ايلام از جمله بلادي است كه بهرغم مرزي بودن نه دروازه ايران بوده و نه در مسير اتصال دو شهر مهم قرار داشته و نه هيچگاه به مركز سياسي يا اقتصادي كشور نزديك بوده است. از همين رو، حتي طبيعت زيبا و بكر چهار فصلش كمتر توجه مسافران و ايرانگردان را جلب نموده به نحوي كه چشمهساران و كوهستانهاي بلوط و پسته كوهياش در شمال، بوستانها و نخلستانهايش در جنوب و شاليزارهايش در شرق استان، براي اكثر ايرانيان ناشناخته مانده است.
حتي وقوع جنگ تحميلي و در تيررس بودن ايلام در دهه شصت هم براي شناساندن اين خطه به ايران كافي نبود. گويا لازم بود جنگي ديگر در اوايل دهۀ هشتاد شمسي، ايلام و مهران را مكشوف اهل عالم كند. ناگهان تهاجم آمريكا و سقوط صدام، ايلام را به دروازهاي براي عتبات تبديل كرد، مرز مهران قدمگاه زائران انبوه حسين شد. در كنار زيارت، تجارت چمداني هم رونق گرفت. بيكاري و خودكشي (بزرگترين بحران ايلام) در مهران صفر شد و ... و البته چنان كه افتد و داني ديري نپایيد كه انحصار در اعزام زوار توسط شركتهاي دولتي، رونق تازه آمده را كمفروغ و تجارت چمداني و زيارت انفرادي را حذف كرد. با اين حال ايلام به جرگه بازيگران ايران زمين پيوسته بود و افتان خيزان به بازي خود ادامه ميداد تا اينكه در سالهاي اخير راهپيمايان اربعين حسيني هم به يارياش آمدند تا به هر ترتيب ايران، ايلام را بيش از گذشته بشناسد.
اينك ايلام كه پيش از اين، دو شهر مهم را به هم وصل نميكرد در مسير وصل دو كشور مهم نشسته و مرز بينالمللي مهران مقبولترين مسير براي تردد زائران اهلبيت پيامب رشده است. حضور ميليوني زائران ايراني در اربعين حسيني هر ساله بيشترين حجم مسافر (نسبت به ساير مرزهاي ايران و عراق) را متوجه اين خطه ميكند؛ و اين روزها به جاي جاده كرج-چالوس، وضعيت ترافيك جاده ايلام-مهران در سرخط مهمترين خبرهاي ايران قرار ميگيرد.
آري؛ گويا حب حسين(ع) و جبرجغرافي توامان به كمك ايلام و مهران آمده اند تا شايد طعم توسعه در اين ديار هم چشيده شود.
نظر شما