به گزارش خبرآنلاین، باب دیلن، خواننده مشهور از دهه 1960 به عنوان نقاش و طراح پرکار مشغول به کار بوده است. البته این هنرمند بااستعداد هیچ کجا صحبتی از نقاشیهایش نکرده بود تا اینکه سه سال پیش نقاشیهای آبرنگ و طراحیهایش را به نمایش گذاشت.
گالری ملی دانمارک نمایشگاه اصلی فصل پاییزش را به نقاشیهای بزرگ باب دیلن اختصاص داده است. این تابلوها که برای اولین بار به نمایش گذاشته میشوند «مجموعه برزیل» نام دارند.
نقاشیها و ترانههای باب دیلن به شکلی مکمل یکدیگر هستند، نقاشیهای او در دنیایی با قوانین خاص خود کشیده شدهاند. البته شما نمیتوانید از این نقاشیها برای درک ترانههای دیلن کمک بگیرید. به نظر میرسد این نقاشیها ناشی از احساس نیاز به بیان خود باشند، نیازی که فقط به شکل بصری برطرف میشود. دیلن خودش دراین مورد می گوید: «اگر می توانستم این احساسات را با ترانه بیان کنم آن وقت به جای کشیدن ترانه مینوشتم.»
نوآوری و خلاقیت
همانطور که نوآوری و خلاقیت ویژگی اصلی ترانهها و موسیقی دیلن است، تابلوهای نقاشی او نیز چنین حالتی دارند. به نظر میرسد دیلن وقتی نوعی شیوه بیان را کشف میکند و تا انتهای راه میرود دیگر میلی به تکرار آن ندارد و به سراغ امتحان ابزارهای هنری، شیوهها و حالتهای نو میرود.
گالری ملی دانمارک پاییز سال 2008 با دیلن برای برپایی نمایشگاه صحبت کرد. دیلن قبل از آن به این نتیجه رسیده بود که با کار با آبرنگ و طراحی خداحافظی کرده است. در نتیجه این نمایشگاه به تغییر مسیر دیلن سرعت بخشید. او در این تغییر مسیر به کار با اکریلیک و نقاشی در مقیاس بزرگ روی آورد. بیان بصری او نیز تغییر کرده و حاصل «مجموعه برزیل» شده است که شامل حدود 50 تابلو نقاشی است.
خودش میگوید: «به گالری ملی دانمارک رفته بودم و واقعا موزه هنری حیرتانگیزی است. وقتی از من خواستند آثاری مختص این نمایشگاه بکشم خیلی خیلی غافلگیر شده بودم. افتخاری بود که این کار را انجام بدهم، البته چالشی هیجانانگیز نیز بود. برزیل را به عنوان موضوع انتخاب کردم چون بارها به آنجا سفر کردهام و فضایش را دوست دارم.»
تصاویری از برزیل
تابلوهای جدید دیلن بیانگر اماکن و افرادی هستند که در برزیل با آنها برخورد کرده است. در این تابلوها با صحنههای روزمره از شهرهای این کشور روبهرو میشویم. کولیها، سیاستمداران و گنگسترها موضوع نقاشی هستند. مجموعهای رنگارنگ از موضوعات و نقشمایههایی که علاقه دیلن به تنوع برزیل را بیان میکند. میتوان این آثار را به چشم اسناد مردمشناسی و فارغ از هرگونه احساس رمانتیک یا پیشفرضها و بیانات سیاسی دید. به نظر میرسد لایه روایی زیرین و پتانسیلهای ترکیب خطوط این آثار دلیل اصلی علاقه دیلن باشد.
این آثار قدرت خارقالعاده دیلن در «دیدن» را نشان میدهند، او شهرت را فراموش کرده و زندگی روزمره را به طبیعیترین شکل خودش و با دقت و حساسیت نقاشان مجسم کرده است. او طرح اولیه نقاشیهایش را با مداد روی هر تکه کاغذی که دم دستش بوده کشیده است، از دستمال کاغذی گرفته تا صفحه کاغذ.
او سپس در استودیو خود روی بوم به کشیدن مشغول میشد. در این جا نوعی المان روایی به نقاشیها تزریق میشود، چیزی که در نقاشیهای آبرنگ او دیده نشده بود. دیلن دنبالهرو نوعی نقاشی فیگوراتیو است که با وجود تلاشهای هنرمندان آوانگارد برای نابودی آن همچنان پابرجا است.
در این نمایشگاه 40 نقاشی و هشت طراحی از برزیل به نمایش گذاشته شده است.
آرت دیلی / 16 اوت
نظر شما