۲ ـ عادل فردوسی‌پور به اعتبار تلاش و ذوق و هوش فردی و فرصت بسیار خوبی که رسانه (صداوسیما) در اختیار او قرار داده (و حتی گاهی آزادی عمل‌اش فراتر از اجرای یک برنامه فوتبالی بوده) به یک سرمایه مهم رسانه‌ای تبدیل شده. منطق و عقل حکم می‌کند که قدر سرمایه‌های‌مان را بدانیم. هیچ سرمایه‌ای (به ویژه سرمایه انسانی) راحت و ارزان و به دست نمی‌آید تا ساده و مفت از کف برود.
۳ ـ رفتار و مدیریت قلدرمآبانه (چه از سوی مدیر شبکه سه و چه از سوی فردوسی‌پور) به ضد خود تبدیل می‌شود. در کوتاه مدت ممکن است هریک از طرفین احساس پیروزی داشته باشند، اما با گذشت زمان می‌فهمند که بازنده‌ای محتوم بوده‌اند.
۴ ـ حذف فردوسی‌پور از نود، نشان می‌دهد که آقایان در فهم و ادراک خود از رسانه باید تجدیدنظر کنند. خیلی هم جدی تجدیدنظر کنند. برنامه‌ای که فردوسی‌پور روی آنتن می‌بَرَد اشکال دارد؟ سلمنا. اشکال را برطرف کنید. چرا بی‌خود و بی‌دلیل سرمایه‌سوزی می‌کنید و انرژی خود را تلف می‌سازید و عواطف طرفداران بیشمار نود را زخم میزنید؟
۵ ـ فقدان فضای رقابتی در ارتباط با همه پدیده اجتماعی زیان‌بار و خسارت‌آفرین است و درباره برنامه نود هم سال‌هاست همین ایراد جدی قابل مشاهده بوده. بنده چندین بار به آقایان گفته بودم که یک برنامه فوتبالی، با عواملی غیر از نود و در شبکه‌ای دیگر و با همان فضا و مجالی که برای فردوسی‌پور ایجاد کرده‌اید، راه بیندازید تا هم میان این دو برنامه رقابتی سازنده و روبه جلو شکل بگیرد و هم، دست‌تان زیر ساطور یک برنامه و یک مجری نباشد تا ناچار نشوید در بزنگاه‌های اختلاف، به وادی رفتارها و تصمیم‌گیری‌های نادرست و زیان بار برسید. چنان‌که الان رسیده‌اید.
۶ ـ هنوز هم دیر نشده. به گمان بنده، بهترین کار این است که نود با فردوسی‌پور ادامه یابد و در شبکه یک، دو و یا پنج، یک برنامه فوتبالی قبراق و سرحال، با همین نامزدهای احتمالی که برای جانشینی فردوسی‌پور در نظر گرفته‌اید، تدارک نمایید تا انحصار نود را بشکند و ضمنا فرصتی برای داوری افکارعمومی فراهم سازید تا در باره هر دو برنامه، قضاوتی عینی و آگاهانه پیدا کنند. همین قضاوت، به تنهایی سرمایه‌ای است برای مدیران رسانه تا در سایر موضوعات و برنامه‌سازی‌ها، ضمن توسع سرمایه رسانه‌ای، فهم و درک درستی از اشکالات و نواقص برنامه‌های همگن و هم‌سطح داشته باشند.
۷ ـ در شرایط موجود، گام نخست دست برداشتن از تصورات کاذبی است که در باره جایگاه‌های یکدیگر پیدا شده. طرفین باید بدانند از حقوق و تکالیف متقابل برخوردارند و این حقوق و تکالیف متقابل را باید به رسمیت بشناسند. مدیر شبکه سه باید حقوق تهیه کننده و مجری نود را به رسمیت بشناسد و مجری نود هم حقوق مدیر شبکه سه را. مدیر شبکه باید تکالیف‌اش را نسبت به برنامه نود انجام دهد و تهیه کننده و مجری نود هم باید به تکالیف‌اش نسبت به مدیر شبکه سه عمل کند.
اگر منیت‌ها (توسط هر دو طرف ماجرا) کنار بروند، نود می‌تواند با فردوسی‌پور ادامه یابد.
2323
نظر شما