این چاپگر سه‌بعدی جدید که قابلیت استفاده در بیمارستان‌ها را دارد، از سلول‌های پوست بیمار به عنوان مواد اولیه استفاده می‌کند تا خطر پس زدن لایه پوست در محل زخم به حداقل برسد.
برای این منظور ابتدا از پوست سالم بیمار یک نمونه تهیه شده و دو نوع سلول پوستی موسوم به فیبروبلاست و کراتینوسیت از آن نمونه جدا می‌شوند؛ فیبروبلاست‌ها ساختارهایی را تولید می‌کنند که موجب بهبود زخم می‌شود و کراتینوسیت‌ها سلول‌های اصلی تشکیل دهنده لایه بیرونی پوست هستند. در مرحله بعد نمونه سلول‌ها کشت شده و با نوعی هیدروژل ترکیب می شوند تا جوهر چاپگر سه‌بعدی را بسازند.
این چاپگر جدید برای ترمیم پوست ابتدا با استفاده از یک اسکنر لیزری سه‌بعدی، تصویری از ساختار زخم تهیه می‌کند. سپس با استفاده از این تصویر سه‌بعدی، عمیق ترین بخش‌های زخم را تشخیص داده و آن را با استفاده از سلول‌های فیبروبلاست پر می‌کند و بخش‌های بیرونی آن را با لایه‌ای سلول‌های کراتینوسیت می‌پوشاند. این فرآیند، ساختار طبیعی پوست را شبیه‌سازی می‌کند و موجب ترمیم سریع تر زخم می‌شود.
محققان عملکرد این چاپگر جدید را روی موش‌ها با موفقیت آزمایش کردند. در این آزمایشات مشخص شد ترمیم پوست با استفاده از این شیوه تنها با استفاده از سلول‌های پوست خود جانور امکانپذیر است و سلول‌های به دست آمده از سایر موش‌ها توسط موش زخمی پس زده می‌شود.
به گفته محققان قرار است در مرحله بعد، عملکرد این تکنیک روی انسان مورد آزمایش قرار بگیرد.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.
5656
نظر شما