با حمایت مجمع روحانیون مبارز از موسوی، حلقه حمایت گروه‌های سیاسی اصلاح‌طلب از میرحسین موسوی کامل شد و اعتماد ملی تنها حزب حامی کروبی در حلقه جبهه دوم خردادی‌ها باقی ماند.
اما تنها‌تر از حزب اعتماد ملی، دبیرکل آن است که حتی درون حزب خودش هم مخالفانی دارد و برخی از اعضای حزبش علناً و عملاً از موسوی حمایت می‌کنند. آرایش سیاسی اصلاح‌طلبان بیش از آنچه شیخ اصلاحات تصور می‌کرد، به نفع موسوی رقم خورد.
البته چنین روزی قابل پیش‌بینی بود، به همین دلیل پس از کناره‌گیری خاتمی، زمزمه‌های احتمال کناره‌گیری کروبی به نفع موسوی نیز مطرح شد و برخی بهش جد در تنوره آن دمیدند. اما شیخ همواره تأکید کرد که تا آخرین لحظه در عرصه باقی خواهد ماند و به نفع هیچ کس کناره‌گیری نخواهد کرد.
با این حال گروه‌های بسیاری - از اعضای فراکسیون اقلیت گرفته تا نمایندگانی از جبهه اصلاحات- با او رایزنی کردند. رایزنی‌هایی که تاکنون نتیجه مورد نظرآنها را در بر نداشته و کروبی را به کناره‌گیری به نفع موسوی قانع نکرده است.
پافشاری آنها بر این تلاش بی‌ثمر، به استناد سخنان کروبی در جمع نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس است که گفته بود اجماع را به ماههای پایانی پیش از انتخابات موکول کنید، چرا که تا آن زمان پایگاه و وزن کاندیداها در سراسر کشور به واسطه نظرسنجی‌ها مشخص شده و استقبال مردمی از سفرهای استانی گویای اقبال حقیقی آنها در انتخابات خواهد بود.
برخی اصلاح‌طلبان اگرچه به این سخنان کروبی دل بستند اما عملاً نشان دادند که حتی به این سخنان کروبی هم پایبند نیستند. چه آنکه سفرهای استانی دو طرف شروع نشده، موضوع کناره‌گیری کروبی را مطرح کرده و از همان ابتدا این سخنان کروبی را به منزله کناره‌گیری زودهنگام وی دانستند.
در حالی که او ماه‌ها پیش از موسوی فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کرده، ستادهایش را ساماندهی کرده و حتی در یک دوره نیز رقابت در انتخابات ریاست جمهوری نهم را آزموده است. در طول سال‌هایی که مهندس موسوی، کنج عزلت گزیده بود، کروبی بارها با همان مشی کدخدامنشانه همیشگی‌اش از او خواست تا وارد عرصه شده و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود. او نیامد اما شیخ در عرصه ماند، چه در بنیاد شهید، چه در سازمان حج، چه در مجلس و چه حتی عرصه رقابت انتخابات ریاست جمهوری.
اگرچه سخنرانی‌های موسوی حاکی از آن است که او با‌وجود سکوت 20 ساله اش، در جریان مسائل و امور کشور در طول همه این سال‌ها بوده، اما درخواست کناره‌گیری از کروبی حتی به بهانه پایگاه ضعیف وی در میان مردم دور از انصاف می‌نماید. شاید از همین روست که برخی پیشنهاد ایجاد اجماع در مرحله دوم را مطرح می‌کنند.
اگرچه برخی بر این باورند که تنها شانس پیروزی اصلاح‌طلبان در اجماع آنها بر حمایت از کاندیدایی واحد در همین مرحه اول است، اما پیشنهاد اجماع در مرحله دوم نیز درخور توجه است. چه آنکه در رقابت سه کاندیدای قدر (کروبی، موسوی و احمدی‌نژاد) این احتمال وجود دارد که با سرشکن شدن آرا در میان آنها، هیچ یک موفق به کسب نیمی از کل آرا نشده و انتخابات به مرحله دوم کشیده شود.
البته نگاهی به آرای کروبی در انتخابات ریاست جمهوری گذشته، نشانگر موفقیت وی در شهرهای خرد و روستاهاست. از این حیث می‌توان خاستگاه آرای وی را با احمدی‌نژاد به عنوان رقیب وی در جناح مقابل، مشترک دانست.
حال آنکه خاستگاه اصلی موسوی، بیشتر در میان کلانشهرها و نخبگان جست‌وجو می‌شود تا توده مردم. از این رو کاندیداتوری کروبی بیش از آنکه منجر به شکست آرای رقیب درون‌جناحی وی شود، آرای رقیب برون جناحی او را خواهد شکست.
به دیگر سخن آنکه، کاری را که از موسوی انتظار نمی‌رود کروبی انجام می‌دهد. چرا که موسوی به دلیل سکوت طولانی خود امکان برقراری ارتباط با بدنه جامعه در این مدت محدود را ندارد اما کروبی می‌تواند خود را به آنها نزدیک و آرایشان را به نفع خود برانگیزد.
البته حامیان سرسخت کروبی، اینکه تنها خاستگاه وی در میان توده‌های مردم است را برنمی‌تابند و حضور جمعی از نخبگان و روشنفکران سیاسی در ستادهای انتخاباتی وی را شاهد می‌آورند. چرا که او نخبگانی از اصلاح‌طلبان را به خود جذب کرده است که حمایت هایشان از دولت اصلاحات، منتقدانه بود و بیش از آنکه منجر به حمایت از خاتمی شود، منجر به تخریب او و دولتش بود.
چهره‌هایی همچون عباس عبدی یا عطاء‌الله مهاجرانی کسانی هستند که یا طرح عبور از خاتمی را مطرح کردند و یا تا مدتها اصلاح‌طلبان را مضحکه ستون‌های طنز و شایعه رسانه‌های اصولگرا کردند. حامیان موسوی با توجه به این ویژگی‌های منحصر به فرد کروبی، باید به این نکته نیز واقف باشند که کروبی در حال حاضر در سقف آرای خود قرار دارد و به نظر نمی‌رسد بیش از 5/4 میلیون رأیی که در انتخابات ریاست جمهوری نهم کسب کرد، آرای بیشتری را از آن خود کند.
این در حالی است که میرحسین موسوی پس از بیست سال سکوت در کف آرای خود جای گرفته اما ممکن است حضورش در استانها و انتشار مواضعش به ویژه در رسانه ملی در مدت تبلیغاتی مقرر، منجر به افزایش سطح آرای او شود.
نظر شما