به گزارش خبرآنلاین، دومین کنگره حزب مجمع فرهنگیان ایران اسلامی در حالی برگزار شد که مصادف با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بود. گذشت 40 سال از مهمترین رخداد نیمه دوم قرن بیستم که در سال 1357 اتفاق افتاد و مرور اهداف و آرمانهای آن و همچنین شرایط، مسایل و چالش های امروز ایران در 40 بند در بیانیه این حزب مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت که می‌توانید اهم آن را در ادامه بخوانید.
بند هفتم/ آزادی های عمومی: آزادی های عمومی و خصوصی به ویژه آزادی بیان، احزاب و مطبوعات از شروط پایدار مشارکت مردم است و دولت باید درصدد احیاءتمامی ظرفیت های معطل مانده و مغفول قانون اساسی در این خصوص باشد لذا احیاء سازو کار قانونی مشخص برای نظارت بر این روند یک الویت اساسی برای بازسازی اعتماد عمومی است. بنابراین همه بویژه دولتمردان باید ضمن احترام گذاشتن به حیثیت و اعتبار افراد با هرگونه عیب جویی، تهمت و افترا مخالفت کنند و بدنبال احیاءمجدد اخلاق در عرصه سیاست باشند.
بند دوازدهم/ گفتگوی ملی: در حال حاضر فضای جامعه برای گفتگو چندان مناسب نیست چون فضایی به شدت سیاسی شده است که در آن هر حرف و کلامی به صورت های مختلف تعبیر و تفسیر می شود تا به سود این یا آن رقیب به کارگرفته شود. در چنین فضایی امکان گفتگو وجود ندارد. در واقع وقتی گفتگوی مناسب در جامعه شکل می گیرد که جامعه توانسته باشد خارج از مدارهای صرف دولتی شکل بگیرد و کنشگران اجتماعی این قابلیت و این سودمندی را ببینند که با یکدیگر وارد گفتگو شوند. جامعه ما هنوز به شکل گسترده ای وابسته به درآمدهای دولتی است و موقعیت کارمندی و حقوق بگیری اکثریت قریب به اتفاق مردم از دولت سبب می شود که نتوانیم شاهد شکل گیری جامعه ای مدنی باشیم که بتواند از حقوق خود دفاع کرده و برای این کار از گفتگو به مثابه یک ابزار اساسی در رابطه با دولت و سایر شهروندان استفاده کند. جامعه برای آنکه بتواند وارد فضای گفتگو شود باید ابتدا از فضایی باز و از گسترش بسیار بالایی از آزادی های دموکراتیک برخوردار شود تا بتواند نسبت به ارزش گفتگو و پرهیز از رودرویی و خشونت قانع شده و روش های گفتگو نیز واقعا عملی شوند .در شرایط فعلی کشور، باید مواضع و عملکردهای افراطی تعدیل شوند تا تندروها و افراط‌گرایان به حاشیه رانده شوند و احزاب و جریان‌های سیاسی بیش از گذشته با یکدیگر به گفتگو بپردازند و پیرامون ضرورت‌ها و استلزامات منافع و امنیت ملی به وفاق جمعی برسند تا ایران عزیز بتواند به سلامت از مسیر پیچیده و بحرانی امروز عبور کند. اساساً نهادینه کردن گفتگوی ملی، با تقویت وحدت و به حاشیه راندن عناصر تندرو و افراطی محقق می‌گردد.
بند پانزدهم/ پوپولیسم: متاسفانه در طول یکی دو دهه گذشته جامعه ایرانی با یک پوپولیسم خطرناک مواجه شده که در شرایط بی اعتمادی و کم توجهی مسئولین به نیازهای مردم گاها اوج می گیرد به طوری که این پوپولیستها به راحتی می توانند در جامعه رای جمع کنند و به قدرت برسند البته این پدیده در جوامع با سابقه طولانی دموکراتیک هم در حال وقوع می باشد. معمولا وقتی بخشی از مردم وضعیت مالی خوبی ندارند و محتاج هستند زود گول می خورند و اساساترفند پوپولیستها، فریب مردم عوام است به طوری که عوام فکر می کنند کسی که از دردهای آنان سخن می گوید باید حمایتش کرد. این جذابیت پوپولیسم به ویژه در عرصهسیاسی می تواند خطرناک و هراس انگیز باشد. بنابراین باید همواره خطرگرایش دوباره مردم به پوپولیسم را جدی گرفت چون جامعه ما حافظه بلندمدت ضعیفی دارد و باید پیوسته برای جلوگیری از تکرار پوپولیسم مشابه آنچه در سالهای 84 تا 92 در عرصه سیاسی کشور بوقوع پیوست هشدار داد تا از تکرار آن در آینده جلوگیری شود.
بند بیستم/ لوایح چهارگانه: ایران که اخیرا از لیست سیاه FATF به لیست خاکستری منتقل شده در تلاش است تا با قانونی نمودن لوایح چهارگانه بتواند وضعیت خود را عادی نماید. گروه ویژه اقدام مالی دوبار به ایران مهلت داده و زمان زیادی تا پایان مهلت تعیین شده باقی نمانده است. لوایح مبارزه با تروریسم و مبارزه با پولشویی توانستند فرایند قانونی را طی نمایند. اما هنوز دو کنوانسیون مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی (پالرمو) و CFT نتوانستند روند قانونی را طی کنند. اگرچه سران سه قوه و اکثریت اعضای شورای امنیت ملی با قانونی شدن دو لایحه باقیمانده موافق هستند اما از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام انتظار میرود با در نظر گرفتن منافع و مصالح ملی و بدون توجه به فضاسازی و جوسازی های اخیر که با طرح اطلاعات بعضا نادرست و غیر دقیق همراه شده است در جهت قانونی شدن این دو لایحه سرعت عمل به خرج دهند تا شرایط کشور در محیط بین المللی پیچیده تر و سخت تر نشود.
بند سی و سوم/ آسیب های اجتماعی: یکی از موضوعاتی که در دولت های مختلف بعد از انقلاب اسلامی بویژه بعد از جنگ تحمیلی مورد غفلت واقع شده، آسیب های اجتماعی است که مصادیق آن اعتیاد، خشونت، فساد و فحشا، سرقت و افزایش جرائم می باشد که با ورود جدی مقام معظم رهبری، این موضوع در ردیف الویت های مهم کشور قرار گرفته است. لذا وظیفه نظام و دولت است که ضمن آگاهی بخشی عمومی و آموزش همگانی در این خصوص، با بهره گیری از ظرفیت تشکل های مردمی و غیر دولتی و تقویت مهارتهای اقشار مختلف جامعه هماهنگی لازم میان بخش های مختلف دولتی و غیر دولتی در جهت مهار، کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی گام های اساسی برداشته شود.
بند سی و هفتم/ شفافیت بودجه: یکی از شاخص های اعتماد مردم به حاکمیت و دولت، شفافیت در ردیف های بودجه سالیانه است متاسفانه هر سال ابعادی از زوایای پنهان بودجه نهادها و اشخاص رسانه ای و بلافاصله به فراموشی سپرده می شود و همین موضوع بی اعتمادی بین مردم و نظام دامن می زند لذا از دولت بویژهسازمان مدیریت و برنامه ریزی انتظار می رود به منظور شفافیت بیشتر، عملکرد بودجه سال 97 همه دستگاههایی که از بودجه عمومی استفاده می کنند را منتشر کند تا ابهامات و نگرانی های مردم تا حد زیادی برطرف گردد.
29212
نظر شما