علیرضا حبیبی مربی تیم ملی هندبال ایران که از شروع کارش به نتیجه تیم خیلی امیدوارم بود حالا خوشحال است که نتیجه همان شد که تصور می کرد: «ما می دانستیم که در گروهمان به جز کره، تنها رقیب اصلی تیم بحرین است و با برد آن به طور حتم فینالیست می شویم. تیم هایی که در گروه ما بودند به مراتب قوی تر از گروه بعدی بودند. ما می دانستیم که کویت اگر حمایت داوری را نداشته باشد را می بریم و بردیم. با یک باخت هم به فینال رسیدیم.»
او درباره جو قبل از اعزام تیم به گوانگ ژو می گوید: «قبل از اعزام هیچ توجهی به هندبال نبود. حتی یک سری انتقادات هم به آن می شد. به ویژه که خیلی ها معتقد بودند شانس مدال ندارد و نباید اعزام شود. کمیته ملی المپیک هم چند بار می خواست تیم را اعزام نکند. اما مربی خارجی آمده بود. اردوی داخلی و خارجی برگزار شده بود. بالاخره هزینه شده بود، نمی شد تیم نرود. برخلاف آنها ما می دانستیم تیم روی سکو می رود. ما با اعتقاد به حضور در فینال کارمان را شروع کردیم. انگیزه، خودباوری و اعتماد بازیکنان به کادر فنی ما را به خواسته‌مان رساند. کار سختی داشتیم اما وقتی تفاهم باشد و اعتماد، همه چیز جفت و جور می شود. خدا را شکر ما هم موفق شدیم.»
مربی تیم ملی از انجام کارها به تنهایی می گوید: «همه کارها را من و ماچک به تنهایی انجام دادیم. نه بدنساز داشتیم و نه آنالیزور. تمرینات بدنسازی را خودمان می دادیم و خودمان با دیدن فیلم بازیها، تیم ها را آنالیز می کردیم. البته بچه ها هم بدون اعتراض تمرین می کردند. آن هم در هر زمانی که ما می گفتیم. این برای اولین بار بود که بازیکنان با جان و دل تسلیم کادر فنی بودند. شاید به همین خاطر بود که در گوانگ ژو تیم ما برخلاف جام ملت های لبنان که در نیمه دوم که نیمه مربی است می باخت، در نیمه دوم جان می گرفت.»
به گفته او خیلی ها با فینالیست شدن ایران انگشت به دهان ماندند: «وقتی تیم ایران ژاپن را برد و به فینال رسید، مربیان همه تیم ها ی حاضر در گوانگ ژو و حتی کادر برگزاری مسابقه ها تعجب کردند. همانجا بعضی ها شانس قهرمانی را به ایران می دادند. البته اگر بچه های ما بازی را احساسی نمی کردند و بدون استرس بودند، می توانستیم قهرمان شویم. با این که بچه ها خوب کار کردند اما با اختلاف 4 امتیاز باختند.»
به نظر او ماچک هم در درخشش تیم ایران تاثیر داشت: «ماچک تاثیر زیادی در رقم خوردن بهترین نتیجه تاریخ هندبال ایران در گوانگ ژو داشت. هم از نظر فنی و هم از نظر ارتباطی که با بازیکنان برقرار کرده بود.» حبیبی امیدوار است ایران سال آینده المپیکی شود: «ایران با این روند شانس المپیکی شدن را دارد. اگر برنامه ها خوب اجرا شود و تیم را برای مسابقه انتخابی المپیک سال آینده آماده کنیم می توانیم سهمیه آسیا را برای المپیک 2012 لندن بگیریم.»
به نظر او بازیکنانش در بازیهای آسیایی سنگ تمام گذاشتند: «سطح بازیها خیلی بالا بود و همه تیم ها با آمادگی زیاد آمده بودند اما تیم ایران هم که 40 روزه آماده شده بود، عالی کار کرد. با این که بازیکنان ما مثل بقیه تیم ها زمان طولانی برای آمادگی نداشتند اما از رقبا کم نیاوردند. حتی مقابل سه تیم کره، ژاپن و بحرین که یک ماه دیگر در جام جهانی سوئد حاضر می شوند. تیم ما در دو بازی با کره، حریف آسانی نبود و راحت هم نباخت. درحالی که کره ای ها در بقیه مسابقه با اختلاف زیاد برنده شده بود و حتی در بازی با عربستان بازیکنان ذخیره اش را به زمین فرستاده بود.»
/ب
نظر شما