بازنشستگان تامین اجتماعی اعتراض دارند. سال‌هاست که اعتراض دارند و به اندازه تمام سال‌هایی که نسبت به وضعیت مستمری و مزایایشان اعتراض کرده‌اند، جواب نشنیده‌اند. دیگر برای خیلی از آن‌ها سازمان تامین اجتماعی این یک داستان معمولی شده است که وعده بشنوند و عمل نبینند. دیگر آن‌ها مفهوم بیت « به عمل کار برآید، به سخن‌دانی نیست» را به خوبی درک کرده‌اند و در تمامی روزهای میانسالی‌شان آن را با گوشت و پوستشان لمس کرده‌اند.
سازمان تامین اجتماعی و دولت با هم اختلاف دارند؛ این را دیگر همه‌مان می‌دانیم. دولت بدهکاری چند میلیاردی‌اش را به این سازمان نمی‌دهد؛ این هم دیگر بر کمتر کسی پوشیده است که سر و کارش با مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی باشد. اما این دانستن‌ها کافی نیست. دیگر بازنشستگان تامین اجتماعی از پرداخت نشدن کامل حقوقشان که مدت‌هاست به آن‌ها پرداخت نشده، خسته‌اند. این خستگی آن‌ها به آنجا رسیده که دیگر دست از داخل خانه نشستن و غصه خوردن برداشته‌اند و تصمیم گرفته‌اند که اعتراضشان را نسبت به این وضعیت ، به دیوان عدالت اداری ببرند برسانند.
حتی همین چند روز پیش بود که تعدادی از این بازنشستگان برای علنی‌تر کردن اعتراضاتشان، به مقابل مجلس رفتند و حرف‌هایشان را با پلاکاردهایی که در دستانشان نگه داشته بودند، به نمایندگان مجلس زدند. اعتراض آن‌ها به دخالت دولت در سازمان تامین اجتماعی بود که در جریان بررسی برنامه پنجم توسعه نمایندگان به آن رای مثبت دادند.
آن‌ها روی پلاکاردهایشان نوشته بودند:« دولت به جای دخالت در امور سازمان تامین اجتماعی دین خود را نسبت به این سازمان ادا کند.»
درست بعد از گذشتن یک روز از این تجمع، رئیس کانون بازنشستگان جامعه اسلامی کارگران اعلام کرد که بازنشستگان تامین اجتماعی به دلیل بروز برخی تخلفات در تامین اجتماعی به دیوان عدالت شکایت کرده‌اند. در این شکایتنامه بیشتر به وضعیت پرداخت شدن تنها 6 درصد افزایشی بوده که به حقوق بازنشستگان اضافه شده است اعتراض شده است.
این اعتراض‌ها در حالی صورت می‌گیرد که با اینکه قرار بود تا پایان شهریورماه گذشته این 6 درصد افزایش، به بازنشستگان پرداخت شود، اما آنطور که بازنشستگان تامین اجتماعی می‌گویند این مبلغ با یک‌ماه تاخیر و آن هم به طور ناقص پرداخت شده است چرا که بر اساس بخشنامه ای که از سوی سازمان تامین اجتماعی صادر شده افزایش ۶ درصدی باید همراه با در نظرگیری حق مسکن، حق اولاد، بن کارگری و ... باشد در حالی که هیچیک از این تعهدات به بازنشستگان تامین اجتماعی پرداخت نشده است. نمایندگان معترض این بازنشستگان این موضوع را با توجه به تورم اعلام شده از سوی مرکز آمار ایران نوعی بی عدالتی در حق مستمری‌بگیران تامین اجتماعی می‌دانند.
این اتفاق در حالی می‌افتد که ماده ۹۶ قانون تامین اجتماعی و ماده 125 قانون خدمات کشوری به صراحت اعلام کرده که به دلیل افزایش هزینه ها و رشد تورم باید هر سال هزینه و درآمد بازنشستگان محاسبه و بر اساس آن مستمری و حقوق این افراد افزایش یابد.
از سوی دیگر این معترضان معتقدند که بر اساس بند ۳۰ بودجه سال ۸۸ سازمان تامین اجتماعی باید ۲۵ هزار میلیارد تومان برای همسان سازی حقوق بازنشستگان در نظر گرفته می‌شد که از این اعتبار تنها ۶ هزار میلیارد تومان تخصیص یافته در حالی که وزیر رفاه اعلام می‌کند همسان‌سازی حقوق کاملا اجرا شده است.
در حال حاضرتامین اجتماعی بیش از یک میلیون و 400 هزار بازنشسته دارد که حداقل حقوق 80 درصد بازنشستگان 353 هزار تومان است و بنابراین با توجه به نرخ تورم در شرایط کنونی جامعه و اعلام شدن حقوق 800 هزارتومان برای خط فقر، باید 80 درصد بازنشستگان تامین اجتماعی را زیر خط فقر دانست.
سال‌هاست که کارشناسان اجتماعی در مورد وضعیت نابه سامان بازنشستگان تامین اجتماعی و تبعیضی که در حق آنان در مقایسه با بارنشستگان لشکری و کشوری روا داشته می‌شود سخن می‌گویند. تعدادی از جدیدترین این اظهارنظرها را در جدول می‌خوانید.
نظر شما