هانی زاده نوشته است : " خاور میانه اساسا به دلایل متعددی ،به عنوان گذرگاه مطمئن آمریکا و غرب به فراسوی اقیانوس ها تلقی می شود. اسلام ،نفت ، کانال سوئز و رژیم صهیونیستی 4 عنصر تعیین کننده درتهاجم آمریکا و کشورهای اروپائی به این منطقه بشمار می رود. از آنجائی که ظرفیت بالای جهان اسلام و وجود جنبش های جهادی ضد آمریکا و صهیونیزم در خاورمیانه نگرانی هائی برای کشورهای استعمار گر بوجود آورده لذا برای تسلط این کشورها بر کانون خیزش های اسلامی ،حضورفیزیکی دائمی استعمارگران در این منطقه در دستور کار قرار گرفت."
وی در ادامه عنوان کرده است : " شکست انگلیس وفرانسه در مصر ، سوریه ، عراق و شمال آفریقا پس از جنگ اول جهانی نوعی اتحاد تاکتیکی میان این دو قدرت استعماری پیر وفرتوت با آمریکای جوان بوجود آورد. اسلام بطور طبیعی عامل اصلی شکست انگلیس و فرانسه برای حضور دائمی در کشورهای تحت استعمار بود زیرا وجه مشترک همه گروه های مبارز ضد استعماری در منطقه ،اسلام بود.
لذا ابتدا طرح شوم سایکس - پیکو در سال 1916 برای تقسیم خاورمیانه میان دو ابر قدرت آن زمان یعنی فرانسه و انگلیس عملیاتی شد. عراق ، اردن و فلسطین سهم انگلیس شد و فرانسه نیز بر سوریه و لبنان تسلط پیدا کرد. طبیعی است جنگ دوم جهانی و پیروزی آمریکا ، انگلیس و فرانسه در این جنگ نوعی همگرائی استراتژیکی میان این 3 قدرت بوجود آورد تا بتوانند غنائم خاور میانه را منصفانه !میان خود تقسیم کنند. "
هانی زاده همچنین نوشته است : " عنصر دوم که خاور میانه را به یک کندوی عسل برای آمریکا و برخی کشورهای اروپائی تبدیل کرد وجود نفت است. اولین چاه نفتی که در خاور میانه کشف شد در مسجد سلیمان ودر سال 1908 بود که موجب شد استعمارگران غربی به منطقه لشکر کشی کنند.
عنصر سوم که لشکر کشی غرب وآمریکا را به خاور میانه وشمال افریقا تسریع بخشید وجود کانال سوئز بود. این کانال که دریای مدیترانه را به دریای سرخ متصل می کند ازاهمیت فوق العاده ای برای دریانوردی بین اقیانوسها بر خوردار است. کانال سوئز در سال 1869 توسط فرانسوی ها احداث شد و سپس انگلیسی ها اغلب سهام این کانال را خریداری کردند . "
متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید.
نظر شما