مهر نوشت:
محمدعلی شرف الدین تصریح کرد: با سدهای فراوانی که بر روی رودخانه های خوزستان ساخته شده منابع آبی تغذیه کننده آبشارها و سازه های تاریخی شوشتر به شدت کاهش پیدا کرده است، در حالی که میزان آبی که در گذشته در این مجاری روان بود بیش از 45 آسیاب آبی را می چرخاند. این پژوهشگر که از اولین متولیان میراث فرهنگی و آثار تاریخی شوشتر است با اشاره به وضعیت گذشته آبشارها افزود: تا چند سال پیش رودخانه های موجود در شوشتر محل مناسب و زیبایی برای شنا و ماهیگیری بود و آبی سالم و بهداشتی نیز داشت.
شرف الدین اظهار داشت: در رودخانه ها و آبشارهای شوشتر نوعی ماهی منحصر به فرد زندگی می کرد که محلی ها به آن "ماهی شیربد" می گفتند و به گفته پزشکان مصرف گوشت آن نقش مهمی در سلامتی شهروندان و به صورت مشخص حل مشکل گواتر داشت، اما هم اکنون به دلیل آلودگی فراوان اثری از این ماهی در شوشتر وجود ندارد.
کمبود نزولات جوی و کم آبی و ریخته شدن فاضلابهای شهر به آبشارهای تاریخی شوشتر این منابع آبی را به سمت خشک شدن و آلودگی مفرط برده است که این مسئله با توجه به ثبت شدن این سازه ها در فهرست آثار جهانی تداوم حضور آنها را در این لیست با خطر جدی مواجه کرده است. به گفته کارشناسان در صورتی که این آبشارها همچنان بدون آب و دارای آلودگی بمانند دچار فرسودگی و تخریب خواهند شد.
در بررسی صورت گرفته از سوی سازمان میراث فرهنگی 6 محل اصلی که بهداشت و سلامت سازه های آبی را با مشکل مواجه می کرد شناسایی و معرفی شد. علاوه بر ورود فاضلاب شهری، فاضلاب برخی منازل نیز به صورت پراکنده به آب رودخانه وارد می شود.
محمدعلی شرف الدین پژوهشگر و تاریخ شناس شوشتری خواستار رسیدگی به وضعیت این سازه های تاریخی و جلوگیری از هدرفتن منابع آبی آبشارها و توجه به بهداشت آنها شد و از متولیان خواست برای جلوگیری از ورود فاضلاب شهری به این آبشارها چاره ای اساسی اندیشیده شود.
نظر شما