انقلاب سینمای کودک

سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در سینمای کودک و بازگشت فیلمسازان شناخته شده این عرصه به تولید فیلم کودکان، انقلابی است که از مدت‌ها پیش سینمای راکد و رو به زوال کودک انتظار آن را می‌کشید. سینمای کودک ایران در این سال‌ها به پایین‌ترین حد خود نزول کرده بود؛ نزولی که ناشی از سال‌ها بی‌توجهی مسئولان و سرمایه‌گذاران به این سینما و پشت درهای اکران ماندن آثار بود. با چسباندن انگ فیلم خاص به تولیدات سینمای کودک این آثار مدت‌ها در انتظار اکران باقی می‌مانند و در نهایت هم رنگ پرده به خود ندیده یا راهی شبکه نمایش خانگی می‌شوند و یا به فراموشی سپرده می‌شوند.

کم نیست تعداد فیلم‌های کودکی که با تلاش بسیار کارگردان تولید شده و در جشنواره فیلم کودک و نوجوان هم به نمایش درآمده اما پس از آن نه کسی اسمی از آن شنیده و نه یادی از آن به میان آمده است. افول سینمای کودک، کم فروغ شدن چراغ‌های این سینما با رویگر شدن مسئولان از این عرصه بیش از پیش نمایان شد. داغ سینمای کودک بر دل سینماگران بود و نبود امکانات اجازه احیای آن را نمی‌داد. تک حرکت‌های هر‌از‌گاه فیلمسازان نیز نیروی کافی برای احیای این سینمای رو به نابودی را نداشت، تا اینکه امسال جان تازه‌ای در کالبد سینمای کودک دمیده شد. مسئولان ضرورت رسیدگی به این سینما را جدی‌تر احساس کردند و امروز شاهد بازگشت تعدادی از سینماگران این عرصه به سینمای کودک هستیم.

کسانی که روزگاری فیلم‌های شاخصی در مورد کودکان می‌ساختند و با به حاشیه رانده شدن این سینما مسیر خود را تغییر داده بودند حالا سراغ دغدغه اصلی خود رفته‌اند. سینمای کودک ما برای بازگشت به حیات نیازمند یک انقلاب بود و تصور می‌کنم، امروز این اتفاق رخ داده است. پنج فیلم با حضور چهره‌های شاخص سینمای کودک ساخته می‌شود، این یعنی گامی مهم و جدی که می‌تواند تازه‌هایی را در این عرصه به همراه داشته باشد. سرمایه‌گذاری صورت گرفته در سینمای کودک، نباید در نیمه را و فقط در حد تولید فیلم متوقف شود، این اصلی است که اگر ادامه حیات فیلم کودک را می‌خواهیم باید مورد توجه قرار گیرد.

دوره چسباندن انگ فیلم خاص به فیلم‌های کودکان باید سر آید. فیلم کودک هم مانند دیگر گونه‌های سینما نیازمند سالن سینما است. فیلم‌های کودک باید در سالن‌های خوب و با کیفیت مناسب و به صورت گسترده اکران شود، آن گاه مسئولان قضاوت کنند که فیلم کودک مخاطب دارد یا نه. الان زمان خروج سینمای کودک از بحران است، بحرانی که بیش از 15 سال است گریبان سینمای کودک را گرفته و با حرکت انقلابی آغاز شده می‌توان پایان آن را تصور کرد.