اظهارات علی لاریجانی رئیس مجلس در خصوص وقایع اخیر تیتر یک اکثر رسانهها بهجز رسانههای حامی دولت بود. رئیس مجلس هشتم از موضعگیری تعدادی از اعضای شورای نگهبان به خاطر حمایت از یک نامزد خاص گلایه کرد و درعین حال خواستار آن شد که امکان برگزاری قانونی اعتراضات به کاندیداها و هوادارانشان داده شود.
البته رئیس قوه مقننه این سخنان را در شبکه 2سیما در حالی مطرح کرد که پیشتر برخی از اعضای شورای نگهبان در حمایت از یک کاندیدای خاص موضعگیری کرده بودند. اما سخنان رئیس قوه مقننه به انتقاد از برخی از اعضای شورای نگهبان خلاصه نشد، گو اینکه وی در قامت ریاست پارلمان به ناآرامیهای اخیر نیز اشاره و درخواست کرد باید به باور مردمی که تصورشان در مورد نتیجه انتخابات با نتیجه رسمی متفاوت است، احترام گذاشت و نباید حساب این جمعیت زیاد را با گروهی اغتشاشگر مخلوط کرد و باید به سخن مردمی که در تظاهراًت شرکت کردهاند، گوش کرد.
اما همزمان با بیان این مسئله علی لاریجانی به مسئله دیگری نیز اشاره کرد و از صدا و سیما درخواست کرد رادیو و تلویزیون در این زمینه شفاف عمل کرده و یکطرفه رفتار نکند تا مردم به رسانههای خارجی نیاز پیدا نکنند. در عین حال رئیس قوهمقننه از مسئولان تقاضا کرد فضایی به غیر از خیابانها در اختیار معترضان گذاشته شود تا فرصت نقد به وجود بیاید و صدا و سیما نیز فرصتی برای شنیدن سخنان منتقدان فراهم کند.
اظهارات لاریجانی در حالی از رسانه ملی پخش شد که شبهای پیش از آن؛ سخنان حداد عادل همتای پیشین وی بارها از تلویزیون پخش شده بود که انتقادات تندی را علیه اعتراضات کاندیداها مطرح کرد.
روزنامه صدای عدالت با بیان اینکه حداد از لاریجانی بیاموزد در یادداشتی تحت عنوان «انصاف به عدالت نزدیکتر است» نوشت: سخنان حداد عادل درباره نتیجه انتخابات اگر آتش اختلافات را بیشتر نکرده باشد بیتردید نتوانسته است آبی بر آتش اختلافها باشد. حداد عادل که پیش از انتخابات به طور عمومی و آشکار احمدینژاد را نامزد برتر معرفی نمود، اکنون تلاش دارد در نقش یک فرد میانهرو و بیطرف نقشآفرینی نماید. با این حال، موضعگیریهای یکسویه و جانبدارانه وی نفوذ اندک کلام وی را نیز بیاثر ساخت.
حداد عادل به این نکته توجه نداشت که وی به دلیل طرفداری از احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری نمیتواند شخص مناسبی برای نقشآفرینی بیطرفانه و منصفانه باشد چه برسد به این که بخواهد انتظار داشته باشد ارزیابی غیر واقعبینانه وی از انتخابات و رویدادهای پس از آن مورد پذیرش قرار بگیرد.
حال سخنان حداد عادل را با سخنان لاریجانی مقایسه کنید. لاریجانی موسوی را دعوت به گفتوگو نکرد و به عنوان یک سیاستمدار چشم خود را بر واقعیتها نبست و آگاهانه برای عبور از بحران به جای پافشاری نادرست و یکسویه بر تکلیف موسوی و طرفداران وی از حقوق آنها نیز سخن گفت. لاریجانی به جای داوری در مورد نتیجه انتخابات به درستی به داوری درباره داور-شورای نگهبان- پرداخت.
در ادامه این مطلب آمده است: اگر لاریجانی در سخنان خود، برخلاف سخنان یکسویه حداد عادل، از مقامهای مسئول میخواهد امکان قانونی ابراز عقیده و گردهمایی طرفدارهای نامزدها را فراهم نماید به این دلیل است که میداند توسل مقامهای عمومی به قانون برای زیرپا گذاشتن حقوق و آزادیهای اساسی شهروندان ناپسندتر از زیر پا گذاشتن قانون از سوی شهروندان برای اجرای حقوق و آزادیهای اساسی آنها است.
لاریجانی بیتردید به این نکته توجه داشته است که قانون و اجرای آن نمیتواند نقضکننده حقوق و آزادیهای اساسی شهروندان باشد و به همین دلیل خواستار اجرای قانون با رویکرد پایبندی به حقوق شهروندی شده است.
لاریجانی از رادیو مجلس استفاده کند
در همین حال روزنامه آفتاب یزد در مطلبی تحت عنوان «آقای لاریجانی پای حرف خود بایستید» به سخنان رئیس قوه مقننه واکنش نشان داد و با تأکید بر اینکه دو اتفاق قابل پیشبینی در دو ماه اخیر، فراکسیون دولتی اصولگرایان را در رسیدن به برخی از اهداف مهم خود ناکام نموده است؛ نوشت: آنها قبل از انتخابات تلاش میکردند فضای انتخاباتی کشور را به دو قطب ارزش گرایان و ارزشگریزان تبدیل کنند.
این تلاش از ابتدا نیز محکوم به شکست بود زیرا در عملکرد برخی همکاران دولت نهم، نکات ضد ارزشی مشاهده میشد که برای آن هیچ گونه مشابه، در دوره مسئولیت میرحسین موسوی وجود نداشت. اما آنچه که آرزوهای این فراکسیون را کاملاً بر هم زد کاندیداتوری محسن رضایی و اظهارات او در خصوص عملکرد دولت نهم و رئیس آن بود. پس از انتخابات هم اصولگرایان دولتی به دنبال آن بودند که ادعای خود در خصوص غیرقابل اتکا بودن شکایت کاندیداهای اصلاحطلب را یک موضوع پذیرفته شده در میان اکثریت مردم و مسئولان و امری اجماعی برای همه اصولگرایان جلوه دهند.
این روزنامه در ادامه با تأکید بر اینکه فراکسیون دولتی اصولگرایان تلاش کرد از کنار اظهارات رضایی بگذرد و حملات خود را همچنان متوجه کروبی و موسوی نماید افزود: این تلاش غیرمنصفانه نیز با سخنان شنبه شب علی لاریجانی، خنثی شد. او که هم ایران را به خوبی میشناسد و هم تا حدود زیادی از انگیزه ظاهراً قانون گرایانه بعضی افراد و رسانهها مطلع است در گفتوگوی مستقیم تلویزیونی، خواستار توجه به مطالبات تظاهرکنندگان شد.
او البته بر لزوم جداسازی حساب اغتشاشگران از معترضان تأکید کرد و قانون گرایی همه معترضان را خواستار شد، اما با نگاهی به امروز و گذشته، بخشی از ریشههای حوادث اخیر را مورد اشاره قرار داد تا مشخص شود دیدگاه رئیس مجلس نسبت به ریشه ناآرامیها، به سخنان اصلاحطلبان بسیار نزدیکتر است تا ادعاهای فراکسیون دولتی اصولگرایان.
آفتاب یزد در خاتمه تصریح کرد حالا که لاریجانی تریبونی بدون سانسور یعنی رادیوی مجلس را در اختیار دارد میتواند در عادیسازی فضای جامعه از طریق پافشاری بر همان دیدگاههایی که در گفتوگوی تلویزیونی خود بیان داشته است، نقش آفرینی کند. او باید به طور عملی به حامیان سه کاندیدای دیگر ثابت کند که اراده مجموعه حاکمیت، شنیدن سخن معترضان و ترتیب اثر دادن به آن است.
پا را فراتر گذاشته
اما سخنان لاریجانی به مذاق رسانههای نزدیک به دولت نهم چندان خوش نیامد چرا که روزنامه وطن امروز در بخشی از گزارشی با نام «دیکتاتوری مدرن» نوشت: پس از حضور محسن رضایی در گفتوگوی ویژه خبری به عنوان کاندیدای انتخابات دهم ریاستجمهوری البته در لباس دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و سخنگوی فردی خاص و اظهاراتش علیه وزارت کشور و شورای نگهبان با ادامه این روند، این بارعلی لاریجانی باز هم در گفتوگوی ویژه خبری شبکه دو حضور یافت و با تکرار تلویحی و بدون منطق اتهامات مخالفان علیه دولت و شورای نگهبان، پا را فراتر گذاشته و از جایگاه ریاست قوه مقننه از تجمعات غیرقانونی اخیر حمایت کرده و از نظام خواست تا شنوای حرف این گروه باشد، البته لاریجانی که در بخشی از اظهارات جالب توجهش از صداوسیما خواست تا صدای مخالفان را هم پوشش دهد، نگفت که نظرات جدیدش درباره رسانه تحت امرش در سالهای 75 و 76 از چه وقت شکل گرفته است!
این روزنامه افزود: لاریجانی توضیح نداد که هنگامی که از این مخالفان دعوت به گفتوگوی زنده تلویزیونی میشود به علت نداشتن هیچ ادلهای حاضر به گفتوگو نمیشوند یا وقتی که شورای نگهبان آنها را دعوت میکند از جلسه فرار میکنند. توصیههای ایشان قاعدتاً باید متوجه مخالفانی باشد که منطق ارائه کنند.
به هر حال، به نظر میرسد خط حمله به شورای نگهبان و فقهای آن که از سوی برخی نمایندگان مجلس در کنار کاندیداهای معترض انجام میشود از یک سو و از سوی دیگر مطرح کردن ایده تبدیل شدن رسانه ملی به صدای مخالفان بیمنطق، آغازی باشد برای فاز تازه هجوم علیه نظام تا در کنار این خط آتشتهیه، برخی بتوانند دوباره طرح دولت ائتلافی را مطرح کنند و به نوعی از آبی که خود گلآلود کردهاند ماهی خودشان را بگیرند؛ ایدهای که سرانجام آن چند ماه قبل از انتخابات در محافل خبری برخی دوستان با عنوان لبنانیزه کردن ایران عملیاتی شده بود.
نظر شما