طنز/فیتیله، با‌عنایت‌به فرمایشات حاج‌آقا جمعه تعطیله

استفاده از دیدگاه‌های یک کارشناس روحانی که افزون بر آگاهی عمیق از مبانی دینی، با زبان هنر هم آشنا باشد، رشد سطح کیفی و محتوایی این برنامه پربیننده را در پی دارد.
افزون بر کارشناس دینی باید کارشناس آموزشی و روان‌شناسی در هنگام تهیه این برنامه حضور داشته باشد و درباره مسائل مختلف از جمله میزان اثربخشی از راه القای مستقیم یا غیرمستقیم پیام‌های خاص، نظر دهند.
به هر حال سازندگان برنامه فیتیله باید نسبت به انتخاب موسیقی‌ها دقت کافی داشته باشند و در حین اجرا نیز حرکات خود را کنترل کنند، چرا که در برخی موارد دیده شده که این حرکات بر بچه‌ها به ویژه دختر بچه‌هایی که در منزل این برنامه را تماشا می‌کردند، تأثیرگذار بوده و آنها را به حرکت واداشته است.
حالا براساس فرمایشات و توصیه‌های حاج‌آقا یک برنامه فیتیله را بررسی می‌کنیم:
در استودیوی پخش. همه عوامل برنامه، مجری و بازیگران به همراه 50 بچه دختر و پسر برای اجرای آزمایشی در محضر کارشناسان مربوطه حاضرند.
مجری: بچه‌ها سلام!
بچه‌ها: سلام.
کارشناس دینی آشنا به زبان هنر: نه خیر. اشتباه است. مستحب است که دعایی بر سلام برای جواب افزوده شود.
مجری: بچه‌ها سلام!
بچه‌ها: و علیکم السلام و رحمت‌الله و برکاته.
مجری: خب. حالا برنامه رو شروع می‌کنیم.
کارشناس دینی آشنا به زبان هنر: بهتر است یادی هم از خداوند منان بنمایید.
مجری: خب، با استعانت از حضرت حق‌ جل‌واعلی این برنامه رو آغاز می‌کنیم.
بازیگران با لباس‌های یک برزگر، یک کارگر کارخانه و یک خرگوش و یک هویج وارد صحنه می‌شوند.
کارشناس آموزشی: آقا این چه وضعیه؟ مگه اینجا اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سابقه؟ واسه چی داس و چکش دست ایناس؟ این نمادهای کمونیستی چیه؟
تهیه‌کننده: خب چی‌کار کنیم؟
کارشناس آموزشی: به یکی‌شون تراکتور بدین، به یکی‌شون دستگاه تراش که معلوم باشه ما پیشرفته هم هستیم.
تهیه‌کننده: آخه از کجا بیاریم؟
کارشناس آموزشی: پس حذفشون کنین.
دو بازیگر بیرون می‌روند. فقط بازیگر نقش هویج می‌ماند و بازیگر نقش خرگوش.
مجری: خب بچه‌ها دس بزنین و این شعر رو بخونین.
کارشناس دینی آشنا به زبان هنر: اگه ممکنه یه کار دیگه بکنن عوض دس‌ زدن.
مجری: مثلاً چه کاری؟
کارشناس دینی آشنا به زبان هنر: مثلاً به هر کدومشون دو تا قاشق چوبی بدین که به هم بزنن. فقط دقت کنید که ریتمش شیش و هشت نباشه. بازیگرام صداشونو کش ندن که شُبهه غنا پیش بیاد.
بازیگران می‌خوانند: خدا به ما هوش داده، هویج به خرگوش داده.
کارشناس دینی آشنا به زبان هنر: «داده» یعنی چی؟ باید محترمانه سخن گفت. لطفاً بگویید عنایت فرموده.
بازیگران نقش هویج و خرگوش می‌خوانند: خدا به ما گوش عنایت فرموده، هویج به خرگوش عنایت فرموده.
همزمان با این شعر، هویج فرار می‌کند و خرگوش هم به دنبال او می‌دود.
کارشناس روانشناسی: آقا این چه‌کاریه؟ درست نیست. خرگوش هویج می‌خورد. این‌طوری بچه‌های مردم تشویق می‌شوند به خوردن همدیگر. بهتر است هویج دنبال خرگوش بدود.
کارشناس سیاسی: ضمناً بهتر است یک اشاره‌ای هم به فتنه اخیر داشته باشید. مثلاً بگوییم چون هویج فتنه‌گر بوده، خرگوش باید او را بخورد.
کارشناس روانشناسی: نه، قضیه خوردن که منتفی شد. بدآموزی دارد. ضمن اینکه آموزش باید غیرمستقیم باشد.
کارشناس سیاسی: پس به طور کاملاً غیرمستقیم اشاره شود. مثلاً این‌طوری شعرشان را بخوانند: «خدا به ما هوش عنایت فرموده، مرگ بر فتنه‌گر - هویج به خرگوش عنایت فرموده- مرگ بر فتنه‌گر.»
بازیگران آماده می‌شوند. در همین لحظه دختربچه‌ای گریه می‌کند.
دختربچه: اجازه آقای مجری! این پسره هی موی منو می‌کشه.
کارشناس دینی آشنا به مبانی هنر: خب، می‌بینید که اختلاط بین دختر و پسر چه عواقبی دارد؟ این پسر 4 ساله که الان موی این دختر 3 ساله را جلوی دوربین رسانه ملی می‌کشد، 20 سال دیگر در جای دیگر با او چه‌کار خواهد کرد؟
[برنامه تعطیل می‌شود تا فردا با تفکیک جنسیتی کامل اجرا شود.]