند به زور از تهران خارج کند ولی دلیلی هم وجود ندارد که کارمندان مجردی که به دلایل مختلف به تهران منتقل شدهاند در تهران باقی بمانند.
در صورت خروج این کارمندان از تهران هم هزینههای زندگی آنان کاهش مییابد و هم هزینههایی که نظام برای آنان میپردازد، کاهش مییابد به همین دلیل به مصلحت حکم می کند که اجرای ایده تمرکز زدایی از تهران رییسجمهور ابتدا از این افراد شروع شود.
ساکنان شهرستانی تهران که مترصد به دست آوردن امکاناتی در این شهر هستند، با ماندنشان در تهران هیچ وقت به آنها نخواهند رسید، قطعا منتظر تسهیلاتی هستند که بتوانند به واسطه آنها به آرزوهایشان جامع عمل بپوشانند.
به عنوان مثال در صورت فراهم شدن خدمات بیمارستانی و پزشکی مناسب نظیر بخش دیالیز یا سیتیاسکن یا امآرآی در شهرستانها، روستاییان و شهرستانیهایی که برای درمان به تهران سفر میکنند هرگز به تهران نخواهند آمد تا مسائل حاشیهای بعدی به وجود آید.
اما برای انتقال پایتخت از تهران یا خروج پنج میلیون نفر از تهران ابتدا باید آمار و ارقام دقیقی از شرایط فعلی تهران و سایر شهرهای کشور به دست آورد و بعد امکانات مورد نیاز را برای متقاضیان فراهم کرد.
سپس کارمندان دولت در دسترسترین و راحتترین افرادی هستند که رییسجمهور میتواند ایده خروج پنج میلیون نفر از تهران را از آنان آغاز کند. پیشنهاد میشود در فاز اول اجرای این طرح در بین کارمندان دولت فرمی توزیع شود تا نیازهای اساسی آنان برای خروج از تهران مشخص شده و تعداد متقاضیان انتقال شناسایی شوند.
به تعبیر دیگر ابتدا باید سراغ مواجببگیران نظام یعنی کارمندان و کارکنان دولت و نهادهای حکومتی رفت سپس بهسراغ کارخانجات و شرکتهایی تولیدی که در جاده ساوه و جاده مخصوص کرج روز به روز توسعه مییابند، رفت. با شناسایی مزیتها و ظرفیتهای نواحی و مناطق مختلف استان ها، میتوان کارخانجات و به دنبال آن کارکنان و کارگران شاغل در این واحدها را به خارج از تهران منتقل کرد.
البته به طور قطع ایده رییسجمهور در کوتاه مدت توفیقی به دست نمیآورد ولی نمیتوان به بهانه زمان بر بودن یا بودجه بر بودن از این مسئله مهم چشمپوشی کرد. این طرح باید آغاز شود اگر هم عمر دولت قد نداد لااقل این حرکت از سوی دولت دهم آغاز میشود و باید از سوی دولتهای بعدی ادامه یابد. جمعیتی که رییسجمهور برای خروج از تهران به آن اشاره کرده، جمعیت منطقی و قابل تحققی است. چرا که اگر تهران در شکل و شمایل فعلیاش کمتر از نیمی از جمعیتش کاهش نیابد موفقیتی بهدست نمیآید.
عضو ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی
نظر شما