به گزارش خبرآنلاين،دكتر فردريك بنتينگ در 14 نوامبر 1891 به دنيا آمد و تنها پس از عمري 49 ساله در 21 فوريه 1941 درگذشت. روز ۲۳ ژانویه سال ۱۹۲۲ یکی از بزرگترین کشفیات علم پزشکی صورت گرفت و تبديل به روز«تولد دیگر» و دوباره میلیون‌ها انسان مبتلا به ديابت شد. در این روز دکتر فردریک گرانت بنتینگ، پزشک جوان کانادایی توانست انسولین را بر روی اولین بیمار خود که از بیماری دیابت (بیماری قند) رنج می‌برد، آزمایش کند. تزریق انسولین به لئونارد تامپسون نوجوان چهارده‌ساله نتیجه‌ای درخشان داشت و این نوجوان که بر اثر اختلال در غده پانکراس خود مانند هزاران هزار انسان دیگر در کانادا و میلیون‌ها تن دیگر در جهان رنج می‌برد و در انتظار مرگ زودرس خود بود، درمان شد و زندگی دوباره پيدا كرد.
انسولین با اثر به سلول‌های کبد باعث می‌شود این سلول‌ها با گرفتن قند از خون و ذخیرهٔ آن به صورت گلیکوژن، قند خون را کاهش دهند و با تجمع گلیکوژن در سلول‌های ماهیچهای -به عنوان یک منبع سوخت- انرژی را افزایش دهد. همچنین با اثر به بافت‌های چربی، استفاده از چربی به عنوان منبع سوخت را متوقف می‌کند. در صورت نبود یا کمبود انسولین در خون، بدن از چربی به عنوان منبع سوخت استفاده می‌کند.
انسولین در پزشکی برای درمان نوعی دیابت شیرین استفاده می‌شود. در دیابت شیرین نوع یک(دیابت وابسته به انسولین) توانایی تولید انسولین در بدن کاهش می‌یابد یا قطع می‌شود از این رو با تزریق روزانهٔ انسولین(اغلب به صورت زیر پوستی) علایم بیماری از بین می‌رود.
افراد مبتلا به دیابت شیرین نوع دو(یا دیابت غیروابسته به انسولین)، با این که مقدار انسولین در خون از مقدار طبیعی بیش‌تر است، ولی تعداد گیرندههای انسولین کم است. در مواردی نادر اگر داروهای دیگر اثر گذار نبودند، از انسولین برای کنترل مقدار گلکوز خون استفاده می‌شود.
کشف انسولین به وسیله دکتر بنتینگ انقلاب بزرگی در داروسازی و علم پزشکی بود و تا به امروز جان میلیون‌ها میلیون انسان را از مرگ نجات بخشیده و به آنها عمر دوباره داده است. کشف انسولین که به بیماران دیابتی، آنها که مرض قند دارند، کمک می‌کند تا تبدیل قند در بدن آنها سیر طبیعی خود را طی کند و به انرژی تبدیل شود، برای بنتینگ یک شبه شهرت، اعتبار و احترامی جهانی به همراه آورد.
5454
نظر شما