چرا که برخی از کارشناسان بازگشت مهاراجه ها به میز مذاکره با ایران را ناشی از فشار رسانه های هند و پاکستان مبنی بر اعمال فشار آمریکا در کناره گیری این کشور از ادامه مذاکرات و خنثی کردن ان می دانند و برخی دیگر نیز حضور این کشور را در نیاز مهاراجه ها به گاز جستجو می کنند.با این حال به نظر می رسد حضور مهاراجه ها برای ادامه مذاکرات گازی با ایران به زمان زیادی نیاز داشته باشد.چرا که در این شرایط هند علاوه بر ادامه مذاکرات با ایران و خنثی کردن جو حاکم شده در کشورش نیاز به رضایت آمریکا و حفظ روابطش با این کشور را هم دارد.
در این بین کارشناسان یکی از شرط های اصلی ایران برای تعامل گازی با مهاراجه ها را حمایت سیاسی می دانند مساله ای که تا کنون مورد تایید هیچیک از مسوولان ایرانی قرار نگرفته است.
براین اساس ،حدود سه سال پیش هند به ازای دریافت فناوری هسته ای آمریکا متعهد شد تا با ایران تعامل اقتصادی خود را به حداقل برساند.آنچه که بیشتر در مذاکرات این دو کشور مورد تاکید قرارگرفت امضا نشدن قرارداد خط لوله صلح بود.در ازای آن آمریکا متعهد شده بود که از هیچ کمکی برای تامین نیاز گاز این کشور از همسایگان دیگر خودداری نکند.
همین تعهد نیز کافی بود تا هندی ها مذاکرات سه جانبه خط لوله صلح را جدی نگیرند و غیبت مسوولان و نمایندگان این کشور در این جلسات افزایش یابد. تا جاییکه روزنامه های هندی به نقل از مقامات آگاه از انصراف این کشور از ادامه مذاکرات گازی با ایران و پاکستان خبردادند.اگرچه این تصمیم تا مدتی توسط مسوولان هندی تایید نشد اما مخالفت مهاراجه ها با حضور در جلسات سه جانبه و تاکید پاکستان بر نیاز به گاز ایران حتی بدون حضور هند فصل جدیدی را در مذاکرات خط لوله صلح باز کرد. دو سال طول کشید تا هند اعلام کند که از مذاکرات سه جانبه به طور کامل خارج می شود.اما با این حال مقامات ایرانی همچنان تاکید داشتند هر زمان که هند لازم بداند می تواند به مذاکرات بپیوندد.
قرارداد گازی ایران و پاکستان در بهار امسال امضا شد و از سال 2014 گاز ایران از طریق خط لوله هفتم سراسری به این کشور می رسد.در این بین مسوولان ایرانی همچنان راه را برای حضور هندی ها در این پروژه باز گذاشته اند.به اذعان غنیمی فرد مسوول سابق تیم مذاکره کننده ایران ، علت مخالفت هند با حضور در خط لوله صلح دشمنی دیرینه پاکستان و هند با یکدیگر است .وی تاکید دارد: مسوولان هندی تنها در شرایطی حاضر به حضور در این قرارداد هستند که امنیت انتقال گاز تا مرز این کشور با ایران باشد.
با این حال بسیاری از کارشناسان ریشه مخالفت هند با این قرارداد را در تعهد این کشور به آمریکا می دانند.در این بین هند دوباره در تلاش است تا به میز مذاکره با ایرانی ها بر گردد چرا که نیاز مهاراجه ها به گاز روز به روز افزایش می یابد و بهترین و ارزان ترین مسیر برای تامین گاز این کشور ایران است.
در حال حاضر هند در تلاش است تا مذاکرات گازی با ایران را با دو سناریو ادامه دهد .انتقال گاز از طریق احداث خط لوله دریایی و ادامه مذاکرات خط لوله صلح.
این در حالی است که پیش بینی می شود با توجه به هزینه بالای احداث خط لوله زیردریایی ، هندی ها به ادامه مذاکرات خط لوله صلح و عملیاتی کردن این طرح اقدام کنند.
به گفته مدیر عامل شرکت ملی گاز در صورتی که ایران با هند برای انتقال گاز از مسیر دریایی به توافق برسد باید ادامه خط لوله هفتم سراسری از ایرانشهر تا بندر چابهار و سپس از مسیر دریایی تا شبه قاره هند ساخته شود.
معاون وزیر نفت با تاکید بر اینکه انتقال گاز از مسیر دریای عمان به اقیانوس هند به سرمایه گذاری های قابل توجه ای نیاز دارد،تاکید کرد:از این رو با توجه به توافق به عمل آمده با پاکستان برای ترانزیت گاز ایران به کشور ثالث هیچ گونه محدودیتی در صادرات گاز از مسیر این همسایه شرقی وجود ندارد.
از سویی دیگر روزنامه های هندی تاکید دارند: مسوولان هندی به شدت راغب به احداث خط لوله دریایی هستند و احتمال به نتیجه رسیدن قرارداد خط لوله صلح را منتفی می دانند.
روزنامه تایمز هندوستان در این باره نوشته است: تایمز هندوستان می نویسد : کریشنا به عنوان وزیر امور خارجه هند درصدد است تا با وجود تحریمهای شورای امنیت علیه ایران، تهران را همچنان به عنوان یکی از متحدان دهلی نو حفظ کند و انجام مذاکرات درباره انتقال گاز از ایران به هند نیز در این رابطه انجام شده است.
این روزنامه در ادامه می نویسد : هر چند در صورت نهایی شدن پروژه احداث خط لوله در زیر آب برای هند هزینه زیادی در بر خواهد داشت، اما با این کار دهلی نو می تواند با تبلیغات اسلام آباد مبنی بر اینکه فشار آمریکا بر هند سبب شده تا دهلی نو از پروژه خط لوله صلح کنار بکشد، خنثی کند.
در این بین سهیلی پور مسئول پیگیری صادرات گاز ایران از تمایل ایران برای ادامه مذاکرات خط لوله صلح و نهایی شدن این قرارداد با هندی ها تاکید می کند و اصرار دارد هزینه احداث خط لوله دریایی اصلا به صرفه نیست و باید مهاراجه ها به خط لوله صلح بر گردند چرا که هزینه احداث این خط لوله نیز مطمئنا پای مسوولان هندی خواهد بود و ایران هزینه احداث آن را برعهده نخواهد گرفت .
براساس مهاراجه ها در توسعه میدان های گازی کشور برای تبدیل ال.ان.جی به زودی با حضور یک هیات هندی در ایران ادامه خواهد یافت.
نظر شما