عادت داریم جلوی هم بپیچیم

سپیده سعیدی: رانندگی اصول و قواعدی دارد که اگر نکته‌ای از این قوانین رعایت نشود مطمئناً آثار جبران‌ناپذیری به راننده، عابرین و سرنشینان وارد می‌شود اما همگی ما ایرانی‌ها عادت کردیم که تنها بعضی از قوانین را رعایت کنیم یا شاهد رعایت بعضی از این قوانین باشیم. عجیب و غریب به نظر می‌رسد اگر یک رانندگی اصولی را در خیابان ملاحظه کنیم. این وضعیت آنقدر نابسامان به نظر می‌رسد که دیگر صدای ناصرالدین شاه هم در آمده است. گرچه به او خبر کاهش تصادفات جاده‌ای را دادیم و انتظار داشتیم خوشحال شود و حرف‌های امیدوارکننده بزند اما آنقدر از ترافیک سطح شهر ناراضی بود که فرصت به کاهش تصادفات جاده‌ای نرسید. خلاصه آنکه ایرج‌راد هنرپیشه توانای تئاتر و سینما دل‌پری از ترافیک و رانندگی‌های همشهریانش دارد.

آقای راد شما همه قوانین را هنگام رانندگی رعایت می‌کنید؟
بله، مطمئنم هستم که همه را رعایت می‌کنم.

می‌گویند رانندگی در تهران برای آنهایی که قوانین را رعایت می‌کنند بسیار سخت است؟
راست می‌گویند خیلی سخت است. ترافیک تهران لجام گسیخته شده است و به سادگی با وضع قوانین جدید نمی‌توان آن را حل کرد.

منظورتان از وضع قوانین جدید چیست؟
همین جریمه‌های تازه که روز به روز اعمال می‌شود. شاهدیم که جریمه‌ها را فقط به ماشین‌هایی می‌کنند که راننده ندارد. اینکه نمی‌شود کار!

اعمال قانون توسط پلیس؟
اعمال قانون توسط پلیس برای اتومبیل‌های بدون راننده که نمی‌تواند اثربخش باشد و آن جریمه ارزشی ندارد. پرداخت پول الزاماً تنبیه‌کننده نیست.

مشکل از کجاست؟
مشکل از رانندگی بد و از نظارت پلیس است.

نظارت پلیس که قاعدتاً مفید است.
نظارت پلیس بگیر، نگیر دارد. نظارتی که گاهی محکم اعمال می‌شود و گاهی ناپیداست.

می‌خواستیم با شما درباره کاهش تصادفات جاده‌ای صحبت کنیم؟
من نسبت به این موضوع که عملکرد پلیس بر اینکه روی رانندگی‌ها در جاده نظارت داشته باشد، عالی بوده است، بحثی ندارم. در این قسمت نظارت دقیق و عالی بوده است. قوانین به صورت جدی اجرا شد و پرسنل بسیاری در جاده‌ها خدمت‌رسانی کردند و نتیجه‌اش را می‌بینیم که همه هم راضی هستند.

حالا ترافیک و رانندگی‌های عجیب و غریب در تهران، نتیجه اعمال ماست یا پلیس؟
دقیقاً 40 درصد نتیجه اعمال ماست.

60 درصد نتیجه رفتار پلیس راهنمایی و رانندگی است؟
پلیس راهنمایی و رانندگی باید دائماً گشت بزند و در خیابان‌ها حضور داشته باشد. نظارت به چراغ‌های بی‌ سر و سامان راهنمایی و رانندگی که از 24 ثانیه یک دفعه به 2 ثانیه می‌رسند و باعث تصادف می‌شوند و یا نظارت بر رانندگی شهروندان در اتوبان‌ها نمی‌تواند خیلی کار ویژه و سختی باشد.

اتفاقاً بیشتر تصادفات شهری در اتوبان‌ها اتفاق می‌افتد؟
از آمار تصادفات شهری چیزی نمی‌دانم اما رانندگی در اتوبان‌ها مثل بازی نیدفوراسپید است.
ما در اتوبان‌ها بلد نیستیم بین دو خط برانیم و عادت کرده‌ایم مقابل هم بپیچیم. من وقتی سالم به مقصد می‌رسم تعجب می​کنم با این اوضاع رانندگی‌ها.

اگر چند شهروند دیگر مثل شما در تهران رانندگی کنند خیلی هم وضع ترافیک وحشتناک نخواهد بود!
مطمئن هستم بسیاری دیگر از شهروندان از من بهتر و قانونمندتر رانندگی می‌کنند به شرط آنکه مسافربرها و موتوری‌ها بگذارند. چون ناگهان در فاصله 10 سانتیمتری مثل برق از کنارت می‌گذرند آنچنان که خطر از بیخ گوش‌ات می‌گذرد.