طرح موضوع جذب مربی خارجی، آرامش تیم ملی را بر هم می‌زند

صحبتی که علی سعیدلو به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی در مورد پیدا کردن یک مربی تراز اول برای تیم ملی فوتبال مطرح کرده می‌تواند در نتایج تیم ملی در جام ملت‌های آسیا تاثیر منفی بگذارد. به هر حال ما تا جام ملت‌ها زمان کمی داریم. البته من کاری به شخص علی سعیدلو ندارم. ایشان تصمیم‌گیرنده ورزش ایران هستند و می‌توانند هر تصمیمی بگیرند. نظر من کلی است. من می‌گویم بهتر است در چنین شرایطی تمام مسئولان به فکر آرامش تیم ملی باشند. باید به هر کسی که مسئول است اختیار تام داد چون کسی که مسئول است باید جوابگوی شکست تیم ملی باشد. شاید اگر تیم ملی موفق شود و به مقامی برسد، افرادی بیایند و خودشان را مسئول پیروزی معرفی کنند اما وقتی تیم می‌بازد، تنها سرمربی تیم ملی است که باید جواب بدهد. بنابراین باید به سرمربی تیم ملی اختیار تام داد و در کارش دخالت نکرد. این‌طوری سرمربی می‌تواند با آرامش ترکیب را انتخاب کند و تمریناتش را انجام دهد.

باید برای سرمربی تیم ملی یک بستر مناسب درست کنیم. فرقی نمی‌کند چه کسی سرمربی باشد. مهم این است که هر کسی مربی بود، این بستر را برایش فراهم کنیم و به او قدرت بدهیم. باید کاری کنیم که اعتماد به نفسش بالا برود. همچنین باید تعامل خوبی بین مسئول فنی تیم ملی و همه ارکان فوتبال ایران وجود داشته باشد. منظورم از ارکان فوتبال ایران، مطبوعات، رسانه ملی، باشگاه‌ها، مدیران اجرایی فدراسیون و تمام افرادی است که به نوعی در فوتبال حضور دارند. این طوری تیم ملی با آرامش به جام ملت‌ها می‌رود. اگر غیر از این باشد، فوتبال ایران ضرر می‌کند.

البته به نظرم سرمربی تیم ملی هم از آن طرف مسئولیت‌هایی دارد. وقتی مسئولان شرایط را برای سرمربی تیم ملی مهیا می‌کنند، سرمربی هم نباید برای ناکامی تیمش بهانه بیاورد. وقتی تیم ناکام بوده، سرمربی باید قبول کند که بد نتیجه گرفته و به فکر بهانه جور کردن نباشد. شما ببینید، روز بازی با کره، بدترین روز زندگی من در جام ملت‌های مالزی بود. با پنالتی هم باختیم. اما من آمدم و گفتم مسئولیت شکست را می‌پذیرم. این دیگر رفع تکلیف نیست. هر جا هم من را بردند، گفتم من مسئولیت شکست را قبول می‌کنم. من را به مجلس و تلویزیون بردند و گفتم مسئولیت شکست را برعهده می‌گیرم. این اتفاقی است که برای هیچ کدام از سرمربیان تیم ملی نیفتاده اما من چون مسئولیت قبول کردم، بعد از ناکامی تیمم گفتم من مسئول هستم.

به هر حال وقتی کسی مسئولیتی را قبول می‌کند باید کارش را همان‌طور که انتظار می‌رود انجام دهد. بعد اگر نتوانست این کار را انجام دهد، دیگر بهانه آوردن کار درستی نیست. به همین خاطر است که می‌گویم مسئولان باید بستر مناسبی برای تیم ملی و سرمربی آن بسازند. این‌طوری دیگر خود سرمربی هم بهانه‌ای برای توجیه ناکامی‌اش پیدا نمی‌کند.