تنها راه نهادینه شدن احزاب در کشور حاکمیت نظام پارلمانتاریستی است. تا مادامیکه این اتفاق نیفتاده است انتخابات با محوریت قبیله گرایی، قوم گرایی و جناحی به معنای انحرافی خواهد بود و برای جامعه بار منفی خواهد داشت.
قانون انتخابات نیز باید با محوریت حضور فعال احزاب تنظیم شود و در هنگام انتخابات مردم با حضور خود پای صندوق های رای به جای انتخاب فرد حزب مورد نظرشان را که لیست انتخاباتی منتشر کرده است مورد حمایت، تایید و انتخاب قرار دهند.
البته ترکیبی از این دو را در اصلاح قانون احزاب در سال گذشته شاهد بودیم هم حزب و هم فردیت. ما چاره ای نداریم جز حرکت به سمت حزبی شدن. البته این مورد هم تنها کافی نیست، یعنی اصلاح قوانین به تنهایی کارساز نیست چه آنکه ما در کشور قوانینی داریم که به خوبی اجرا نمی شود. باید قانون به طور تمام و کمال اجرا شود و از اجرای آن نیز حمایت صورت بگیرد.
احزاب باید مورد حمایت دولت، روحانیون، ائمه جمعه سراسر کشور و ... قرار گیرد.بعضا هستند از ائمه جمعه کشور که اعتقاد به حزب ندارند با این توجیه که روحانیت و مسجد وجود دارد و دیگر نیازی به احزب های سیاسی نیست؛ در حالیکه هم امام (ره) و هم رهبر انقلاب به احزاب اعتقاد داشته و دارند.
آیت الله بهشتی حزب را معبد می دانست و شهید مطهری معتقد بود در جمهوری اسلامی احزاب غیر سیاسی نیز تا زمانیکه فعالیت آنها مخل امنیت کشور نباشد مختارند که فعالیت نمایند.
رهبر انقلاب اعتقاد دارند که تحزب هیچ منافاتی با وحدت عمومی جامعه ندارد. رهبری آن حزبی را که نقش راهنمایی و هدایت مردم را به سمت ی آرمان سوق بدهد قبول دارند. از نگاه رهبری احزاب باید نیروهای راکد را شتابنده نماید و از انحراف نیروها، دولت و نهادها جلوگیری کند.
احزاب از آنجا که باید جامعه را به سمت یک معرفت و دانایی سیاسی برسانند حضورشان لازم است. البته این موارد با دستگاه های کسب قدرت متفاوت است. آنچه که امروز ما در دنیای غرب از فعالیت احزاب شاهدیم این است که زمانی که به قدرت می رسند تلاش می کنند به هر قیمتی در قدرت بمانند و حزب دیگر را از قدرت ساقط نماید، این حزب مورد تایید نیست.
احزاب و تشکل های سیاسی باید نهادینه شوند برای آنکه بتوانند در درون جامعه یک کانال کشی به معنای واقعی کلمه و برای گسترش فکر صحیح بوجود بیاورند چه فکر سیاسی باشد چه فکر عقیدتی و مذهبی. لذا قانون انتخابات باید با محوریت فعالیت احزاب به طور رسمی در عرصه انتخابات تدوین شود. این ساز و کار که یک تعداد فعال سیاسی و غیر حزبی که شخصیت های موثری نیز هستند به دور از رفتارهای حزبی بنشینند دور هم و رییس جمهور مشخص کنند، لیست نمایندگان مجلس تهیه نمایند و برای شوراها به جمع بندی برسند صحیح نیست.
باید با توجه به شانی که قانون اساسی برای احزاب در نظر گرفته است نقش احزاب را پررنگ ببینیم البته در بسیاری از کشورها برای تدوین قانون انتخابات باید قانون اساسی تغییر کند . در کشور ما دوبار قانون اساسی تدوین شده یکبار در بدو پیروزی انقلاب اسلامی و بار دیگر در بازنگری آن که اصلاحاتی لحاظ شد. به نظر می آید که دوباره کشور برای بازخوانی و بازبینی قانون اساسی احساس نیاز کرده است اما نه برای این دوره از انتخابات برای دوره های بعد که زمان کافی برای این امر وجود داشته باشد. چرا که پیش نیاز اصلاح قانون انتخابات اصلاح قانون اساسی است.
دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین
نظر شما