بدنبال بالا گرفتن انتقادها علیه دکتر ظریف ، همانطور که پیش بینی می شد چندنماینده مجلس و عضو کمیسیون امنیت ملی علیه او موضع گرفتند. این موضعگیری ها که ظاهرش چنین می نماید که به وکالت از طرف جمعیت پولشو صورت گرفته منحصر شده است به پایداری چی های مجلس که معمولا در همه سوالهایی که از وزیرخارجه به عمل آمده،پای ثابت بوده اند.
منتظر ماندم تا ببینم آیا از بین نمایندگان اصولگرای خردگرا هم کسی به جمع منتقدان اضافه می شود یا نه؟ خوشبختانه چنین نشد و جمع خشمگین پایداری که با استفاده از بوقهای رسانه ای بیرون مجلس، صدای شان را بلندتر نشان می دهند،همان شیوه غیرمنطقی همیشگی را پی می گیرند.
از سوی دیگر برخورد با مصاحبه ظریف، صف بندی رسانه ها را هم روشن تر از گذشته مشخص کرد و لیست تندروها به وضوح برای افکار عمومی فاش شد.
اما رفتار برخی مسئولان قوه قضاییه هم جای تامل دارد. به نظر می رسد القائات پرفشار سیاسی باعث شده است آنها گمان کنند سخنان ظریف، کارآمدی قوه قضاییه را زیر سوال برده است. اگر چنین نگرانی ای وجود داشت می توانستند در اظهارنظرهای خود عنوان کنند که در مبارزه با پولشویی فلان عملکرد را داشته و مثلا این تعداد پرونده تشکیل داده و چندین محاکمه صورت گرفته و...
متاسفانه نحوه برخورد مقامات قضایی به گونه ای بود که اولا شائبه پررنگ ورود به مسائل جناحی و بازی کردن در زمین پایداری چی ها را داشت و ثانیا به گونه ای وانمود شد که گویی این آقایان تا کنون چیزی بنام پولشویی به گوششان نخورده است.
امید که این روش نادرست اصلاح شود.
1717
نظر شما