عارف: سر رئیس جمهور شلوغ است مزاحمش نمی‎شوم/ توضیح درباره ۲ آقازاده

بخش‌هایی از این مصاحبه را می‌خوانید:

در مصاحبه‌ای گفته بودید تعداد اعضای فراکسیون امید را اعلام می‌کنیم و تا الان هم اعلام نشده.
بین لیست امید و فراکسیون امید تفاوت است. تعدادی با لیست امید به مجلس آمدند. بخشی از روز اول با ما نیامدند که بارها موضع‌گیری کردیم. تعدادشان هم کاملا مشخص بود. بنا نیست با ما ادامه همکاری دهند؛ به‌خاطر ملاحظات و مسائلی که دارند یا بهتر است بگوییم دنبال بهانه بودند. بعضا مصاحبه می‌کردند که چون اینها تند و افراطی هستند، نمی‌خواهیم با آنها (فراکسیون امید) باشیم و جدا شدند. دوستانی که از ابتدا با ما بودند، حقیقتا نمی‌خواستیم با رودربایستی عضو فراکسیون اصلاحات شوند که البته بحث جدی هم داشتیم که نام فراکسیون را فراکسیون اصلاحات بگذاریم یا نه. منتها چون مسیرمان مسیر امید بود و امید یک برند اصلاح‌طلبانه است، در مجلس جمع‌بندی شد که نام فراکسیون را «امید» بگذاریم. حدود هشت ماه صبر کردیم. قرار شد دوباره فرم بدهیم که افراد پر کنند با این تعهد که اعضایی که عضو فراکسیون امید هستند، عضو فراکسیون سیاسی دیگری نباشند. البته شرکت در جلسات فراکسیون‌های تخصصی و غیرسیاسی مانعی ندارد. 

‌گزارش آقای نجفی از عملکرد آقای قالیباف و به‌ویژه اینکه از پول شهرداری برای انتخابات هزینه کردند، نظرتان درباره این گزارش چیست؟ 
این گزارش را در دستور کار شورای امید (شورای ٥١نفره متشکل از نمایندگان تهران در مجلس و شورای شهر تهران) گذاشته‌ایم که چگونگی برخورد با این گزارش را بررسی کنیم. فعلا هیچ موضعی ندارم. البته طبیعتا شورای شهر اقداماتی می‌کند. گزارش آقای نجفی رسما برای شورای ٥١نفره فرستاده شده و اگر لازم باشد در قالب تحقیق‌وتفحص یا اقدامات بعدی در این شورا پیگیری خواهد شد. 
‌
تفحص یک بار از شهرداری رد شد. احتمال اینکه دوباره مجلس بخواهد اقدامی انجام دهد چقدر است؟ 
این موضوع مطرح است. الان شورای شهر به‌صورت جدی وارد این بحث شده، نظر بخشی از دوستان این است که چون شورای شهر به مسئله ورود پیدا کرده،  فعلا در مجلس تحقیق‌وتفحص لازم نیست ولی ما هنوز به جمع‌بندی نرسیده‌ایم. تحقیق‌وتفحص حق مجلس است اما مسئله ما این است که مسائل روشن شود. اگر شورای شهر این کار را به طور جدی انجام دهد، شاید ضرورتی نداشته باشد ما در مجلس کاری انجام دهیم. ان‌شاءالله با بررسی گزارش در شورای شهر جمع‌بندی خواهیم کرد و براساس آن اقدام لازم انجام خواهد شد.

‌آقای نجفی جزء افرادی هستند که در حوزه اصلاح‌طلبی سال‌ها کار کرده‌اند اما یک‌سری انتصاب‌ها دارند که از نزدیکان آقای قالیباف است و مردم واکنش خوبی نشان نمی‌دهند. یا اینکه مثلا فرزند موسوی‌لاری که سمت دارد و موارد مشابه متعدد. به‌عنوان رئیس مجمع نمایندگان تهران چه واکنشی در این زمینه دارید؟ 
شهرداری یک نهاد خدماتی است نه نهاد سیاسی. در شهر تهران اگر تفاهم و وفاقی با نهادها و دستجات مختلف نباشد شهردار نمی‌تواند موفق باشد. شهردار نمی‌تواند بگوید من منتخب یک جریان سیاسی هستم و این امکان ندارد؛ بالاخره واقعیتی است.
طبیعتا شایسته‌سالاری و تخصص و تجربه بحث بسیار مهمی است و باید ملاک انتصابات باشد. 
‌
ولی نه فامیل‌سالاری. 
بله؛ و البته استفاده از نیروی داخل شهرداری. اولویت اصلی‌مان این است که تا حد ممکن نیروها از درون شهرداری باشند. 

‌اما انتصاب‌هایی هم از اصولگرایان دیده شده و هم از فامیل اصلاح‌طلبان. 
اگر این شرایط را بپذیریم، قطعا آقای نجفی به‌عنوان شهردار تهران این شاخص‌ها جزء اولویت‌هایش است و باید به انتخابش احترام بگذاریم. نمی‌شود به محض اینکه به کسی پستی داد، اعتراض کرد؛ چون از شرایط خبر نداریم. حق اعتراض و نقد داریم؛ اما باید اعتماد کنیم و قبول کنیم که ایشان می‌خواهد شهر را اداره کند و از همه امکانات و نیروهایی که می‌تواند در خدمت شهرداری باشد، باید استفاده کند. به‌همین‌خاطر من تا‌به‌حال هیچ انتقادی به انتصابات ایشان نکرده‌ام. دست شهردار باید باز باشد. برای ما عملکرد ایشان ملاک است و امیدوارم با توجه به شرایط موجود و ارتباط خوب ایشان با شورای شهر، موفق باشند. 

‌خیلی‌ها در شبکه‌های اجتماعی واکنش نشان داده‌اند که چرا باید فرزند موسوی‌لاری باشد. 
حالا که اسم آوردید، این را بگویم؛ ایشان جزء کاندیداهای شورای شهر بود و به‌ طور طبیعی جزء ٤٢ نفر قرار گرفت. از نظر تخصص، جوان‌بودن و اینکه در حوزه شهری کار کرده بود و خبره بود. وقتی قرار شد اسامی را به شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان بدهیم، در هیئت‌رئیسه بحث شد که ایشان بماند یا خیر. صرفا به خاطر اینکه پسر آقای موسوی‌لاری بود و با رضایت خودش درحالی‌که حق نداشتیم اسمش را حذف کنیم، نام ایشان را حذف کردیم. ایشان تا‌به‌حال از اینکه پسر موسوی‌لاری است، استفاده‌ای نکرده. درباره انتصابش هم کسانی که ایشان را انتخاب کرده‌اند، می‌توانند درباره دلیل این کار توضیح دهند. 

‌نقد دیگری که وجود دارد، این است که فراکسیون امید به دلیل کاستی‌هایی که داشته، یک‌سری افراد در مجلس بروبیای خاصی دارند؛ ازجمله آقای واعظی که خیلی از نمایندگان معتقد هستند در انتخابات هیئت‌رئیسه هم دیدارهایی داشتند و نام بردند و گله‌مند بودند. به نظرتان بخشی از این اتفاق برنمی‌گردد به اینکه فراکسیون امید در لابی‌ای که با دولت انجام داده، خیلی قوی عمل نکرده؟ 
ما به‌هرحال از سال ٩٢ وارد پروسه ائتلافی شده‌ایم. به نظرم تا‌به‌حال این مسیر را درست پیموده‌ایم و نباید دنبال خواسته‌های صد‌درصدی باشیم. معذوریت‌ها و شرایطی را که دولت روی کار آمده، در نظر می‌گیریم. در دوره دوم درباره اینکه پشت سر چه کسی باشیم و اینکه آقای روحانی را حمایت کنیم یا کاندیدای خودمان را داشته باشیم، خیلی بحث داشتیم و تصمیم منطقی و عقلایی گرفتیم که در ظرفیت گفتمان ما بود. شاید گفتمان رقیب این ظرفیت را نداشته باشد. تقریبا به اتفاق آرا شورای‌عالی سیاست‌گذاری از آقای روحانی حمایت کرد. تقریبا همه نمایندگان لیست امید یا فراکسیون امید هم جدی به این سمت آمدند. ما این رویکرد را رویکرد درستی می‌دانیم. متأسفانه بعضا با نامهربانی‌هایی در دولت روبه‌رو هستیم و توقع نمایندگان امید این بود که دولت قدر این حمایت را بیشتر بداند و از فکر و نظر گفتمان اصلاحات و شورای‌عالی سیاست‌گذاری و فراکسیون امید برای پیشبرد منویات و کارهای خودش بیشتر استفاده کند. این بحثی است که داریم و انتظارمان هم همین است که دولت تعامل و همکاری بیشتری با فراکسیون امید و شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاحات داشته باشد. 
‌
به‌عنوان رئیس فراکسیون امید و چهره شاخص اصلاح‌طلب چقدر با آقای روحانی این ارتباط وجود دارد؟ 
اینکه به‌عنوان رئیس فراکسیون امید یا رئیس شورای اصلاح‌طلبان هفته‌ای یا دو هفته‌ای یک بار جلسه داشته باشیم، خیر این‌طور نیست. ایشان گرفتار هستند و ما هم دنبال کار خودمان هستیم. 

‌چطور می‌توان این مسیر را بهبود بخشید؟ شاید مسیر به سمتی پیش برود که در ١٤٠٠ اصلاح‌طلبان بخواهند تصمیم دیگری بگیرند. 
ما نمی‌خواهیم خودمان را تحمیل کنیم. تکلیفی داشتیم که به‌درستی انجامش دادیم و نتیجه‌اش را هم می‌بینیم؛ ولی اینکه دولت چقدر از این پتانسیل را در راستای برنامه‌هایش استفاده کند، مربوط به خودش است؛ کما‌اینکه دیدید به وزرایی که اصلاح‌طلب هم نبودند، ما رأی داده‌ایم. هدف ما موفق‌بودن دولت است و طبیعتا انتظارمان این است که دولت با جریان اصلاحات و نهادهای رسمی‌اش مثل شورای‌عالی اصلاح‌طلبان و فراکسیون امید در مجلس تعامل و همکاری داشته باشد. برای اجرائی‌شدن برنامه‌هایش و در نتیجه توفیق بیشتر دولت. 
 ‌
جامعه به شرایطی رسیده که از خوانش اصلاح‌طلبی که شاید به شما نزدیک باشد، عبور می‌کند. 
البته عبور جامعه از گفتمان اصلاحات نظر شماست. جاهایی نتوانسته‌ایم پاسخ دهیم و نقدها را هم قبول داریم و تلاش می‌کنیم که به مطالبات مردم و وعده‌های داده‌شده وفادار بمانیم و در آن جهت حرکت کنیم. 

‌به شخص شما نقدهای زیادی وارد است. 
انتقادها را قبول داریم و احترام می‌گذاریم و در حدی که بتوانیم هم پاسخ می‌دهیم و اصلاح می‌کنیم. جاهایی هم نیازمند فرصت هستیم. اگر احساس کردیم رفتار دولت غیراصلاح‌طلبانه است، قرار نیست با هم وارد جدل شویم. راهبرد ما تعامل و حمایت از اجرای برنامه‌هاست و امیدوارم این راهبرد و این مسیر درست پیموده شود و دولت توجه کند عقبه دلسوزش چه جریانی است.
‌
برخی نمایندگان که با لیست امید آمده و به فراکسیون نپیوستند در زمان انتقاد می‌گویند ائتلافی نبوده... . 
سال ٩٢ هیچ‌چیزی که مکتوب باشد نداشتیم. ادامه راه ۹۲ را در سال ۹۴ پیمودیم. سال ٩٦ هم لیستمان اصلاح‌طلبانه بود. 
 
به‌طور مشخص سال ٩٤  در لیست تهران آقای نعمتی و جلالی آمدند و خیلی رفتار اصلاح‌طلبانه‌ای ندارند. 
اگر به گذشته برگردیم قطعا اگر بخواهیم ائتلاف کنیم شفاف‌تر و روشن‌تر ائتلاف می‌کنیم و توافقات و شرایط را مکتوب خواهیم کرد. بنا نیست فقط برای پیروزی در انتخابات ائتلاف کنیم و بعد در موقع پاسخ به مطالبات مردم یکدیگر را رها کنیم. قطعا برای به‌نتیجه‌رسیدن برنامه‌ها ائتلاف می‌شود چون شما برای ائتلاف به مردم وعده می‌دهید و باید پاسخ‌گوی مردم هم باشید. نمی‌توانیم ائتلاف داشته باشیم و به مردم هم بگوییم رأی بدهید و در مجلس دو شاخه شویم. ائتلاف اتفاقا برای بعد از پیروزی در انتخابات است و خیلی از جریان‌های سیاسی در دنیا بعد از پیروزی ائتلاف می‌کنند؛ ما قبل از پیروزی ائتلاف کرده‌ایم. این ویژگی خاص خودمان است. ائتلاف باید حتما بعد از پیروزی هم ادامه داشته باشد. برای آینده باب ائتلاف را نبسته‌ایم. اگر ائتلاف هست باید شفاف باشد و مسئولیت تک‌تک اعضا و جریان‌های ائتلاف‌کننده مشخص باشد تا مجلس یازدهم با اتفاقی که در مجلس دهم و لیست امید پیش آمد روبه‌رو نشود. 
‌
آقای جلالی می‌گفتند شما را تا بعد از انتخابات ندیده بود و می‌گفتند به فراکسیون امید تعهدی نداشتیم. 
دوستان اطلاع دارند که اگر در لیست نبودند چه می‌شد. اجازه دهید وارد این مقوله نشویم، اما باور من این است كه اگر قرار است ائتلافی شکل بگیرد باید شفاف باشد. 

‌درباره حاشیه‌هایی که به دنبال فیلم پسر شما منتشر شد، آن زمان مصاحبه‌ای کردید و خیلی به صحبت‌هایی که در شبکه‌های مجازی گفته می‌شد پاسخ ندادید، اما به نظرم بعد از آن اتفاق چهره شما خیلی مخدوش شد. انتظار این بود که حداقل عذرخواهی کنید چون فیلم جالبی نبود. 
ببینید، من در‌این‌باره در نشستی خبری که در مجلس برگزار شد موضع خودم را مطرح کرده‌ام. فرزندم شخصیت حقیقی مستقلی دارد... 

‌اما گاهی هم نمی‌توان جدا کرد. شکل سخنان ایشان نوعی خودبزرگ‌بینی را به مخاطب منتقل می‌کرد. 
این‌طور نیست، ایشان واقعا احساس خودبزرگ‌بینی ندارد. درباره ظرفیت اجتماعی‌اش حرفی زده، ولی نکته‌ای که خودش همیشه می‌گوید این است که کاش همه آن مصاحبه ٢٥دقیقه‌ای را به‌صورت کامل می‌دیدند و بعد قضاوت می‌کردند. 

اتفاقا من آن مصاحبه را کامل دیدم، اما شاید چندان درست نباشد که آدم به تبار خانوادگی‌اش این همه ببالد. 
بحث اصالت خانوادگی را مطرح می‌کند نه بحث برتری خانوادگی را. البته من قبلا هم مطرح کردم که هر انساني بماهو انسان هیچ برتری نسبت به انساني ديگر ندارد و منظور او هم مطمئنا برتری‌جویی نبود، هرچند اگر با من مشورت می‌کرد به او می‌گفتم مصاحبه‌ای انجام ندهد، چون طرح برخی موضوعات به‌دلیل برخی ذهنیت‌ها در جامعه باعث ایجاد حاشیه‌هایی می‌شود. 

‌به‌هرحال واکنش شما تا همین‌جا هم برای افکار عمومی قانع‌کننده نیست. 
ملاک برای قضاوت درباره موضع‌گیری انجام‌شده نباید مصاحبه چند ثانیه‌ای آن‌هم در هنگام ورد به آسانسور آن‌هم در شرایط خارج از استانداردهای یک مصاحبه باشد. من در نشست خبری صراحتا دراین‌باره صحبت کرده‌ام و می‌توانید به آن مصاحبه مراجعه کنید. 
‌
اما صحبت از رتبه کنکور پدر و مادر واقعا چقدر در یک برنامه اهمیت دارد؟ 
قطعا اگر این مسائل را مطرح نمی‌کرد خیلی بهتر بود. 
27302