بعضی سازمان‌های جهانی از جمله سازمان جهانی کار و بانک جهانی موضوع آسیب‌پذیری شغلی را در کشورهای مختلف مورد بررسی قرار داده‌اند تا با جمع‌آوری اطلاعات در این باره وضعیت شاغلان را بسنجند.

مینا عینی‌فر: بیکار شدن ناگهانی عده‌ای از کارگران به دلایلی مثل تعطیلی کارخانه از اخباری است که زیاد شنیده می‌شود اما ناامنی و آسیب‌پذیری شغلی تنها مخصوص کارگران نیست. بسیاری از هنرمندان سایه آسیب‌های شغلی را بر سر خود احساس می‌کنند.

روزنامه‌نگاران و دارندگان شغل‌های آزاد هم از این امر مستثنی نیستند که بسیاری از آنها را به سمت داشتن بیش از یک شغل هدایت می‌کند. تحلیلگران ناامنی و آسیب‌پذیری شغلی را در جهان رو به افزایش ارزیابی می‌کنند. کشورهای مختلف هر کدام از وجود درصدی از آسیب‌پذیری شغلی مردم‌شان رنج می‌برند که در بعضی کشورها رو به رشد و در بعضی دیگر تا حدی کنترل شده است.

ایران جزو کشورهایی است که در وضعیتی متوسط از نظر اشتغال امن و مطلوب قرار گرفته. طبق اطلاعات بانک جهانی 42درصد شاغلان ایرانی، اشتغال آسیب‌پذیر دارند و سایه آسیب‌های شغلی و بی‌کاری را بر سر خود احساس می‌کنند. این آمار مربوط به سال 2008 است و پس از آن اطلاعات تازه‌ای از ایران منتشر نشده است.

شغل آسیب‌پذیر یا ناامن شامل شغل‌هایی می‌شود که درآمد پایینی دارند، قراردادشان موقتی است و تمام شغل‌هایی که نمی‌توانند امنیت فرد را تضمین کنند.

در تعریف بانک جهانی این نوع اشتغال شامل افرادی می‌شود که بدون دستمزد یا به صورت دستمزدی برای خود یا یکی از اعضای خانواده‌شان کار می‌کنند و در واقع رابطه استخدامی رسمی و تضمین شده‌ای با صاحب کار ندارند. سازمان جهانی کار تخمین زده که نیمی از شاغلان در سراسر جهان اشتغال آسیب‌پذیر دارند که در معرض خطر فقر و شرایط ناسالم محیط کار هستند.

افزایش آمار این نوع اشتغال در جهان همزمان شده با بالا رفتن میزان تحصیلات دانشگاهی و مدرک‌گرایی که در نبود اشتغال مطلوب افراد را دچار ناکامی‌های عمیق‌تری کرده است.


در جدول زیر درصد اشتغال آسیب‌پذیر و ناامنی شغلی در تعدادی از کشورهای جهان را طبق اطلاعات بانک جهانی ببینید؛
 

 

در نقشه زیر وضعیت کشورهای جهان را در زمینه آسیب‌پذیری اجتماعی و شغلی ببینید؛

برای دیدن این اینفوگرافیک در ابعاد بزرگتر، روی آن کلیک کنید.

منبع:  http://data.worldbank.org/indicator/SL.EMP.VULN.ZS

4747

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۰۸:۱۶ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۶
    117 9
    اين آمار ساخته بنگاههاي وابسته غربي است. در ايران ترسي براي از دست دادن شغل وجود ندارد. اصلا آدم عاقل چرا بايد نگراني از دست دادن چيزي را داشته باشد كه ندارد؟!!!
  • بدون نام IR ۰۸:۲۵ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۶
    105 1
    من یک کارگر قراردادی با سابقه شانزده سال هستم واقعا بدترین کابوس زندگیم همیشه ترس از عدم تمدید قرارداد کاری و اخراج بوده است و اگر باورکنید همین موضوع باعث پیری زودرس من شده است چرا که از حدود سه سال پیش به علت پاره ای بیماریهای مفصلی که آنهم از بابت کار طاقت فرسا بوده است مطمئن هستم در صورت اخراج و عدم تمدید قرار داد چاره ای جز گدایی ندارم چندی است که از خدا می خواهم که قبل از اخراج بمیرم تا علاوه بر راحت شدن خودم مستمری تضمین شده فوت شامل خانواده ام شود واقعا کسانیکه این قانون کار را نوشتند بویی از انسانیت برده اند آیا مفهوم قرارداد موقت کار مخصوصا برای پا به سن گذشته ها را میفهمند تا جوان هستی باید با تمام وجود کارکنی و پس از ده پانزده سال که از پا افتادی به راحتی آب خوردن اخراج و تمام !
  • امیرعلی DE ۱۰:۲۲ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۶
    1 13
    راستش من در آلمان در 3 سال 3 تا شغل عوض کردم ولی در ایران میبینم اقوامم 30 سال تا زمان بازنشستگس یکجا کار میکنن.
    • رها IR ۱۱:۲۳ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۷
      14 0
      اگه شرايط اينقدر خوب بوده، کاش خودتون هم تو ايران مي مونديد و به آلمان نمي​رفتيد که مجبور نشيد سالي يه جا کار کنيد!!