به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ احسان روزبهانی بوکسور وزن 91 کیلوگرم تیم ملی ایران در رقابت های بوکس چابهار به مدال برنز رسید و از ایستادن روی سکوی نخست بازماند. او در پاسخ به این سوال که شرایط میزبانی این دوره از رقابت‌ها چطور بود، گفت: واقعاً برگزاری یک تورنمنت کار بسیار دشواری است، ما برای حضور در این تورنمنت یک مرحله از اردوهای تیم ملی را در چابهار سپری کردیم و پس از آن در این رویداد حضور پیدا کردیم. ابتدا یک مقدار از لحاظ جا و امکانات با مشکل روبه‌رو بودیم اما رفته رفته شرایط بهتر شد، به هر حال میزبان تجربه برگزاری چنین مسابقاتی را نداشت اما خوشحالم که در پایان همه چیز به خوبی و خوشی تمام شد. من به تیم ایران (چابهار) برای کسب این موفقیت تبریک می‌گویم.
وی در پاسخ به این سوال که گویا شما و برخی از بوکسورها به نحوه قضاوت داوران داخلی اعتراض داشتید و اعتراض شما چه بود، گفت: متأسفانه داوری‌ها در این رقابت‌ها خوب نبود ما در مسابقات برون مرزی هم با داوران و با ورزشکاران باید مبارزه کنیم، متأسفانه در این مسابقات داوران داخلی اصلاً خوب قضاوت نکردند. خیلی از بچه‌ها به داوری باختند. در پایان هر دیدار داوران خارجی نتیجه را به سود ما اعلام می‌کردند، اما داوران ایرانی برعکس کار می‌کردند! در سه تا چهار بازی مهم شاهد چنین اتفاقاتی بودیم. متأسفانه داوران ایرانی حق بازیکنان خودمان را خوردند.
روزبهانی در پاسخ به این سوال که آیا به این موضوع اعتراض کردید یا خیر، عنوان کرد: اعتراض دیگر فایده‌ای نداشت من معتقدم نباید چنین اتفاقاتی رخ می‌داد در این رقابت‌ها در بخش داوری همه چیز برعکس بود، نمی‌دانم اهداف داوری چه بود. این کارها فقط مربیان و بچه‌های ما را عصبی کرده بود. در مسابقات برون مرزی وقتی ناداوری رخ می‌دهد خیلی موضوع عجیب نیست چون به هر حال آنها میزبان مسابقات هستند و رخ دادن چنین اتفاقاتی طبیعی است، اما وقتی اینجا داوران خارجی به درستی نتیجه را اعلام می‌کنند، اما داوران کشورمان حق بازیکنان‌مان را می‌خورند؛ واقعا هضم این موضوع برای ما مشکل است.
وی در ادامه صحبت‌های خود، گفت: ما باید به چه کسی اعتراض می‌کردیم اردلان سوپروایزر مسابقات بود او یکی از دوستان خوب من است، نمی‌توانستم اعتراض کنم اما گویا برخی‌ها در هیأت ژوری و داوری در ظاهر با ما دوست هستند و تمام این دوستی‌ها در ظاهر است .
روزبهانی در مورد اینکه پس از سه سال در ایران وارد رینگ شده است،گفت: من بعد از سه سال وارد رینگ شدم به غیر از مسابقات چابهار فقط در آلمان مبارزه کرده بودم متأسفانه به دلیل عمل جراحی سنگینی که روی گردنم انجام داده بودم بعد از 6 ماه وارد رینگ شدم من گردنم را جراحی کرده‌ام و باور کنید اگر هر کسی دیگر بود از دنیای قهرمانی خداحافظی می‌کرد،اما من برگشتم و دوباره مسابقه دادم. خیلی استرس داشتم و فشار روحی روانی زیادی بر من حاکم بود. اکبر احدی سرمربی تیم ملی و دکتر بهرامی‌نژاد خیلی من را کمک کردند در این رقابت‌ها حریفم قهرمان آسیا بود و برای من پس از این همه دوری از رینگ مبارزه کردن با این حریف خیلی سنگین بود. اگر بازی اول یک مقدار سبک‌تر بود بدون شک در بازی دوم حریفم را شکست می‌دادم.
احسان در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به حریف سوری که 6 برادر دارد و همگی بوکسور هستند، گفت: مهم نیست که پشت سرم چه می‌گویند، اما باید به این نکته بسیار جالب اشاره کنم، حریف سوری من در این رقابت‌ها قهرمان آسیا بود، برخی ها گفتند احسان روزبهانی به حریف علی مظاهری باخته است، اما بهتر است که آنها بدانند اطلاعاتشان کافی نیست این بوکسور 6 برادر دارد و این مشت‌زن یکی از آن 6 برادر است و علی مظاهری اصلا با او بازی نکرده است. دوستان اشتباه گرفته‌اند. (با خنده) من یک هدف را برای خودم در نظر گرفتم آن همه المپیک توکیو است.
او در ادامه صحبت‌های خود در واکنش به این سوال آیا بازهم حاضری با مدعیان وزن 91 کیلوگرم برای ثابت کردن حقانیت خودت مبارزه کنید یا خیر، اظهار داشت: برای رسیدن به پیراهن تیم ملی در انتخابی تیم ملی شرکت کردم و با حریفان سنگین وزن مبارزه کردم. من به خاطر آسیب‌دیدگی در قهرمانی کشور بازی نکردم و به همین دلیل هم به مجارستان نرفتم، اما در انتخابی تیم ملی بازی کردم و حریفم را شکست دادم و با تیم ملی در تورنمنت جام مکران حضور پیدا کردم باز هم حاضرم با صلاحدید کادر فنی با هر کسی که مدعی وزن 91 کیلوگرم است مبارزه کنم. کادر فنی هر تصمیمی بگیرد من به آن احترام می‌گذارم حاضرم ثابت کنم بهترین 91 کیلوگرم بوکس ایران هستم. تمام تمرکزم را برای 6 ماه دیگر در مسابقات قهرمانی جهان روسیه گذاشته‌ام و قهرمانی آسیا برایم مهم نیست؛ هدفم المپیک 2020 است.
روزبهانی در پاسخ به این سوال که آیا قبول دارید که یک مسیر سختی را برای رسیدن به المپیک پیش رو دارید، گفت: خیلی مسیر سختی را پیش رو داریم ما باید در تورنمنت‌های مختلف شرکت کنیم چون هنوز در این وزن به خوبی حریفانم را نمی‌شناسم، در چابهار وقتی بازی سوریه و هند را دیدم به خودم گفتم خاک بر سرت احسان که به این حریف باختی! همه می‌دانند من در این مدت تنها بودم، اما از اینجا به بعد با تیم ملی کارم را شروع کردم، هر چند که خیلی‌ها دوست ندارند روزبهانی برنده شود اما من دست از تلاش برنمیدارم و انتقاد از من باعث می‌شود که انگیزه‌ام بیشتر شود.
257 251
نظر شما