پدیده المپیک ایران؛پشتک وارو تا تاریخ‌سازی

مرتضی رضایی: او مهدی الفتی است؛بدون رتوش و بدون هیچ نمایشی.وقتی اسمش را در اینترنت جستجو کنید تازه می فهمید که به اندازه یک فوتبالیست درجه چندمی هم از او خبر نیست.پرچمدار کاروان ایران که انصافا برازنده اش است.

سال ها سال قبل،وقتی 8 سالش بود در گرگان "کله ملق" زدن را شروع کرد.پسرخاله هایش ژیمناستیک کار بوده اند و وقتی یکی از آشنایان مهدی پیشنهاد کرد او ژیمناستیک کار شود،مادرش گوشه چادر را گاز گرفت؛کمی فکر کرد و گفت:«باشه.»

همین کلمه "باشه" بود که حالا مهدی در فینال المپیک است و تا همین جای کار یعنی افتخار،یعنی تاریخ سازی که کسی از ایران تا به حال انجامش نداده است.حضور مهدی تا همین جا هم برای ما بس است و او مدالش را از مردم ایران گرفته است.

همین چند وقت پیش که زهرا اینچه درگاهی رییس فدراسیون ژیمناستیک به کافه خبر آمد چیزی را تعریف کرد که مو را به تن آدم سیخ می کند.او از شرایط تمرینی مهدی در سال ها سال قبل می گفت؛از اینکه فضای تمرینی اش در گرگان آنقدر کوچک و غیر استاندارد بوده که برای پرش خرک در سالن را باز می گذاشته و از بیرون سالن شروع به دویدن می‌کرده است.خودش می گوید:« هوا سرد بود اما چاره ای نداشتم باید در سالن را باز  می گذاشتم.به همین دلیل مدام سرما می خوردم.بارها آسیب دیدم،زمین خوردم و بلند شدم اما ارزشش را داشت.»

مهدی الفتی حالا در پاریس،در فینال المپیک است و گفتیم حتی اگر دستش به مدال هم نرسد باز افتخاری بزرگ کسب کرده.از این مهدی ها در ورزش مملکت زیاد داریم.فقط اسامی شان فرق می کند.به قول الفتی اگر امکانات بدهند هزار و یک بچه هستند که می توانند در المپیک مدال گاز بزنند!

هزار و یک بچه هستند که دیگر با وسایل 20 سال پیش تمرین نکنند و مجبور نباشند برای اینکه با اسباب حرفه ای ژیمناستیک تمرین کنند زودتر راهی کشور میزبان شوند و کیفش را با وسایل خارجی ببرند.

حرف آخر اینکه مهدی قرار است کار بزرگی را که خیلی از مسئولان کت و شلوار پوشیده ورزش ایران تا به امروز حتی فکرش را هم نکرده اند را انجام بدهد.او می خواهد اگر هر دستش به مدالی رسید و جایزه ای گرفت،پولش را هزینه کند برای گلستانی که خودش از آنجا رشد کرد.برای همه استعدادهایی که او می داند در شهرش هستند اما یک سالن تمرین ندارند تا در آن پشتک – وارو بزنند.

آقایان مسئول؛این پسر تا همین جا هم شاهکار کرده و اگر خدای ناکرده دستش به مدال نرسید خواسته اش را فراهم کنید و با شل کردن کمی از گوشه جیب ورزش(نه جیب خودتان) رویای امثال مهدی را تحقق ببخشید.

251 251