روزنامه ایران در این باره نوشت:
طبق اوراق پرونده، «احمد»- 53 ساله- صبح دوشنبه 21 دی 83، همسرش «فاطمه»-35 ساله- را در خانه به قتل رساند و بعد هم سعی کرد با صحنهسازی طوری وانمود کند که فاطمه قربانی سرقت مرگبار شده است.
کارآگاهان سرگرم تحقیق برای کشف جنایت بودند که پسر مقتول تحقیقات را وارد مرحله تازهای کرد. او به مأموران گفت شب قبل از حادثه پدرش کیسه مشکی رنگی به خانه آورد که طناب آبیرنگی نیز داخلش بود و این همان طنابی است که مادرش با آن خفه شده بود!
بدین ترتیب مردکارخانهدار با دستور بازپرس جنایی تهران بازداشت شد و مأموران هنگام بازرسی بدنی متهم، با آثار خراشیدگی و درگیری روی بدنش روبهرو شدند.
در حالی که پزشکی قانونی جراحتها را مربوط به روز حادثه میدانست «احمد»- متهم- منکر هرگونه نقشی در ماجرای قتل مرموز همسرش بود. او حتی با معرفی چند شاهد سعی کرد اثبات کند که زمان حادثه در محل کارش بوده است.
بدین ترتیب به دلیل نبودن دلایل کافی، دستور آزادیاش صادر شد و با گذشت چند روز، فرزندان او نیز برخلاف اظهارات قبلیشان حرفهای تازهای مطرح کردند.
آنها با اشاره به اختلافهای پدر و عمویشان- محمود- مدعی شدند عمویشان وقتی پس از سالها زندگی در خارج، به کشور بازگشت با مشاهده ثروت برادرش گرفتار حسادت شد. به همین خاطر نیز دست به جنایت زد. با این وجود پدر و مادر قربانی که به دامادشان مظنون بودند با توجه به بدرفتاریهای وی با همسرش و اختلاف شدید آنها، وی را تنها عامل جنایت شناختند و خواستار قصاصش شدند.
سرانجام پرونده جنایت مرموز در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران تحت رسیدگی قرار گرفت ودو برادر قتل را به گردن یکدیگر انداخته و هر یک برای تبرئه و آزادی خود ناگفتههای تلخی را فاش کردند.
با این وجود قاضی «نورالله عزیز محمدی»- رئیس دادگاه- و 4 قاضی مستشار پس از برگزاری چندین جلسه محاکمه و بررسی مدارک و دلایل، «احمد» را عامل اصلی قتل همسرش شناخته و «محمود» را تبرئه کردند.
سپس 5 قاضی پرونده به اتفاق آرا مرد کارخانهدار را همزمان با صدور قرار بازداشت موقت، به قصاص نفس- اعدام- محکوم کردند. این حکم به تأیید شعبه ششم دیوان عالی کشور نیز رسید.
181
حکم اعدام مرد کارخانهدار که شش سال قبل به دلایل نامعلوم پرونده زندگی همسرش را بسته بود، در دیوان عالی کشور تأیید شد.
کد خبر 115888
نظر شما