دایرالمعارفهای تخصصی چون برای گروه سنی خاصی نوشته میشوند، ازجدی ترین کارها درحوزه کتاب محسوب میشوند . درتمام این سال هایی که من روی حوزه فرهنگ نگاری تمرکز کرده ام ، درحوزه کودک و نوجوان تنها به به دو اثر برخوردهام که از ارزش واعتبار خاصی برخوردارند.یکی «فرهنگنانه کودکان و نوجوانان»که زیر نظر شورای کتاب کودک منتشر میشود و دیگری «تاریح ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران»
درسایر موارد ما بیشتر شاهد کتاب سازی در این حوزه هستم.البته در سایر حوزه های تخصصی نیز وضع به همین منوال است و به خودی خود حوزه کودک نیز از این امر مستثنی نیست.
بی شک کارشناسان و اهل فن دانشنامه های خوب وبد را ازهم تشخصیص می دهند .کسانی که به شکل جدی در زمینه فرهنگ نگاری مشغول هستند،واقعا ازجان خویش مایه می گذارند تا کاری در حوزه فرهنگ این مملکت انجام دهند .قدر این افراد را باید دانست و تلاش شان را ستود.
با همه این حرف هایی که گفتم ،باید به این نکته هم اشاره کنم که من نسبت به این دو فرهنگنامه ای هم که گفتم نقدهایی دارم. کتاب تاریخ ادبیات کودک و نوجوان در ایران فاثری است که اطلاعات آن بیشتر به درد مخاطب بزرگسال می خورد و خاص مخاطب کودک و نوجوان نیست.
در مورد فرهنگامه کودک و نوجوان هم سوالی که من دارم این است که چرا انتشار مجلدات آن اینقدر زمان بر شده است. توران میرهادی و تیمی که با او همکاری می کنند، خیلی زودتر-یعنی درحدود 25 سال پیش- می توانستند تمام مجدات این فرهنگ را منتشر و درچاپ های بعدی نقایص آن را برطرف کنند.
اگر توران میرهادی این زمان وانرژی را تنها مختص به تالیف و ترجمه این فرهنگ نمی کرد؛ با تیمی که اوراه انداخته، امروزمی توانستیم شاهد تحولی اساسی درحوزه کتاب کودک و نوجوان باشیم.
درتمام دنیا معتبرترین فرهنگ ها را درنهایت درچهارجلد منتشر می کنند تا هم هزینه تهیه آن سرسام آورنباشد وهم به سرعت منتشرودرچاپ های بعدی اطلاعات آن بروز شود.
حسن انوشه
کد خبر 106911
نظر شما