فریب لجبازی خداداد را نخورید كه لج كرده و میگوید قبلاً جوان و بی تجربه بودم كه می گفتم بیرون كشیدن تیم اشتباه است. آنهایی كه خداداد را از نزدیك میشناسند خوب میدانند او وقتی سر لج می افتد، مثل تمام ناسازگارها حاضر نیست از موضع خود برگردد وگرنه نه تنها كارشناسان و علاقه‌مندان فوتبال كه حتی خود خداداد عزیز هم از تصمیمش برای بیرون كشیدن دفاع نمیكند.
بیرون كشیدن تیم نه تنها یك حركت غیر‌حرفه‌ای كه مصداق بارز رفتارهای كودكانه است. فوتبال بازی بزرگان است، جای بچه‌های مهدكودكی نیست و امیدواریم این كارها در فوتبال ایران بدعت نشود اما باید ریشه‌یابی كرد و دید چه اتفاقی رخ میدهد و متأسفانه بارها و بارها تكرار میشود تا مربیانی مثل خداداد دست به چنین رفتار نامعقولی بزنند؟ رئیس كمیته داوران و رئیس دپارتمان داوری آیا برای این سؤال، پاسخی دارند؟ آیا یادشان هست كه در بازی قبلی تیم خداداد هم داور یك اشتباه تأثیرگذار داشت؟ خداداد آن روز با این كه میزبان بود و حمایت تماشاگر را پشت سرش داشت، تیمش را بیرون نكشید اما وقتی یك اشتباه تكرار میشود، بعید نیست واكنش افراد به تكرار اشتباه، انجام اشتباه بزرگتری باشد.
اشتباه خداداد عزیزی سر جای خود اما میخواهیم چند كلام با رئیس كمیته داوران و دپارتمان داوری فدراسیون صحبت كنیم.
شما آیا در دنیای فوتبال دیده‌‌اید یك داور سوت بزند، تصمیم بگیرد و سپس از تصمیم خود صرف نظر كند؟
منهای داستان ویدئوچك كه در همه لیگ‌های دنیا مرسوم نیست آیا در جای دیگری امكان رخ دادن چنین اتفاقی وجود دارد؟
اینكه ما خیلی وقت‌ها به رفتار و كردار مربیان ایرانی بند میكنیم و از آنها ایراد میگیریم دلیل بر این نیست كه داوریها بی ایراد است.
كمیته داوران و دپارتمان داوری تا جایی كه امكان دارد باید از داوران تحت امر خود حمایت كنند اما وقتی از آنها سوت‌های غیرمعقول میبینند، تصمیمات احساسی و بیتكرار مشاهده میكنند، دیگر حق دفاع از آنها وجود ندارد.
دفاع از اشتباه مفهومش چیزی جز این نیست؛ تشویق آدم‌ها به تكرار اشتباه.
*نکته: این مطلب در صفحه یک ، ستون سرمقاله روزنامه خبرورزشی در تاریخ 12 بهمن 1395 چاپ شده است.
نظر شما