شما نظر دهید/ برای بهبود کیفیت پوشاک ایرانی چه باید کرد؟

تو خارج چون تمام جهان انجام میدهند جزء ایران مثلا کفش میگیری 1 سال گارانتی میشه و اگر زودتر پاره شد بدون اینکه سوال کنند یدون دیگه به مشتری میدهند...

تحصیل. باید پارچه و سایر مواد تولید پوشاک و کشورهای تولید کننده آنرا را شناخت. بعد باید به فرهنگ و سلیقه مردم رجوع کرد و طرح آفرید.

باید ضدفرهنگ زرنگ بازی را ایرانیان گرفت.. قطعا همه ژیز درست میشه......

ارتباط درست با جهان باعث میشه درها باز بشه و با ایجاد رقابت خودبخود کیفیت بالا میره...........

خودباوری در اثر سالها سیاست های غلط از تولیدکنندگان ایرانی گرفته شده... وقتشه البته از وقتش هم گذشته که مسئولین منافع ملی را در راس امور قرار بدن و به جای نگرانی برای اوضاع اسفبار اروپا و امریکا.... یک فکر اساسی برای مملکت کنند. در این صورت همه چیز از جمله پوشاک کیفیتش بالا میره........

اگه جنس ايراني با كيفيت باشد همه مصرف ميكنيم ولي كيفيت ان چناني ندارد

باید یک ریس جمهور باحال دلسوز و کاری انتخاب کنیم....

تولید بدون صداقت و سودجویانه ارزشی ندارد. تویلدکنندگان پوشاک ایرانی در کپی زدن از برندهای خارجی چیزی کم نگذاشته اند تا جایی که حتی نشان تجاری برندهای مشهور جهانی را روی تولیداتشان می چسبانند و با قیمت هایی نزدیک به کالای اصلی می فروشند. تولیدکننده ایرانی تا وقتی به حق خودش قانع نباشد و کالایش را به اسم خارجی قالب کند همین آش و همین کاسه است. این قدر از فروشندگان لباس داستان شنیده ام درباره تقلب ایرانی در فروش لباس های دوخت ایران و فروش به اسم خارجی که خوش دوخت ترین لباس های بازار را هم در خریدش تردید دارم و ترجیح میدهم از مزون های خانگی که از ترکیه جنس می آورند و می فروشند خرید کنم یا به آشنایانی که از خارج می آیند سفارش خرید بدهم. کپی از روی کالای خارجی بد نیست اما فروش به همان قیمت خارجی ن

بالا بردن کیفیت مواد اولیه و پایین بردن قیمت آنها.

متاسفانه لباس های ایرانی نه طراحی خوبی دارند و نه کیفیت

آقا من شش سال پیش یه تیشرت گرفتم از آنتالیا هر سال می شورم آخ نگفته

به نظرم باید طراحان خوبی استخدام کنند

تصور ما بر اینه که پوشاک ایرانی فقط برای صادرات خوبه

نساجی ایران زمانی برای خودش بیا و برویی داشت.الان به درد نمی خوره

به نظرم الکی گرونه کیفیت هم نداره

من هنوز محصولات لایکو و نساجی مازندران را می خرم عالین

سلام. من فكر ميكنم توجه به كيفيت خيلى مهمه. اگر كيفيت را بالا ببريم و در قيمت هم تعادل را حفظ كنيم و فقط به سود كوتاه مدت راضى نباشيم بلكه بلند مدت فكر كنيم و صبور باشيم كه محصولى كه توليد كرده ايم بايد بين مردم امتحانش را بدهد و اگر قبول شد سعى در بهتر كردن كالا بكنيم و اطمينان متقاظيان را جلب كنيم حتماً موفق ميشويم. اين راهى است كه همه ماركهاى خوب رفته اند و ما هم به اين دليل از اين محصول خوب حمايت خواهيم كرد. يك شبه نميشه راه صد ساله را رفت. يادمان نرود فرش ايران هنوز بهترين هست. پس ما نمنونه هم داريم.

پایین اوردن هزینه تولید با بخشوده گی مالیاتی و هزینه های اب و برق وگاز میتوانر توان مالی تولید کننده را بالا ببرد تا بتواند بیشتر به کیفیت تولید بپردازد خلاصه اینکه حمایت از تولید کننده داخلی و افزایش تعرفه اجناس خارجی میتواند به بالا رفتن کیفیت کالای خارجی کمک کند البته متاسفانه هیچگونه برنامه و حمایتی از طرف دولت در این خصوص وجود ندارد

مثل هر صنعت دیگه ای اول باید از پیشگامان این صنعت در دنیا کمک گرفت. کاری که ترکیه سی سال پیش کرد و الان برندهای ترک در دنیا مطرح هستن. یعنی ورود کارگاههای برندهای معروف به کشور. با اینکار به مرور صنعت پوشاک کشور با دنیا همسو میشه.

باید در خصوص خرید البسه ایرانی فرهنگ سازی بشه

من در صنعت فلج پوشاک فعالم.هنر صنعت پوشاک مانند تمام عناصر تشکیل دهنده هویت ملی ما مانند هنر.اقتصاد.صنعت.کشاورزی...همه به هم متصلند سالهاست با چالشهای بسیاری روبروست که اکثرا توسطسیاستگذاری های اشتباه و برخوردهای سلیقه ای و عدم مدیریت تخصصی کاملا تضعیف شده اند.در ایران نزدیک به 10 میلیون قطعه لباس تولید میشود این در مقابل 80 میلیون جمعیت ایران نشاندهنده بسیاری از مسائل است.زمانی که در برنامه ماه عسل سال پیش یک مدل خانم را مانند انگل جامعه . پارچه فروشان را نزولخور و در شب عید برندینگرها را مانند زالوها به تصویر کشیدن خودتان نگاه کدر سیستم را به این صنعت استراتژیک متوجه میشوید. زمانیکه نوع پوشش را با گشت ارشاد مشخص میکنند جوانه تولید ملی با طراحی ایرانی به زیر زمین پنتاه میبرد.

سال‌ها با سیاست‌های حمایتی اشتباه تیشه به ریشه این صنعت در ایران زدیم. یارانه انرژی دادیم. تخفیف تامین اجتماعی دادیم. یارانه واردات مواد اولیه دادیم. نتیجه شد اینکه دستگاه‌های قدیمی پر مصرف وارد شد. دستگاه‌های قدیمی که کارگر بیشتری استخدام می‌کرد از دور خارج نشد. هزینه‌های تولید به صورت مصنوعی پایین نگه داشته شد. اما نساجی دنیا پیشرفت کرد. دستگاه‌های جدید و پوشاک باکیفیت. ما هر روز مزیت رقابتیمون رو در برابر رقبا از دست دادیم. همون کارگرهایی که ازشون حمایت می‌کردیم یواش یواش اخراج شدند. چون صنعت خودش به خاطر حمایت نادرست نابود شد. در هر صنعتی از جمله پوشاک تنها راه بهبود و پیشرفت فقط و فقط ایجاد رقابت و تحت فشار قرار دادن تولیدکنندگان برای افزایش کیفیت و نوآوری هست. وگرنه اون صنعت نابود میشه

بالابردن کیفیت پارچه و دوخت مناسب . اگه دقت کنیم لباسهای خارجی از لحاظ طراحی بیشتر ساده هستند اما کیفیت و دوخت بسیار مناسبی دارند.

بهبود کیفیت پوشاک ایرانی پیشکش، در تولید پوشاک ایرانی حتی استاندارد سایز و اندازه رو هم رعایت نمیکنن بعد هم همه اش شعار حمایت از تولید داخلی گوش فلک رو کر کرده

باید شرکت های خارجی در این تولیدی بزنند و کم کم تولید کندگان ایرانی تکنولوژی رو از خارجی ها فرا بگیرند

عدم استفاده از زیپهای متری و نخهای بی دوام ودکمه های غیر استاندارددر دوخت ودوز لباسها

توسعه نساجی و طراحی مناسب.خیلی از کارخونه های نساجی یزد ورشکست شدن

استخدام طراحان متخصص برای طراحی زیبا

صادرات تنها و نزدیکترین راه برا نجات صنعت پوشاک کشور . صادرات باعث پیشرفت یک صنعت در هر زمینه ی میشه از ایجاد برند تا بالا بردن کیفیت طرح دوخت پارچه قیمت الا اخر . اگه بتونند صادرات داشته باشن بازار داخلم بدست میاران

جلوی واردات بی رویه و قاچاق را بگیرید تا طراحان و متخصصین ایرانی این صنعت بتوانند وارد شوند و تحولی ایجاد کنند

فقط و فقط بايد همه چيز دست دولت باشد از جمله: مديريت كل كشور، كنترل مرزها جهت مقابله با قاچاق پوشاك، كنترل اسكله ها جهت مبارزه با خصولتي ها، تصميم كيريهاي تعرفه اي و تحميل نشدن انواع تعرفه و ممانعت ها از بيرون مثل قضيه شورلت، نظارت بر همه ارگانها نه اينكه يكي خودشو از خدا هم بالاتر بدونه، ارتباط با دنياي فن اوري جهت به روز كردن ماشين الات ريسندگي، ارتباط با برندهاي مطرح جهاني به منظور استفاده از تحربيات و روش كار انها، و مهمتر از همه در دست داشتن اختيار مبارزه با فساد در كشور كه نمونه اش تحت فرمان بودن نيروهاي نظميه است

بنظرم بايد يك اتاق فكر متشكل از كارشناسان پوشاك و بازار و نماينده خريداران تشكيل شود تا راهكارهاي مشكلات اين صنعت تعيين گردند.

پوشاکی که توسط تولیدکنندگان مطرح داخلی تولید میشه بلحاظ دوخت و طرح خیلی خوبه اما امان از جنس پارچه من پیراهن خریدم هیچوقت نمیتونم بپوشم بس که گرمهجنس پارچه ش در ظاهر خوبه اما صد در صد پلاستیک

اولا نوسازی صنایع پارچه بافی ودوم عدم تقلب پارچه بنجل چین را قاطی پارچه ایرانی نکنند وپیراهنی که فروخته می شود گارانتی.حداقل 6ماه داشته باشد وجمع اوری پارچه های درجه 3 چینی از بازار ودرصورت توزیع جریمه

اگر مردم هر کشوری از اجناس کشور خودش استفاده میکنه چند علت داره اولیش ارزون بودن اون جنس نسبت به جنس برند معروف خارج کشورشه،دلیل بعدی تلاش دوزنده برای ارائه طرح تمیز زیبا ست، لباسهاشون به تن میشینه، کفشهاشون تو پا راحته اما کفش چرم ایرانی پاتو داغون میکنه بسکه قالبش سفت و ناراحته چند تا برند چرم ایرانیم قیمتهاش سر به فلک میکشه خدائیش ملت برید بصورت چند پا چرم گاوی بخرید تازه نه عمده ببینید که خیلیم گرون نیست اما همینکه چرمه صدلا پهنا بهت میندازن اونام که معروف نیستن مدل من دراوردیه ایران یعنی سبک ترکیبی اختراع کردن یه در کوچیک چرم باقیش... میای به دوزنده داخلی کمک کنی نساجی نداریم پارچه متری ...تومان. خیاط گرون یا خراب کردن پارچه خب معلومه میریم از ترکها مطابق میلمون میخریم.

به نظر من باید از تولید ملی حمایت شود نه به این صورت شما باید جنس با کیفیت با تنوع مختلف برای مصرف کننده مهیا کنی به نظر وسلیقه مصرف کننده احترام گذاشت متاسفانه قیمت تمام شده به شدت بالاست مضافا به اینکه کیفیت ضعیف و دوخت خوب ندارن واصلا قابل مقایسه با اجناس کشور ترکیه ندارن ومردم این حق را دارن که از پوشاک خوب استفاده کنند.

باقیش تو قبلی جا نشد اول صنایع پایه باید ایجاد شه یعنی نساجی، چرم، قالب سازی باید طاحی پارچه ها دیدنی باشه باید بفرستینشون برن دوره ببینن. تا زمانیکه تحمیلی باشه هیچی درست نمیشه تو این مملکت از آبدارچی الا... از کارش میزنه طلبکارم هست. دمپائی ایرانی میخری یا بوی گند پلاستیک میده یا پات بو میگیره یا دوروزه از هم جدا میشه به قول انگلیسا اینقدرم پولدار نیستیم جنس ارزون بخریم ارزونم نیستن ولی ماهیانه خرج دمپائیت رو دستته. چرا یه مارک مثل فلر که بدم نیست مدعیه آلمانیه اما ایرانیه؟ بابا کار خوبم میزنیم یه میدین فلان میزنیم بهش میفروشیم طرف نفهمه داخلم یه اتفاقهایی داره میفته . پوشاک که همه خارجین یعنی. روسری ایرانی قیمتش با ترک فرق نداره اما جنسش و زیبائیش مانتوهامونم به گرونیه پالتو

من خودم الان یه پالتو دارم سال 90 خریدم شرکت تولیدیشم ایرانی بود الان 6 ساله این پالتو رو دارمم به هیچ عنوان مشکلی پیدا نکرده جالبه هر جا هم میرمم فکر میکنن پالتو ام تولید خارجه در صورتی که از تولیدات یکی از شرکت های خوب داخل کشور هست

باید لباسهای مدرن طراحی و دوخته بشه شاید این جوری طرحای ایرانی معروف بشه و تو صنعت مد جا پیدا کنه و مردم هم مشتاق میشن ایرانی بپوشن .متاسفانه طراحی ها در ایران اکثرا سنتی هستن.طراحای لباسا فکر میکنن طراحی یعنی روی لباسا گلدوزی و بته جقه درست کردنه در حالی که همه جای دنیا لباسای سنتی دارن و خود غربیا هم لباس سنتی دارن ولی صنعت مدشون نمیاد لباسای قدیمی رو تغییر بده و تولید کنه کردم دوست دارن مدرن و شیک باشن به همین خاطر لباس خارجی میخرن

باید صنایع بی کیفیت تعطیل شوند. تنها راه همینه حالا بگو نه

همون بهتر که پوشاک خارجی استفاده بشه، بعید ميدونم به جز پیرهن رسمی و شلوار پارچه ای چیزی بتونن بدوزن فقط تو بخش مانتو دوزی یکم صلیقه و تنوع لحاظ میشه

باید تولید رو سپرد به بخش خصوصی نه به بخشهای تولیدی ۵ متری که هیچ نشونی از استاندارد نداره اصلا نمیدونه استاندارد چیه من خودم تو تولیدی کار کردم پارچه را تا اونجا که میشه بخار میدن تا عرض پارچه بیشتر بشه تا بتونند دو سایز دربیارند وقتی بشوری دیگه باید بندازی دور خودشون میگن کاسبی دو سر سود یعنی حقشون هست که ازشون مردم نخرن همش کلاه برداری درش سهیمه من خودم از این کار اومدم بیرون مزدی دوز بودم

به نظر من اول تاجر وارد کننده جنس اولیه خیلی به فکر جیب خودش.یعنی مواداولیه اشغال وارد میکنه. بعد اجاره های بالا باعث میشه تولیدکننده از اینور و انور کار بزنه. سلیقه های خیلی ضعیف. ترس از بازار آشفته. عدم وجود طراح یا مدلیست ثابت در تولیدی. آدمای ناشی که بعد از یکی دو سال کارگری میان و تولید رو راه میندازن،برا خودشون میشن مثلا تولیدکننده. اگه کسی کننده باشه در کنار کالای وارداتی میمونه رقابت کنه. البته عدم حمایت و ندانم کاری مسئولیت ربط

جنسای ایرانی از جنس های خارجی هم بی کیفیت ترن هم گرون ترن حتی بعضی جنس های ایرانی قیمتش دوبرابر جنس خارجی بنظرشما کسی طرفدار جنس ایرانی میشه؟

جنس ایرانی بی کیفیت و قیمتش دوبرابررر جنس خارجی اخه بنظرتون کی میاد جنس ایرانی بخره؟ تنوع نداره کیفیت نداره گرونه

تنها راهش واردات پوشاک از ترکیه. ایران نمیتونه تولید کنه

برای رشد و بهبود کیفیت در قسمت پوشاک می توان با یک تحقیق و بررسی علمی و کارشناسانه در میان کشورهایی که در این زمینه موفق شده اند بستر مناسب را فراهم کرد.بعنوان مثال کشور ترکیه از مدعیان پوشاک در دنیا می باشد که علیرغم کیفیت مناسب دارای قیمت مناسب نیز در این زمینه می باشد.همچنین باید از ورود کالاهای بی کیفیت چینی جلوگیری شود زیرا کیفیت کالاهای ایرانی خیلی بهتر از کالاهای چینی می باشد مخصوصا در زمینه پوشاک که با این کار اشتغال نیز ایجاد می شود.

باید اقدامات زیر صورت پذیرد: 1 مرکز نظارت دائمی با مشارکت خود اعضای صنف و نمایندگان حکومتی ایجاد شود تا بتواند هم استانداردهای تولید پوشاک را ابتدا تعریف کند و هم بر تولید نظارت کند تا آن استانداردها را رعایت کنند. این مرکز برای هر تولید کننده ای چیزی مانند رتبه یا ستاره تعیین کند که بستگی تام به رعایت استانداردها داشته باشد. 2 مرکز نظارت بر عرضه پوشاک به مردم نیز توسط همان اعضای صنف و نمایندگان حکومتی تشکیل شود تا در طول یک سال نظارت کامل بر عرضه پوشاک توسط تولید کننده و نمایندگیهای آن داشته باشند و هر تولید کننده ای که رضایت بیشتر مشتریان را جلب کرد ، مورد تشویقهای گوناگون قرار بگیرد.

امسال عید ، کت مردانه از یک فروشگاه ظاهرا ایرانی خریدم با برند ایرانی و اولش اصلا توجه به اصل موضوع نکردم. خانه که آمدم و خوب کت را برانداز کردم دیدم کت چینیه و فقط یک تکه پارچه حاوی نام برند ایرانی را به زیر جیب بغل آن دوخته اند. جالب بود که حتی به خودشون زحمت نداده بودند پارچه حاوی عبارت "ساخت چین" رو از داخل کت ببرند. درست بالای اون پارچه برند ایرانی رو دوخته بودند. یعنی اینکه شرکت ایرانی با تقلب تمام یک مشت کت چینی را احتمالا خیلی خیلی ارزان از چین و باز هم احتمالا بصورت قاچاق وارد کرده بود و به اسم کت ایرانی با آن برند خاص به قیمت بالا می فروخت...

بودن مراکر تحقیق و توسعه در کنار صنایع مهم هست.

تولیدات باید علمی باشه . نمیشه همینجوری رفت به یه کفاش گفت این طرح رو تولید کن . باید آزمایشات زبادی هم بشه که این کفش مناسب هست یا نه . ابن چیزا در ایران فکر نمیکنم باشه

مبارزه با قاچاق پوشاک، جلوگیری از ورود کیلویی پوشاک به گمرکات، حمایت از بخش خصوصی در مورد خرید تجهیزات بروز صنعت نساجی و بافندگی به کشور، حمایت از طراحان لباس داخلی و عدم برخورد چکشی با آنان...

پوشاک تولید داخل یا تنوع و کیفیت ندارند و یا اگر هم داشته باشند خیلی گرونه مثل هاکوپیان البته در زمینه کفش و پوشاک آقایون باز اوضاع بهتره اما در مورد پوشاک خانم ها خیر برای اینکه بتونی از یک لباس متوسط با دوخت و تنوع بهتر استفاده کنی مجبوری برند خارجی بگیری پوشاک داخلی اصلا کیفیت دوخت ندارند نازیبا و زمخته سایزبندی کامل نیست .من خودم به شخصه بارها به خاطر ایرانی بودن پوشاکی رو خریدم و گاها قیمت بالایی رو هم دادم اما ازش راضی نبودم و با همین بودجه میتونم جنس خارجی رو نه با کیفیت پارچه اما از لحاظ دوخت بهتری رو بگیرم البته بگذریم از جنسهای چینی بسیار بد و بی کیفیت که فقط به خاطر ارزون بودن و ضعف قدرت خرید مردم بازار رو گرفته

پوشاک خوب برابراست با : پنبه و مواد اولیه مرغوب که از آن نخ و سایر ملزومات مرغوب تولید میشه ، از نخ مرغوب با استفاده از ماشین آلات ریسندگی پیشرفته پارچه مرغوب تولید میشه از پارچه مرغوب و طراحی زیبا و مد روز پوشاک مرغوب تولید میشه که هر کس مبتکر آن باشه نامش خواه ناخواه تبدیل به برند میشه سپس لازمه شناساندن آن ارائه در بازاره که با نمایش خاص یا به اصطلاح فشن شو و تبلیغ آن در جراید و رسانه های عمومی با استفاده از ستاره های ورزشکار و سینما و شخصیتهای مشهور خود بخود بازارو تسخیر میکنه و مبتکر اون میتونه به اعتبار برندش کارشو گسترش بده و شعبات مختلف در سایر کشورها تاسیس کنه و به کارش ادامه بده .

اصلا با حذف واردات موافق نیستم چون میشه مثل پراید و انحصاری که هرچی بت بدن باید بپوشی باید رقابت با تمام کیفیت ها پیش بیاد وبیفته دست بخش خصوصی سرمایه گذار تا حد اقل در منطقه رقابت بشه وقتی رقابت بشه کیفیت بالا میره بستن درها هیچ فایده ای نداره اگر رقابت باشد خلاقیت ایرانی بروز پیدا می کند واگر هم کالایی قاچاق شود خریدار ندارد وخود به خود قاچاق حذف می شود حدیث امروز ما باید همان کلام دیروز امام علیع باشد که: رنج و زحمت کار و تلاش را به جان بپذیریم تا در فساد و تباهی بی کاری گرفتار نیاییم.