تشنگی شدید به صلح و دوستی را میتوان در چهره این مردم دید و عشق مردم دو کره به یکدیگر که مرزهای ساختگی سیاسی جاه طلبانه مانع رسیدن آنها به یکدیگر شده است.
این انتظار در مردم سایر ملل نیز تا حدودی وجود دارد و شاید پس از کره جنوبی در ایران بیشتر از همه باشد دیدار رهبران ایران و امریکا در وقت خود، بمب خبری بزرگتری خواهد بود که اغلب کشورهای دنیا را تعجب زده و مشتاق شنیدن خواهد کرد. ما می توانیم این پتانسیل را به واقعیت تبدیل کنیم. نشان دادن حسن نیت شرط اول هر مذاکره است و در صحبت کردن طرفین امکان رسیدن به درک متقابل و بهتری از ریشه اختلاف ها خواهند داشت با قهر و شعار پراکنی و شعله ور کردن آتش دشمنی هیچ ملت به جایی نخواهد رسید ...
تا حالا فقط کره شمالی از ما عقب تر بود که اونم زد جلو.
تنها کشوری هستیم که با تمام دنیا مشکل داره.
جالبه که ایران به کره شمالی بیانیه میده که به امریکا اعتماد نکنید و رهبران ما دوست دارن کره شمالی همچنان در جنگ با امریکا بمونه.
معلوم نیست چه منفعتی توی این دشمنی هست .
نظر شما