دکترحسین انتظامی با بیان آسیب های فضای تقدیر و تکریم های سالی یکبار از خبرنگاران، نوشته است: " اگر رسانه های زنده ای می خواهیم که از کارکردهای صرفا تفننی یا اطلاع رسانی فاصله بگیرند و کار ویژه نظارت را نیز به دامنه کار خود بیفزایند باید این نگاه تشریفاتی سالی یک بار تکریم شدن رنگ ببازد ؛ این سکه دادن ها -که در اخلاق حرفه ای رسانه های معتبر دنیا می تواند به یک غائله بیانجامد ! - جمع شود ؛ خطوط قرمز تابع ذوق یک مسئول نباشد ؛ شکایت های تهدید آمیز علیه مطبوعات ، بویژه شکایت هایی که به تبرئه مطبوعات می انجامد مضحکه شود تا بتدریج فرهنگ پذیرش مطبوعات منتقد رواج گیرد ؛ پرهیب نادرستی که از دستگاه های نظارتی ساخته شده با عملکرد توام با سعه صدر خود آنان ترمیم شود ، دولت از زاویه دفاع از خبرنگاران درصدد اجرای ماده 46 قانون مطبوعات (ضرورت بیمه خبرنگاران) برآید ؛ همه دستگاه ها حقوق رسانه ها بویژه ماده 4 قانون مطبوعات (ممنوعیت سانسور یا اعمال فشار بر مطبوعات برای درج مطلب) را پاس دارند و با خاطی برخورد جدی صورت پذیرد . این منتهای خواست این قشر مظلوم است ."
وی در مطلب خود ادامه داده است: " قشر خبرنگار و البته کلیت رسانه ای ها ، قشر مظلومی اند . با دستمزدی پائین باید به دنبال کسب و انعکاس خبر و پیگیری مطالبات مردم باشند . انقباض اطلاع رسانی و علاقه مدیران و کارگزاران رسانه ای آنها به اطلاع رسانی باب میل ، خبرنگاران را عملا عناصری منفعل می خواهد . ای کاش مشکل به همین جا ختم می شد و مظلومیت بزرگتر پدید نمی آمد : سرانجام ، سر این همکاران است که قربانی شکستن کاسه - کوزه ها می شود ! "
دکتر انتظامی به آسیب شناسی نیروی انسانی در حوزه خبرنگاری پرداخته و افزوده است :" به گمانم نرخ ورود و خروج نیروی انسانی در حرفه خبرنگاری از بالاترین ها باشد که البته نشانگر یک آسیب است . صرف نظر از عده ای که به رغم جذابیت های اولیه این کار ، جذب آن می شوند و پس از مدتی در می یابند که حوصله ،علاقه یا توان لازم را ندارند و لذا بیرون می روند (مثل هرحرفه دیگری ) اما در کنار این ، بسیاری از خبرنگاران نیز به جای ماندن در شغل خود ، امنیت پایدار و کار کم مسئولیت یا کم هزینه و پرفایده را در مشاغلی دیگر جستجو می کنند و به عبارت بهتر ، خبرنگاری را نردبان ترقی یا دستمایه ارتباط با مدیران ارشد می پندارند . اگرچه چنین نگرشی در حرفه روزنامه نگاری مذموم است ولی باید به آنان حق داد زیرا مصایب روزنامه نگاری را بسیار بیشتر از منافع یا لذت های آن می یابند ."
برای مطالعه متن کامل این یادداشت اینجا را کلیک کنید.
نظر شما