این ویترین را از دست ندهیم

البته کی‌روش حق دارد برای حفظ روحیه تیمش از صعود بگوید اما این ترفند کارلوس، به هیچ‌وجه ما رسانه‌ها را صاحب این حق نمی‌کند که توقع صعود ایجاد کنیم و تیم ملی را زیر فشار انتظار نامعقول قرار بدهیم. این درست که تیمی مثل یونان در یورو ۲۰۰۴ از گروهی که پرتغال، اسپانیا و روسیه مدعیانش بودند، صعود کرد و قهرمان اروپا هم شد و همین تجربه، کورسوی امید را برای ما روشن نگه می‌دارد اما عقل و منطق حکم می‌کند در مدت زمان باقی‌مانده تا آغاز جام جهانی به جای بالا بردن توقع از تیم ملی، استرس ملی‌پوشان را پایین بیاوریم تا آنها بهترین نمایش ممکن را در روسیه ارائه بدهند و صرف‌نظر از نتیجه‌ای که رقم می‌خورد، قابلیت‌های فنی‌شان را در تقابل با تیم‌های مطرح و پربیننده اسپانیا و پرتغال عرضه کنند. یونان هم با همین حربه شگفتی‌ساز شد. هیچ‌کس از آنها توقع صعود نداشت و رفته بودند داشته‌ها و نداشته‌هایشان را محک بزنند و از رقابت‌های بزرگ لذت ببرند.

بازی ما مقابل پرتغال و اسپانیا را میلیاردها فوتبال‌دوست در سراسر دنیا می‌بینند و چه فرصتی از این بهتر که بازی با این دو ابرقدرت را ویترینی ببینیم برای به نمایش گذاشتن فوتبال ایران و فرهنگ ایرانی... بازی ما با مراکش فقط برای ما و مراکشی‌ها و حداکثر برای همگروه‌های خودمان جذاب است اما بازی با تیم‌های محبوب و پرستاره‌ای مثل پرتغال و اسپانیا در سراسر دنیا بیننده و پیگیر خواهد داشت و همین مزیت کافی است تا حتی از یک قرعه لعنتی هم راضی باشیم. به روسیه برویم برای دیده شدن، برای بهتر دیده شدن... گاهی اوقات نتیجه فقط عدد است.

^{* این یادداشت در سرمقاله یک‌شنبه ۱۲  آذر روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}