بهترین عکس‌های فضایی هفته را به انتخاب سایت نشنال جئوگرافیک با ما مرور کنید: از قورباغه پرنده و دسته پرندگان کیهانی گرفته تا فرود آتشین کپسول سایوز و بازی موج و گرداب.
قورباغه پرنده
لحظه‌ای که مسولان ناسا قصد داشتند تا مدارگرد تحقیقاتی موسوم به «کاوشگر جو و غبار ماه (LADEE)»، آخرین فضاپیمای نقشه‌بردار ماه خود را از تاسیسات پروازی والوپ ویرجینیا پرتاب کنند؛ قورباغه بیچاره‌ای که در آن حوالی بود غافلگیر شد و در اثر موج انفجار موشک چندین متر به هوا پرتاب شد. ناسا اصالت این عکس را تایید کرده است. بر اساس اعلام آنها، این عکس توسط دوربینی گرفته شده که با صدای انفجار حاصل از اشتعال سوخت موشک فعال می‌شد. موشکی که در عکس می‌بینید، از خانواده موشک‌های بالستیک زمان جنگ سرد است که طراحی آن برای پرتاب فضاپیماها اصلاح شده است.
جزیره ستارگان
این تصویرسازی هنرمندانه، خانه کهکشانی ما را آن طور که از زاویه کنار در اعماق فضا دیده می‌شود به تصویر می‌کشد؛ زاویه دیدی که ما روی زمین در اختیار نداریم. اگرچه تشخیص ساختار صحیح مارپیچی کهکشان راه شیری بسیار دشوار است، اما اخترشناسان عقیده دارند که کهکشان ما جزیره‌ای از 200 میلیارد خورشید است که در گستره‌ای به طول 100 هزار سال نوری پخش شده است.
فرود
این چترنجات غول‌آسا فرود ایمن و نرم فضانوردان روسی و آمریکایی سوار بر کپسول روسی سایوز را در بازگشت به زمین تضمین می‌کند. خدمه ماموریت 36 ایستگاه فضایی بین‌المللی، کریس کاسیدی آمریکایی و فضانوردان روسی، پاول وینوگرادف و الکساندر میسورکین سوار بر کپسول فضایی روسی سایوز TMA-08M در منطقه‌ای دور افتاده از قزاقستان، و در نزدیکی شهر ژسکازان فرود آمدند. زبانه‌های آتشی که در عکس می‌بینید مربوط به اصطکاک ناشی از ورود کپسول به جو زمین نیست، بلکه نتیجه فعالیت موشک‌های پس‌رانشی (Retrorockets) سایوز است که به کاهش شتاب آن کمک می‌کنند.
دسته پرندگان کیهانی
در نمایی که بیشباهت به عکس دسته‌ای پرنده در میانه پرواز نیست، دوربین ژرفای فضای تلسکوپ فضایی هابل کهکشانی کوتوله را در فاصله 11 میلیون سال نوری از زمین به تصویر کشیده است. این کهکشان ریزه میزه به نام ESO 540-31 که در صورت فلکی نهنگ قرار دارد، تنها میزبان چند صد میلیون ستاره است؛ عددی بسیار کمتر از میلیاردها ستاره‌ای که در کهکشان‌های مارپیچی مانند کهکشان راه شیری وجود دارند.
بازی موج و گرداب
این عکس تازه منتشر شده از مجموعه عکس‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی، ابرهایی را به تصویر می‌کشد که ساختارهای پیچیده موجی و گردابه‌ای را بر فراز جزایر گوادالوپ در اقیانوس آرام خلق کرده‌اند. جزیره گوادالوپ، جزیره‌ای آتشفشانی در فاصله 240 کیلومتری ساحل باها در مکزیک است؛ جایی که مکانی ایده‌ال برای شکل‌گیری گردابه‌های چرخشی جوی موسوم به «خیابان‌های گردابه‌ای فون‌کارمن» است.
کپه کهکشانی
در فاصله 2.2 میلیارد سال نوری از زمین و در صورت فلکی سنبله، خوشه عظیمی از کهکشان‌ها موسوم به Abell 1689 قرار دارند؛ خوشه‌ای که ظاهر آن چندان بیشباهت به ازدحام کپه‌ای زنبورعسل در میانه آسمان نیست. برای تهیه این عکس، تلسکوپ فضایی هابل به مدت 34 ساعت به ناحیه کوچکی از فضا خیره شد تا بتواند تصویر این کهکشان‌ها را ثبت کند.
53275
نظر شما