بنجامین بایدر
او مردی ست که کیم جونگ ایل رهبر کره شمالی را دوست خود می خواند و البته برای خاموش کردن صدای منتقدان و مخالفان در داخل، نیروهای امنیتی را به جان آنها می اندازد. الکساندر لوکاشنکو همان مردی است که از شانزده سال پیش بر مسند قدرت در بلاروس نشسته است. مردی که اتحادیه اروپا و روسیه وی را تحمل می کنند تنها به این دلیل که ثبات امنیتی را در وطنش حفظ کرده است.
مرد شماره یک بلاروس را اغلب موارد در جامه قهرمانان ورزشی می بینید. مرد 56 ساله ای که به هیچ وجه از بر تن کردن لباس های چسبان ورزش های متفاوت ابایی ندارد و بسیاری از مواقع برای بازی بر روی یخ محافظانش را به این سو و ان سو می کشاند. البته یکی از هاکی بازهای حرفه ای بلاروس در دهه هشتاد افشا کرد که زمانی که آقای رئیس جمهور در زمین بازی حضور دارند کسی حق ندارد در حین بازی ایشان را لمس کند و یا خود را از ایشان بهتر نمایش دهد.مردی که در شانزده سال گذشته لقب مشت اهنین بلاروس را به خود اختصاص داده تمام تلاش خود را کرد تا خود را رهبری مردم دوست نشان دهد. با این همه هیچ چیز برای وی مهم تر از این نیست که کسی جایگاه وی را به خطر نیندازد .
لوکاشنکو هنگام شرکت در انتخابات ، پسر کوچک خود را همراهش آورده بود و پس از انداختن رای خود در صندوق بلافاصله به مکانی رفت تا بتواند اندکی اسکی بازی کند. وی در آن زمان مطمئن بود که هیچ کس به نشانه اعتراض به خیابان ها نخواهد ریخت اما عقربه های ساعت که به بعد از ظهر رسیدند حضور مردم در خیابان ها به وی ثابت کرد که گرفتار چه اشتباه بزرگی شده بود . با وجود گذشت سه روز از برگزاری انتخابات هنوز گاردهای ویژه در کوچه و خیابان های پایتخت دیده می شوند .
درست زمانی که معترضان به انتخابات برگزار شده به خیابان ها ریختند، سیاستمداران وابسته به اپوزیسیون بازداشت شدند و رقم بالایی از مخالفان هم دستگیر شدند . مردی که زمانی در سخنانی شورانگیز ادعا کرده بود که کشورش باید بال پرواز بگشاید ، اندک تمایلی به غافلگیر شدن ندارد .
در عرضه سیاست خارجی ، لوکاشنکو که زمانی از ورود به اتحادیه اروپا منع شده بود ، خود را برای ارتباط گیری جدی و نزدیک با روسیه عادت داد. البته اخیرا وی فرصت هایی را برای بهبود رابطه با اروپایی ها هم خلق کرده بود . همان اروپایی که وی زمانی آنها را به تلاش برای روسپی کردن دختران بلاروس متهم کرده بود . همان اروپایی هایی که لوکاشنکو آنها را به تلاش برای معتاد و همجنس گرا کردن جوانان کشورش متهم کرده بود .
هر بار اروپا روی خوش به لوکاشنکو نشان نداد وی به سمت روس ها چرخید و ادعا کرد که اروپا به وی و کشورش پشت کرده است. وی در این برهه زمانی روسیه و بلاروس را یک روح در دو تن می خواند. البته در این موقعیت هم لوکاشنکو می توانست به راحتی دیدار خود با دمیتری مدودف را ملغی کرده و بیماری فرزند خردسالش را بهانه کند . لوکاشنکو به خوبی می داند که اقتصاد در کشورش به شدت به انرژی ارزان قیمتی که از روسیه به عنوان برادر بزرگ تر تهیه می کند، وابسته است . رسانه های روس هم در این میان دائما تکرار می کنند که معجزه اقتصادی در بلاروس از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی تا کنون برای روس ها 100 میلیون دلار هزینه برداشته است.
ابتدای ماه جاری بود که بلاروس با ایالات متحده توافقنامه ای را امضا کرد مبنی بر منهدم کرد ذخایر هسته ای به جا مانده از اتحاد جماهیر شوروی در خاک این کشور. واشنگتن بیم این را دارد که در بلوای به راه افتاده در بلاروس این مواد هسته ای به دست نااهلان بیفتد. همزمان با این گفتگوها میان دو طرف بود که کره شمالی رابطه خود با کره شمالی را هم افزایش داد . وی تولد کیم جونگ ایل را به وی تبریک گفت. در نامه تبریک وی لوکاشنکو برای دوست صمیمی خود نوشته بود : مطمئن هستم که افزایش همکاری میان کره شمالی و بلاروس منجر به پیشرفت هر دو کشور خواهد شد .
لوکاشنکو افتخار میزبانی هوگو چاوز را هم در پرونده خود دارد. چاوز و لوکاشنکو توافقنامه صادرات نفت از ونزوئلا به بلاروس را با وجود مشکلات این انتقال امضا کردند. بر این اساس نفت خام باید با تانکر به بنادر اوکراین منتقل شود و از آنجا به بلاروس برای تصفیه ارسال شود.
بسیاری در بلاروس تلاش های لوکاشنکو را برای مستقل کردن بلاروس به هر ابزاری و از هر ابرقدرتی ارج می نهند. روسیه تابستان گذشته برنامه تبلیغاتی جدی را برای به آشوب کشیدن بلاروس به راه انداخت اما حقیقت این است که موفقیت های لوکاشنکو در روسیه هم با تحسین روبه رو شده است . در جریان طبقه بندی های بین المللی در حوزه استانداردهای زندگی عمدتا نام بلاروس بالاتر از روسیه قرار می گیرد. نام بلاروس در حوزه کشورهایی که بهترین مکان برای سرمایه گذاری اقتصادی هستند در میان ده کشور نخست جهان است . رئیس جمهور لیتوانی اخیرا در آنچه که خود وی اعتراف خواند، در خصوص لوکاشنکو گفت: وی ضامن ثبات اقتصادی و سیاسی در بلاروس است. بلاروس استقلال امروز خود مدیون لوکاشنکو است .
با این اوصاف کم نیستند کسانی که سرسختانه اصرار دارند که لوکاشنکو بدون این سیاه بازی های انتخاباتی و تقلب نمی توانست برگ برنده را در این انتخابات به دست بگیرد. 48
اشپیگل 22 سپتامبر / ترجمه : سارا معصومی
نظر شما