دکتر محمدمهدی جعفری نماینده دشتستان در دوره اول مجلس شورای اسلامی در کتاب دو جلدی "همگام با آزادی" به عنوان یکی از نزدیکترین افراد به شریعتی، بازرگان و طالقانی پرده از گوشه هایی از تاریخ برافکنده، تاریخی که همواره روایت آن محل جدال و مناقشه بوده است.
اگر از هر کدام از صاحبان اندیشه در حوزه سیاست ایرانی با لحاظ تنوع و تکثر گرایشات و گونه های فکری، بخواهیم که لیستی از اثرگذارترین افراد در تاریخ سیاسی نیم قرن اخیر ایران تدوین نمایند، بی شک نام سه تن از افراد آن لیست علی شریعتی، مهدی بازرگان و آیت ا...طالقانی خواهد بود.
حال پس از سال ها از به تاریخ پیوستن این سه، اگر یکی از نزدیکترین افراد به آنها بخواهد لب به خاطره گویی از آن دوران بگشاید،آنچه بیش از هر چیز جلب توجه می کند جنجال است و حاشیه.
در این بین دکتر محمدمهدی جعفری نماینده دشتستان در دوره اول مجلس شورای اسلامی در کتاب دو جلدی "همگام با آزادی" به عنوان یکی از نزدیکترین افراد به شریعتی، بازرگان و طالقانی پرده از گوشه هایی از تاریخ برافکنده، تاریخی که همواره روایت آن محل جدال و مناقشه بوده است.
پس از انتشار این کتاب نیز داستان همان است و همان. محمد مهدی جعفری در کتاب خاطرات خود که به اهتمام سیدقاسم یاحسینی پژوهشگر هم استانی به تالیف رسیده است، سخنانی پیرامون کسانی از جمله شریعتی به میان آورده که در این مدت با واکنشهای بسیاری مواجه شده است.
جعفری در گفت و گویی که با ضمیمه مهرنامه داشت درباره علت و چگونگی چاپ و انتشار خاطرات خود گفته: «یکی از دوستان به نام سیدقاسم یاحسینی که در بوشهر است و کار مطبوعاتی و نویسندگی می کند چندباری گفت که مایل است خاطراتم را از ذهن استخراج و منتشر کند. خیلی به این پیشنهاد توجه نکردم،مطمئن نبودم که او بتواند همه خاطرات را منتشر کند. اما بعد از مدتی برخی از دوستان گفتند که او می تواند این کار را انجام دهد و من هم قبول کردم.آقای یاحسینی اختیار خاطرات را علاوه بر نوشته ها به دست گرفت.موضوعات را می پرسید و من پاسخ می دادم.»
سید محمد مهدی جعفری در این پاسخِ، زیرکانه به بار جنبه های مغفول مانده خاطرات و حوادث زندگی خود را که در کتاب بدانها پرداخته نشده به دوش یاحسینی انداخته، و این نکته یعنی نقش و تاثیرگذاری فراوان پرسشگر،از نکاتی ست که همواره از اهمیت و ارزش ثبت خاطرات شفاهی می کاهد.
از نکات جالب توجه کتاب خاطرات سید محمد مهدی جعفری موضع گیری شدید وی نسبت به احسان نراقی است،تا آنجا که جعفری که پیش از این نیز احسان نراقی را به همدستی با ساواک متهم کرده بود. در این کتاب می گوید: «نراقی یکی از برجسته ترین تئورسین های ساواک و رژیم شاه بود ولی امروز زیر همه چیز زده و منکر همه وابستگی های خود به شاه و ساواک است.
آنچه احسان نراقی بارها قلم تکذیب بر آن کشیده و اگرچه او به نسبت خانوادگی که با فرح پهلوی دارد معترف است اما ارتباط خود را با دربار به کلی تکذیب نموده است.»
از دیگرمسائل بحث برانگیز این کتاب می توان به مسئله متهم نمودن علی شریعتی و محمد تقی شریعتی (پدر دکتر شریعتی) به دروغگویی توسط شهید مطهری، اشاره کرد. همچنین آزادی شریعتی از زندان رژیم شاه که جعفری بر این باور است این مسئله با وساطت و پیشنهاد عبدالعزیز بوتفلیقه ریس جمهور کنونی الجزایر در ضمن عقد قرارداد 1975 الجزایر با شاه صورت گرفته است.
بدین گونه که «بوتفلیقه که در آن زمان وزیرخارجه الجزایر و از دوستداران شریعتی بوده، پس از عقد قرارداد 1975 با محمدرضا پهلوی از او می خواهد که شریعتی را از زندان آزاد کند که شاه خواسته او را می پذیرد و دستور آزادی شریعتی را صادر می کند.»
نظرات مخالف بسیاری که درباره استدلال دکتر جعفری درباره آزادی دکتر شریعتی گفته شده، موجب شده تا وی در گفت و گویش با مهرنامه بگوید: «قصد دارم نامه ای به بوتفلیقه رییس جمهور کنونی الجزایر بنویسم و به طور کتبی از او درباره آزادی شریعتی بپرسم.»
حاشیه های فراوان این کتاب و خاطرات ناگفته ای از محمد مهدی جعفری را هفته نامه «خلیج فارس» و پرونده ای اختصاصی به بهانه تولد دکتر شریعتی که چندی دیگر منتشر خواهد شد، بخوانید.
به زودی گفت وگوی خبرآنلاین را با دکتر محمد مهدی جعفری در مجله نوروزی خبرآنلاین منتشر می شود.
/62
نظر شما