بهنوش خرم‌روز: معمولا جایگاه گیرنده‌های چشایی انسان روی زبان اوست. اما ظاهرا این گیرنده‌ها در قسمت‌های دیگری از بدن هم وجود دارند و اگرچه درست مانند همنوعانشان که روی زبان قرار گرفته‌اند، کار نمی‌کنند، اما مزه‌ها را متوجه می‌شوند و نسبت به آن‌ها عکس‌العمل نشان می‌دهند .
به گزارش لایوساینس، محققین دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند در مطالعه خود به طور کاملا تصاودفی، کشف کردند که درون ریه‌ها تعدادی گیرنده چشایی، مانند گیرنده‌های زبان وجود دارد. این یافته واقعا غیرمنتظره بود!
آن‌ها متوجه شدند که گیرنده‌های چشایی درون ریه‌ها به طور خاص دارای پروتئینی هستند که نسبت به مزه تلخی واکنش نشان می‌دهد. البته گیرنده‌های چشایی زبان درون جوانه‌های چشایی قرار دارند و به مغز سیگنال می‌فرستند. اما گیرنده‌های چشایی درون ریه‌ها درون جوانه‌ها نیستند و برای مغز هم سیگنالی نمی‌فرستند. بنابراین، ما با گیرنده‌های درون ریه خود نمی‌توانیم بچشیم! اما این گیرنده‌ها به نحوی متفاوت نسبت به مزه تلخی عکس‌العمل نشان می‌دهند. شاید برایتان جالب باشد بدانید ما 25 نوع گیرنده مزه تلخی روز زبان خود داریم و از این تعداد، 17 گونه درون ریه هم وجود دارند. هنوز گیرنده‌های چشایی مربوط به مزه‌های دیگر درون ریه پیدا نشده‌اند.
محققین برای این که بفهمند کار این گیرنده‌های تلخی درون ریه چیست، مطابق معمول به سراغ موش‌های آزمایشگاهی رفتند. آن‌ها مسیر تنفسی موش‌های سالم و موش‌های مبتلا به آسم را با مواد تلخ مواجه کردند و متوجه شدند که موش‌های مبتلا به آسم دچار تنگی نفس و خس‌خس در تنفس شدند.
فرضیه اول این بود که چون اغلب سموم تلخ هستند، این گیرنده‌ها نقش حفاظت از موجود در برابر سموم را ایفا می‌کنند و با تنگ کردن راه تنفسی و هشدار دادن به موجود زنده، به او کمک می‌کنند که از سم دور بشود. اما خیلی زود این فرضیه رد شد.
قرار دادن گیرنده‌های تلخی ریه در برابر مواد تلخ مختلف، نشان داد که این گیرنده‌ها درست برخلاف فرضیه اولیه محققین عمل می‌کنند. در واقع گیرنده‌های چشایی درون ریه‌ها، با دریافت مزه تلخ، باعث می‌شوند که مسیر تنفسی بازتر بشود. به گفته محققین، این تاثیر، از اثر هر داروی موجود برای آسم و اختلال انسداد مزمن ریوی قوی‌تر است. اما این گیرنده‌ها به چه دردی می‌خورند؟
محققین به این نتیجه رسیده‌اند که باکتری‌هایی که باعث عفونت ریوی می‌شوند، مثلا در بیماری برونشیت یا سینه پهلو، ماده تلخی آزاد می‌کنند که توسط این گیرنده‌های چشایی دریافت می‌شوند و از این طریق فرد می‌تواند با باز شدن مسیرهای تنفسی، راحت‌تر نفس بکشد و عفونت را ساده‌تر برطرف کند.
با توجه به این که 300 میلیون نفر از ساکنین زمین به بیماری آسم و اختلال انسداد مزمن ریوی مبتلا هستند و بخش زیادی از این افراد، درمان‌های موجود را ناکارامد یافته‌اند، این مطالعه می‌تواند گامی جدید در درمان این بیماری‌ها باشد. به علاوه از آن جا که بیش از 10هزار ماده تلخ وجود دارد، این محققین امیدوارند به زودی ماده مناسب را برای داروی جدید آسم و اختلال انسداد مزمن ریوی بیابند.
نظر شما