ابوالفضل کریمی: تحقیقات جدید نشان می‌دهد مدارس باید تلاش بیشتری را برای آموزش درست صحبت کردن به کودکان انجام دهند و قابلیت‌های سخن گفتن آنها را تقویت کنند.
تحقیقات جدید کارشناسان کودک نشان می‌دهد معلمان مدارس باید کار بیشتری را برای بهبود دامنه لغت کودکان انجام دهند و تلاش کنند این کودکان از به کار بردن اصطلاحات عامیانه و نادرست خودداری کنند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال‌های اخیر توانایی کودکان برای نگارش بسیار بیشتر از توانایی آنها در صحبت کردن است به طوری که امروزه تعداد زیادی از کودکان نمی‌توانند الگوهای درستی را برای صحبت کردن خود استفاده کنند و از این لحاظ روزبه روز ضعیف‌تر می‌شوند.
روانشناسان کودک به این نتیجه رسیدند که باید در کلاس‌ها فرصت بیشتری برای صحبت کردن کودکان فراهم شود و توانایی تکلم آنها افزایش پیدا کند.
پروفسور دبرا مای‌هیل نویسنده این تحقیق گفت: هدف از افزایش فرصت‌های تکلم کودکان در کلاس‌ها این نیست که اشکالات ساختار زبان آنها را برطرف کنیم بلکه باید آنها را از آن‌چه که می‌گویند و کلماتی که به کار می‌برند آگاه کنیم. ما باید دسترسی کودکان به منابع مطالعاتی مناسب با سنشان را افزایش دهیم و به این طریق شیوه سخن گفتن آنها را اصلاح کنیم.
کودکان ما باید یاد بگیرند چه زمانی شروع به صحبت کردن کنند و در زمان صحبت کردن چه کلماتی را به کار ببرند. اگر این آموزش‌ها درست صورت نگیرد این کودکان در آینده مشکلات زیادی در زندگی خود خواهند داشت و حتی ممکن است به این دلیل شغل خود را نیز از دست بدهند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد سیستم‌های آموزشی کار چندانی برای بهبود توانایی صحبت کردن در بچه‌ها انجام نمی‌دهند و این موضوع معمولاً مورد غفلت معلمین مدارس واقع می‌شود.
بسیاری از منتقدان اعتقاد دارند در بسیاری از مدارس قبل از این که کودکان بتوانند چند جمله را به درستی کنار هم قرار دهند و صحبت کنند به آنها خواندن و نوشتن آموزش داده می‌شود. همین کار باعث می‌شود کودکان در آینده در بیان عقاید خود با مشکل روبه‌رو شوند و نتوانند به درستی پیام خود را به دیگران منتقل کنند.
دقیقاً به همین دلیل است که بچه‌ها برای ارتباط با دیگر دوستانشان سراغ لغت‌های خودساخته و حتی گاهی اوقات ناشایست می‌روند و بسیاری از آنها از بیان ساده‌ترین جملات رسمی و اداری باز می‌مانند.
کارشناسان قطعه‌های نوشتاری کودکان بین 12 تا 15 سال را تحلیل کرده‌اند. آنها متوجه شدند کودکان دریافته‌اند که نوشتن فقط پیاده‌سازی گفتار به صورت متن نیست و باید در هنگام نوشتن قواعد لازم را رعایت کرد. با این حال بسیاری از کودکان در هنگام نوشتن نیز از الگوهای ثابت استفاده می‌کنند و چندان ساختار جمله‌های خود را تغییر نمی‌دهند.
کودکان هم‌چنین دامنه لغت محدودی دارند و در هنگام صحبت کردن نمی‌توانند کلمات متنوعی را به کار ببرند.
پروفسور مای‌هیل در این باره گفت: برای این که قابلیت‌های سخن‌گویی را در میان بچه‌ها بهبود ببخشیم باید از آنها کار بیشتری را بخواهیم. بچه‌ها باید موقعیت‌های بیشتری برای صحبت کردن در مدرسه پیدا کنند و بتوانند ایده‌های ذهنی خود را با دیگر دوستانشان در میان بگذارند. کودکان ما باید بیشتر مطالعه کنند و هر روز لغت‌های بیشتری را بیاموزند.
اگر این کودکان در کلاس بیشتر صحبت کنند علاوه براین که قابلیت تکلم آنها بهبود پیدا می‌کند این کار برای نوشتن آنها نیز مفیدتر است.
البته تمایل به رسمی صحبت کردن در 50 سال گذشته کاهش پیدا کرده است و اگر شما به برنامه‌های تلویزیونی و روزنامه‌ها دقت کنید متوجه می‌شود آنها تلاش می‌کنند راحت‌تر با مخاطبان خود سخن بگویند.
همین عامل بر شیوه حرف زدن کودکان ما تأثیر مهمی داشته است. اما در کل فرزندان ما باید درست حرف زدن را یاد بگیرند.
مدارس باید تلاش بیشتری را برای آموزش درست صحبت کردن به کودکان انجام دهند.
کد خبر 12492
نظر شما