در حالی که ترکیه کشور همسایه ایران، نقش تامین امنیت انرژی اروپا را با مذاکره مسیرهای مختلف ترانزیت گاز در قالب چندین پروژه به پیش می برد، ایران با داشتن دومین ذخایر بزرگ گازی جهان با ۳۰ تریلیون متر مکعب گاز و قرار گرفتن در همسایگی ترکیه در هیچکدام از این پروژه ها شرکت ندارد.
نگاهی به آمار و ارقام پیشرفت در تولیدات گازی کشورهای همسایه ایران نشان می دهد که اصولا خریداران گاز و پیمانکاران پروژه های مختلف ترانزیت گازی علاقه ای به ذخایر هنگفت گاز ایران نشان نمی دهند.
جایگزینی عراق به جای ایران در پروژه نابوکو، امضای قرارداد احداث خط لوله ترکمنستان- افغانستان- پاکستان- هند موسوم به «تاپی» با ظرفیت ترانزیت سالانه ۳۰ میلیاردمتر معکب گاز که جای خط لوله موسوم به صلح (ایران، پاکستان، هند) را خواهد گرفت، به همراه چندین پروژه از جمله خط لوله ترانس آدریاتیک که ماه گذشته علنا کنار ماندن ایران از این پروژه را اعلام کردند، نشان دهنده دو واقعیت مهم است؛ پیشرفت چشمگیر در پروژه های گازی کشورهای همسایه ایران و عدم اعتماد خریداران گاز به افزایش مازاد بر مصرف داخلی گاز ایران با توجه به وضعیت رکود در پروژه های تولید گاز این کشور خصوصا در حوزه پارس جنوبی.
خبرگزاری «بلومبرگ» روز جمعه به نقل از دیمیتار آباجی اف رئیس بخش تعاون کنسرسیوم نابوکو می نویسد که کنسرسیوم نابوکو عراق را به عنوان واقعی ترین تأمین کننده گاز برای این خط لوله تلقی می کند. مقامات عراقی از تعهد این کشور برای تامین سالانه ۱۰ میلیارد متر مکعب گاز در فاز اول نابوکو و ۱۵ میلیارد متر مکعب در فاز دوم این پروژه خبر داده اند، در حالی که در سال ۲۰۰۴ ایران به عنوان مهم ترین تامین کننده گازاین پروژه در نظر گرفته شده بود و هیچ حرفی از گاز عراق در میان نبود.
عراق با سه تریلیون و ۷۰۰ میلیارد متر مکعب ذخایر گازی و عقد ده‌ها قرارداد با بزرگترین شرکت های انرژی غربی در حال تبدیل شدن به یکی از بازیگران در خور توجه امنیت انرژی اروپا می شود.
ترکمنستان نیز با گسترش فعالیت‌های تولیدی در بخش انرژی و انعقاد قراردادهای متنوع افزایش تولید گاز تا میزان ۱۰۰ میلیارد متر مکعب را در سرلوحه سیاست‌های انرژی خود قرار داده است.
نظر شما