از نظر آنها ما تندرو بودیم. اعضای دفتر انجمن اسلامی را محترمانه اخراج و مجددا انتخاباتی را برگزار کردند که اعضای پیشین حق نامزد شدن نداشتند.
رییس گروه انحلال در مجلس ششم همکار و دوست من شد و در سال ۱۳۸۸ برای مدت ۵ سال زندانی شد.
رویارویی چه به شکل دیروزی آن و چه به شکل درگیری که هفته پیش در یکی از دانشگاه‌های تهران شاهد آن بودیم، باید پایان یابد. واقعیت‌های تلخ پیرامون و پیش‌بینی روندهای موجود صف‌بندی‌های سیاسی جدیدی را می‌طلبد. ماهیت دوست و دشمن تغییر کرده است. به جای رو در رویی دانشجویان می‌توانند و باید در کنار هم قرار بگیرند. اما چرا و چگونه؟
جنبش دانشجویی برای من به عنوان یک اقتصادآموخته روزنه امید است. روزنه‌ای برای حل مشکلات مهم اقتصاد کشور. جنبش دانشجویی با وجود مشابهت‌هایی که با جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش اقلیت‌ها و جنبش بازاریان دارد، در یک مولفه از این اشکال جنبشی متمایز است. دانشجویان صرفا به دنبال منافع صنف خود نیستند، بلکه برای منافع همه گروه‌ها به خیابان می‌آیند و برای مردم هزینه می‌دهند. جنبش دانشجویی جنبش عدالت‌طلب و برابری‌خواه است، جنبشی است پر از انرژی جوانانی که هر یک می‌توانند نقش رهبر یک گروه بزرگ را بازی کنند. دانشجو، عدالت‌طلب و اهل گفت‌وگو و منطق است. آنها برای زندگی بهتر مردم به میدان می‌آیند و حاضرند درک خود را به اشتراک و نقد بگذارند. به شدت نیازمند حضور گروهی اینچنینی در زندگی عمومی هستیم. گروهی که در مقام یک جوان پرانرژی است، در مقام یک دانشگاهی با زبان استدلال سخن می‌گوید و آرمان خود را منافع عمومی و نه یک اقلیت یا گروه خاص قرار داده است.
۱۷۱۷
نظر شما