به شعار بسنده نکنیم

رونق تولید بستگی دارد به اینکه از تولیدکننده حمایت شود؛ به این معنا با تسهیلات و امکانات و کم کردن عوارض یک کار گسترده انجام دهیم و به شعار بسنده نکنیم. حوزه کار تولیدکننده می‌تواند صنعت یا کشاورزی باشد، تشویق آنان باید در راس قرار بگیرد.ما باید در تولید محتاج بیگانه نباشیم و اگر ضرورتی بود وادرات صورت بگیرد.

استعدادهای زیادی در کشور وجود دارد که این استعدادها را دولت استفاده و بازار مصرف تولیدات را نیز فراهم کند؛ مثلا کارخانه هایی که لوازم خانگی تولید می‌کنند اما اجناس‌شان به دلیل آنکه بازار مصرف ندارند انبار شده است، جلوی واردات کالاهای مشابه را بگیریم. به طور مثال چرا تولیدات کفش ایران باید راکد شود؟ 

من شنیده‌ام که حتی ۱۲هزار نوع وادرات در این کشور داشته‌ایم؛ که غیر ضروری بوده است. من لیست کالاهای وادراتی را دیده‌ام، از سنگ و حلزون تا میوه و خون را وارد کرده بودند. جای تاسف دارد اینکه ما به دنیا نفت بدهیم و جنسی را وارد کنیم که باعث ضرر اجناس و بازار داخل می شود. رونق تولید یعنی تشویق به تولید و برداشتن عوارض سنگین و فشارهای سنگین از روی تولیدکننده و جلوگیری از واردات بی رویه.

گاندی در مبارزه با انگلستان نخ می‌بافید تا به مردم هند بگوید روی پای خودتان بایستید؛ یا درعصر مشروطیت علما پیمان‌نامه‌ای نوشتند تا از کالای‌های بیگانه مطلقا دوری شود. علمایی چون آقی نخعی گفتند «حتی اگر کفن میت از کالای بیگانه باشد بر آن جنازه نماز نمی‌خوانیم».

باید جلوی افزایش قیمت را بگیریم تا مردم بتوانند کالای داخلی را تهیه کنند. فرهنگ سازی در این زمینه مهم است. رسانه و صدا و سیما، خطبا، علما و ائمه جمعه باید بسیج شوند تا به مردم بگویند ما به توان خودمان تکیه می‌کنیم. چرا خارجی‌ها به ما دارو نمی‌دهند اما لوازم آرایش ما را تهیه می‌کنند؟ آن‌ها می‌خواهند ما را فریب دهند تا ثروتمان را از بین ببرند.

دولت فقط آقای روحانی نیست بلکه شامل همه می‌شود. تمام نهادها از نیروهای‌مسلح مثل سپاه و ارتش، مردم و همه ارکان حاکمیت باید به این مسائل عمل کنند تا باری بر دوش دولت اضافه نشود.

* عضو جامعه روحانیت مبارز

​۲۱۴۲۱۵