سید ابراهیم علیزاده ـ رییس کانون عالی تازه شکل گرفته انجمن های صنفی کارگری کشور می گوید: من قول شرف می دهم که بدون هرگونه جار و جنجال و بدون هرگونه وابستگی حتی به اندازه یک صدم به بهترین نحو کار کنیم.
غلام رضا خادمی زاده چند روزی است که به عنوان رییس هیات مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگری ای انتخاب شده که برخی از منتقدان همیشگی تشکلات کارگری کشور شکل گیری این کانون را تحقق آروزی چندین ساله کارگران عنوان کرده اند. شاید برای همین هم است که خادمی زاده در اولین گفت وگوی تفصیلی خود به صراحت قول شرف می دهد که این کانون وابسته نشود. وی در عین حال که می گوید «ما به شدت استقلال داریم»، از سوی دیگر اظهار می کند: تعامل هم واجب است، اینکه ما با وزارت کار فقط به این عنوان که یک نهاد کارگری هستیم در بیفتیم و شیشه بشکنیم، کاری پیش نمی رود. این فعال کارگری که اعتقاد دارد شوراهای اسلامی کار از روز اول شکل گرفتن هم فقط بله قربان گو بودند، عنوان می کند: براساس قانون سهم خواهی خود را در کلیه شوراهای عالی پیگیری خواهیم کرد تا کرسی هایی را کسب کنیم. به گفته رییس کانون عالی انجمن های صنفی کارگری در حال حاضر مهم ترین برنامه این کانون، آماده کردن ساختار و سپس تهیه ساختمان و ساماندهی انجمن های صنفی است.متن کامل این گفت وگو را می خوانید:
*در ابتدا بگویید روند شکل گیری کانون عالی انجمن های صنفی کارگری چگونه بوده است؟
از سال 1383 به دنبال حضور جمعی از انجمن های صنفی، تشکیل کانون عالی انجمن های صنفی کارگری مدنظر قرار گرفت اما متاسفانه با مخالفت های احزاب و گروه ها و سایر تشکل های کارگری مواجه شد تا اینکه در سال 1385 با حضور 185 انجمن صنفی در هتل استقلال تهران کمیته ای به نام کمیته دفاع از انجمن های صنفی کارگری کشور تشکیل دادیم. بعد از آن هرچند پیگیر تشکیل کانون عالی بودیم اما مسئولان وقت آن چنان همکاری نکردند تا اینکه با روی کار آمدن شیخ الاسلامی این قول را از او گرفتیم که دستوری برای تشکیل کانون عالی بدهد. پس از آن در بهمن ماه سال گذشته، تقاضای تشکیل هیات موسس به وزارت کار رفت و سپس جلسات هیات موسس برای تهیه پیش نویس تشکیل شد و در 11 اردیبهشت ماه همزمان با روز جهانی کارگر مجوز آگهی تاسییس این کانون در روزنامه ای منتشر شد و پس از آن شروع به عضوگیری کردیم. بعد از آن، وقفه ای به دلیل کارهای قانونی رخ داد که با برطرف شدن آن مشکلات، در 15 اردیبهشت ماه امسال با دادن آگهی تشکیل مجمع موافقت کردند و در نهایت از 550 انجمن صنفی که وجود داشت 365 انجمن تقاضای عضویت خود در این انجمن را دادند و از 86 کاندید حاضر، چهار نفر از حرفه و پنج نفر هم از صنعت برای هیات مدیره و دو نفر هم به عنوان بازرس انتخاب شدند.
*اکنون چند کانون سراسری زیر مجموعه کانون عالی انجمن های صنفی کارگری است؟
شش کانون سراسری رانندگان بخش مسافر، رانندگان بخش کالا، کانون سراسری خبازهای ایران، کانون کارکنان داروخانه ها، کانون سراسری کارگران کوره پزها و کارگران موادغذایی، آرایشی و بهداشتی. علاوه بر این، کارگران ساختمانی را تا دو هفته دیگر خواهیم داشت.
*با توجه به سخنان شما، این کانون تقریبا با حمایت دولت شکل گرفته است. آیا در این حمایت، کمک مالی هم بوده است؟
بدون شک اگر موافقت وزیر کار و حمایت مدیر کل اداره تشکلات کارگری وزارت کار نبود، به هیچ عنوان این کانون شکل نمی گرفت. ضمن اینکه وزیر کار و معاون روابط کار وی قول داده اند که هزینه های صرف شده در راه تاسیس این کانون که تاکنون خودم پرداخت کرده ام را وزارت کار بعدا پرداخت کند اما تاکنون پولی نداده اند. ضمن اینکه بعد از انتخابات، معاون روابط کار وزارت کار وعده داد که ساختمانی هم برای کانون عالی مثل بقیه تشکلات کارگری و کانون عالی شوراهای اسلامی کار و مجمع عالی نمایندگان کارگری در نظر گرفته شود.
*این کمک مالی برای شروع کار است یا اینکه در ادامه فعالیت کانون، باز هم از این حمایت مالی بهره مند می شوید؟
با توجه به اینکه بخشی از هزینه های تشکلات کارگری را طبق روال چه در سطح استانی و چه در سطح عالی وزارت کار پرداخت می کند، بنابراین برای شروع کار این کمک هزینه در نظر گرفته شده است. به نوعی اصل هزینه ها و تامین مالی کانون برعهده اعضاست اما در طول سال و به صورت مستمر کمک های مالی هم می کنند. به خصوص از دولت آقای احمدی نژاد که خانه کارگر مقداری کنار گذاشته شد، تشکلات صنفی مستقیم در استان ها کمک می گیرند و اکنون در استان ها همه تشکلات ساختمان دارند.
*شما اشاره کردید که کانون شما هم مانند کانون عالی شوراهای اسلامی کار می خواهد ساختمانی از وزارت کار دریافت کند. این در حالی است که شاید به دلیل همین گونه عوامل بوده که در چند سال اخیر کمتر دیده شد از سوی شوراهای اسلامی کار، انتقادی نسبت به وزارت کار و سیاست های اشتغالزایی مطرح شود. فکر نمی کنید این چنین اقداماتی باعث شود انجمن صنفی کارگری هم به این سرنوشت دچار شود؟
با توجه به تاکید وزیر کار و مسئولان وزارت کار در خصوص نبود وابستگی و همچنین با توجه به اعضای تشکیل دهنده این کانون که از همه سلایق و طیف عقیدتی هستند، مطمئن باشید از جمله مسائلی که به شدت با آن مخالف هستیم همین وابستگی است. ما به شدت استقلال داریم. ضمن اینکه تعامل هم واجب است. اینکه ما با وزارت کار فقط به این عنوان که یک نهاد کارگری هستیم در بیفتیم و شیشه بشکنیم، من فکر نمی کنم کاری پیش برود. تعامل ما این گونه نیست که دیگر وابسته شویم. ساختمان جزء وظایف آن هاست که بدهند اما من قول می دهم که هیچ وابستگی ای به آن ها نداشته باشیم. تعامل نشانه وابستگی نیست.
*این درست است که تعامل نشانه وابستگی نیست اما وقتی بودجه هایی یا کمک های مالی ای از طریق وزارت کار قرار است بین تشکلات توزیع شود، طبیعی است که این تشکلات برای اینکه اعتبار کم تری دریافت نکنند موضع جانبداری از وزارت کار می گیرند. اکنون در مورد این کانون عالی انجمن های صنفی این دغدغه وجود دارد که مانند بقیه تشکلات کارگری نشود.
من قول شرف به شما می دهم که بدون هرگونه جار و جنجال و بدون هرگونه وابستگی حتی به اندازه یک صدم با بهترین نحو کار را انجام دهیم. من اصلا نه شوراها را می شناسم و نه آن ها را به رسمیت می شناسم و نه دوستشان دارم. چون این ها همیشه از روز اول فقط بله قربان گو بودند. تا زمانی که خانه کارگر بود کنار خانه کارگر غلتیدند و بعد هم که دولت نهم آمد، کنار جامعه اسلامی کارگران غلتیدند. یعنی این ها کارشان این است اما ما امکان ندارد این گونه شویم. ضمن اینکه شوراها چون جایگاهی در حوزه بین الملل نداشتند، مجبور بودند با وزارت کار تعامل کنند. اما کانون عالی انجمن های صنفی فرق می کند. از 11 اردیبهشت ماه که آگهی تشکیل تاسیس کانون منتشر شد، سازمان بین المللی کار چند نامه برای ما فرستاده است. بحث این نیست که اگر من از شما یک چکی طلب دارم بیایم جلوی در خانه شما و فحاشی کنم و پولم را بگیرم، بلکه وقتی شما می گویید چند روز صبر کنید، من هم خیلی راحت می گویم چند روز دیگر صبر می کنم اما از مطالبه خود نمی گذرم. اینکه با تعامل این کار را کنم یا راه دیگر، کدام یک بهتر است؟
*بله تعامل بهتر است، من هم که می گویم تعامل هیچ ایرادی ندارد اما این که رویه کار یک تشکل به این بهانه تغییر کند، مسئله است که شما می گویید اصلا این چنین تشکلاتی را قبول ندارید. اما اکنون در این مورد این ابهام به وجود می آید که آیا کانون شما هم از این به بعد در مجامع عالی که تا پیش از این کرسی های آن دست شوراهای اسلامی کار بود، سهم خواهد داشت و در کنار آن ها در مجامع حاضر خواهد شد یا نه؟
با توجه به تعاملی که با شوراهای اسلامی کار و مجمع کارگران داریم، مطمئنا از این به بعد براساس قانون سهم خواهی خود را در کلیه شوراهای عالی مانند شوراهای عالی کار و سازمان تامین اجتماعی و سایر مراجع قانونی مانند هیات های تشخیص و هیات های حل اختلاف که قانون برای ما پیش بینی کرده، پیگیری خواهیم کرد. در این مجامع حتما از نماینده های قدرتمند و حقوقدان حتی خارج از هیات مدیره استفاده خواهیم کرد.
*در حال حاضر مهم ترین برنامه و موضوع در اولویت این کانون چیست؟
ابتدا ساختاری است. یعنی ما اول باید به صفر برسیم تا به 100 برسیم. هنوز صفر هم نیستیم، چون نه ساختمان داریم، نه سایت داریم و نه روزنامه ای رسمی و محل و مکانی. اصلی ترین موضوع این است و سپس پیگیری برگزاری نشستی با کانون عالی شوراهای اسلامی کار و مجمع عالی نمایندگان کارگری و بعد همکاری با کارفرمایان را خواهیم داشت. نشست هایی هم با فراکسیون کارگری مجلس و برخی احزاب خواهیم داشت اما ابتدایی ترین کار آماده کردن ساختار و ساختمان و بعد ساماندهی و انسجام و کمک به انجمن های صنفی است.
نظر شما