فرنوش صفوی‌فر: خیلی‌ها دوست دارند زودتر بازنشسته شوند تا از استرس و فشار جسمی و روانی کار خلاص شوند؛ در حالی که تازه‌ترین مطالعات نشان داده که هرچه دیرتر بازنشسته شوید، احتمال ابتلای شما به آلزایمر در دوران سالمندی پایین‌تر می‌آید.
به گزارش بی‌بی‌سی، مطالعه اخیر را موسسه روان‌پزشکی وابسته به کالج کینگز لندن انجام داده است. در این مطالعه، روی بیش از هزار و 300 بیمار مبتلا به آلزایمر، که 382 نفر آنها مرد و بقیه زن بودند، بررسی شده و سوابق کاری آنها درآمده است. مطالعه نشان داده که ادامه دادن شغل، در دوران سالمندی، می‌تواند ابتلا به این بیماری را به تاخیر بیندازد. نتایج این مطالعه در آخرین شماره نشریه روان‌پزشکی سالمندی منتشر شده است.
تعداد نمونه‌هایی که در این مطالعه بررسی شده‌اند، بسیار کمتر از آن است که بتوان نتایج را قطعی دانست، ضمن آن که می‌توان به این نتایج ایراد گرفت که چرا نقش ابتلای افراد به بیماری‌های مزمن ناتوان‌کننده را در بازنشستگی آنها در نظر نگرفته است. (بیماری‌هایی مانند سکته قلبی و مغزی و ...) اما این نتایج در راستای مطالعات قبلی است که بر نقش محرک‌های محیطی بیشتر در کاهش احتمال ابتلا به این بیماری عصبی شناختی، تاکید می‌کنند؛ چنان که امروزه، اصطلاح «ذخیره شناختی» یا cognitive reserve، اصطلاح نسبتا جاافتاده‌ای در بین متخصصان سلامت سالمندان و نیز عصب‌شناسان به شمار می‌رود. این اصطلاح خیلی ساده مشخص می‌کند که شما با ادامه دادن زندگی فعالانه دوران میان‌سالی در دوران سالمندی، می‌توانید روند پیر شدن و از دست دادن سلول‌های مغزی را کند کنید و با به وجود آوردن ارتباطات بین‌سلولی، در سیستم عصبی مرکزی‌تان، کاری کنید که این سیستم به حیات و عملکرد طبیعی‌اش ادامه دهد. تحقیقات قبلی نشان داده بودند که بازی‌های فکری، تمرین‌های خوبی برای سیستم عصبی و شناختی میان‌سالان محسوب می‌شود و با به وجود آوردن چنین ارتباطات بین‌سلولی، می‌توانند احتمال بروز آلزایمر را کم، و یا آن را به تاخیر بیندازند. همچنین حفظ کردن معاشرت‌های اجتماعی، دوری از انزوا، تفریحات دسته‌جمعی و مانند آن، می‌تواند به شادابی روح و روان و همچنین فعال نگه داشتن مغز کمک کند.
عوامل دیگری هم هستند که نقش آنها در بروز آلزایمر، به طور پراکنده بررسی شده‌اند؛ مانند تحصیلات بیشتر. محققان می‌گویند افرادی که تحصیلات بالاتری دارند، کمتر احتمال دارد که در سنین پایین‌تر دچار آلزایمر شوند. این عامل را هم، البته، می‌توان در کنار عوامل دیگر دانست که به افزایش ذخیره شناختی فرد کمک می‌کنند و به او در استفاده از محرک‌های محیطی بیشتر، روابط اجتماعی بیشتر و مواردی مانند آن، یاری می‌رسانند.
البته بازنشستگی زودهنگام، عوارض دیگری هم دارد. اصولا بازنشستگی می‌تواند یک استرسور محسوب شود و احتمال ابتلای فرد به افسردگی و اضطراب را بالا ببرد. به این ترتیب می‌توان انتظار داشت که احتمال بیماری‌های جسمی مرتبط با این بیماری‌های روانی نیز بالا برود. اما بازنشستگی اگر زودتر صورت گیرد و اگر فرد خود را همچنان فعال و توان‌مند بداند، این خطرات را محتمل‌تر می‌کند.
کارشناسان معتقدند اگر سالمندان چاره‌ای جز بازنشستگی ندارند، بهتر است به دنبال شغل ساده و کم‌دردسری بگردند که متناسب با توانایی‌های آنها در این سن و سال باشد و بتواند آنها را همچنان فعال و شاداب نگه دارد. البته در شرایط بحران اقتصادی کنونی، به نظر می‌رسد این پیشنهاد خوبی برای مردم کشورهای درگیر با آن باشد!
نظر شما