به گزارش خبرآنلاین، در این مراسم که با حضور سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، جواد شمقدری معاون سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شفیع آقامحمدیان رئیس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیر جشنواره، سیداحمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، ابولفضل جلیلی، خسرو سینایی، فرهاد ورهرام، حسین ترابی، سعید رجبی‌فروتن، مهدی مسعودشاهی، داود رشیدی، محمد درمنش، منوچهر طیاب، مانی پتگر، مرتضی شعبانی، اکبر حر، رضا برجی، محمدرضا اسلاملو، محسن علی‌اکبری، رضا دریانوش، محمدعلی فارسی و بسیاری از مستندسازان جوان، پیشکسوت و اهالی رسانه در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد، برگزیدگان رشته‌های مختلف جوایز خود را دریافت کردند.
در بخشی از این مراسم که اجرای آن را امیرحسین مدرس بر عهده داشت، شفیع آقامحمدیان دبیر چهارمین جشنواره «سینما حقیقت» و مدیر عامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با بیان اینکه از روز شنبه اولین اکران فیلم‌های مستند در سینما سپیده را خواهیم داشت، گفت: «فعلا برای هر روز سه سانس با سه فیلم متفاوت تدارک دیده شده است تا اینکه با بررسی نظرسنجی‌ها به سمت برگزاری میزگرد و ورک‌شاپ‌ها نیز برویم.»
وی در ادامه افزود: «یکی از اهداف ما در خلال چهارمین جشنواره سینما حقیقت برگزاری نشست‌های تخصصی و کارگاه‌های آموزشی بود و هر زمان من به این کارگاه‌ها سر می‌زدم، حداقل 45 نفر در آن حاضر بودند. همچنین نشست‌های تخصصی پژوهش در مستند و بررسی مستند‌های سیاسی از بخش‌های جنبی دیگر این جشنواره بود.»
آقامحمدیان اضافه کرد: «در این دوره از جشنواره 300 فیلم شامل 220 فیلم ایرانی و 80 فیلم خارجی به صورت تک‌سانس نمایش داده شد. بعضی از کارگردانان از ما گله می‌کردند که چرا فیلم‌ها تک‌سانس است. دلیل ما برای این مطلب این بود که از فیلم‌سوزی اجتناب کرده و فیلم‌ها در سینما سپیده نمایش داده شود.»
همچنین جواد شمقدری معاون سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که از حاضران در این مراسم بود، با حضور در پشت تریبون طی سخنانی اظهار داشت: «اگر بپذیریم سینماگر مستند به عنوان چشم ناظری ما را به مشاهده پدیده‌ها و موقعیت‌هایی می‌برد که در آن‌ها حضور نداریم، می‌توانیم از مفهوم دیدن و مشاهده کردن که در قرآن آمده است به نتایجی درباره سینمای مستند برسیم.»
جواد شمقدری با اشاره به اینکه دیدن و مشاهده کردن نقطه آغازی برای معنا پیدا کردن سینمای مستند است، گفت: «به برکت انقلاب اسلامی ما به این حقایق توجه کردیم و اگر سینمای ما در جشنواره‌های جهانی مورد توجه قرار گرفت به این دلیل بود که رگه‌هایی از این توجه در فیلم‌های ما مشاهده شد.»
معاون سینمایی ارشاد با بیان اینکه اعتقاد دارد سینمای مستند پایه سینمای داستانی است، ادامه داد: «البته اگر برای سینمای داستانی دو بال قائل شویم، یک بال رمان و ادبیات و بال دیگر سینمای مستند است و ما می‌خواهیم سینمای مستند بیش از گذشته رونق بگیرد.»
پس از این بخش آئین اهدای جوایز برگزیدگان جشنواره چهارم شکلی جدی به خود گرفت و برندگان هر بخش پس از اعلام نام‌شان از سوی مجری برنامه، به روی سن آمده و جوایز خود را که شامل تندیس فیروزه‌ای، دیپلم افتخار و جایزه نقدی بود از دست هنرمندان و مسئولان دریافت کردند.
در بخش بهترین فیلم کوتاه، تندیس فیروزه‌ای، دیپلم افتخار و مبلغ سی میلیون تومان بطور مشترک به فیلم‌های کوتاه «صحرای زنده» به کارگردانی سید حسین صافی و «زندگی زیباست» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی سیدعباس سجادی تعلق گرفت. همچنین تندیس فیروزه‌ای، دیپلم افتخار و مبلغ چهل میلیون تومان در بخش بهترین فیلم نیمه بلند به «آریو برزن» به کارگردانی خسرو حیدری و همچنین تندیس فیروزه‌ای، دیپلم افتخار و مبلغ پنج میلیون تومان در بخش بهترین اثر بلند به فیلم «به دنبال حقیقت» به کارگردانی سیاوش سرمدی اهدا شد.
دیگر برگزیدگان نیز در طول نزدیک به چهار ساعت برگزاری جشن اختتامیه، با حضور بر روی سن و در برابر تشویق حاضران، جوایز خود را دریافت کردند. جشنواره سینما حقیقت جمعه شب گذشته با برگزاری مراسم اختتامیه به پایان راه خود رسید؛ اما نکته‌ای که این میان نباید فراموش شود درس‌هایی است که از چهارمین دوره این جشن فرا گرفتیم و امید که در برگزاری پنجمین دوره این درس‌ها را به شکلی تمام و کمال به کار گرفته و نقطه ضعف‌ها را به حداقل برسانیم.
اینکه در پس تجربه سه دوره برگزاری مستمر جشنواره فیلم مستند هنوز برنامه فیلم‌ها بدون اعلام قبلی جا به جا می‌شوند، ویدئو پروجکشن‌ها از کار می‌افتند و زیرنویس فیلم‌های بخش بین‌الملل در اکثر موارد دچار غلط‌های فاحش املایی و مفهومی هستند، نکته‌‌هایی هستند که غفلت از آن‌ها ثمری جز زایل شدن ارزش و اعتبار این جشن بزرگ در پی نداشته و نخواهد داشت.
صحبت در خصوص کیفیت و نحوه برگزاری چهارمین جشن سینمای مستند ایران بسیار است و مجال کم. قصد از این اشاره اجمالی و تیتروار به برخی ضعف‌های دوره چهارم تنها نوعی هشدار و زمینه‌سازی برای اصلاح این نقص‌ها در دوره پنجم است و بس.
«سینما حقیقت» در چهارمین جهش خود جدای از ضعف‌های مطرح شده، نقاط قوتی هم داشت که ان‌شاء‌اله در مجال‌های بعدی، طی سلسله گفت و گوهایی با دستاندرکاران و متولیان سینمای مستند به شکلی پر رنگ‌تر به آن‌ها خواهیم پرداخت.
نظر شما