آیینه تمام‌نمای اسرائیل

انتخابات پر سروصدای اسرائیل برگزار شد و نتایج آن مشخص نمود بنیامین نتانیاهو می تواند یکبار دیگر – برای پنجمین بار - نخست وزیر اسرائیل شود و رکورد نخست وزیری را در اسرائیل بشکند. پیش بینی می شود طی روزها و هفته های آتی این تحول مهم در مرکز اخبار و تحلیلهای رسانه های خبری بزرگ منطقه و جهان باقی بماند. این تحلیلها نقطه نظرات مختلفی را در باره این رویداد مهم مطرح می کنند اما بخش عمده ای از آنها در ارائه یک تصویر واحد از انتخابات اسرائیل مشترک می باشند. این تصویر عمدتا از سوی رسانه های غربی منتشر می شود اما تحلیل گران بسیاری را در کشورهای دیگر و حتی در کشور ما تحت تاثیر قرار داده است.

براساس این تصویر اسرائیل یک دموکراسی لیبرال – مشابه دموکراسیهای غربی – است که همه گرایشهای یک جامعه سیاسی مدرن – راستها، چپها، میانه روها و حتی افراطی ها - در انتخابات حضور دارند و با تایید و پشتیبانی مردم به مجلس راه می یابند. از این چشم انداز گاهی – و بندرت – دموکراسی های لیبرال تحت تاثیر جریانهای افراطی قرار می گیرند و دست به انتخاب شخصیتهایی می زنند که با ارزشهای مدرن و لیبرال سر سازگاری ندارند. بسیاری از رسانه های غربی از این چشم انداز به انتخابات اخیر اسرائیل و انتخاب نتانیاهو می نگرند. از انتخاب نتانیاهو به گونه ای ابراز نگرانی می نمایند که گویی از تخمهای خوش رنگ بلبلی خوش آواز زاغی کریه سربرآورده است. این تحلیلها متضمن این معناست که اگر رقبای نتانیاهو و احزاب رقیب توفیق می یافتند اسرائیل از افراطی گری فاصله گرفته و در مسیر دیگری قرار می گرفت.

در این نگاه – که از سوی رسانه های غربی بسیاری ترویج می شود – اسرائیل کشوری غربی و نظام آن نمونه ای از دموکراسی لیبرال تصور می شود. توجه به واقعیتهای انتخابات اسرائیل – بویژه انتخابات اخیر - راهنمای خوبی برای ارزیابی این فرضیه می باشد:

در فرآیند انتخابات – از هر نوع آن – کاندیداها و جریانهای حاضر تلاش می کنند با تاثیر گذاشتن بر افکار عمومی آرای آنان را به سوی خود جذب نمایند. مسیر مستقیم چنین فعالیتی اتخاذ مواضعی – در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی و ... – است که مورد پسند و علاقه مردم قرار می گیرد. از اینرو اظهارات و مواضع کاندیداها در ایام تبلیغات انتخاباتی معیار بسیار روشنی از خواسته های واقعی است که در یک حوزه انتخابیه – چه ملی و چه محلی – وجود دارد. تبلیغات انتخاباتی احزاب و کاندیداهای درگیر در یک انتخابات را میتوان در نزدیک شدن حداکثری به این خواسته ها خلاصه نمود. این امر در همه انتخاباتهای جدی – از جمله انتخابات در ایران – مصداق دارد. در ایران نیز در ایام تبلیغات انتخاباتی مسابقه ای میان جناحهای سیاسی بر سر نزدیک شدن به خواسته ها و مطالبات ملت جریان می یابد. از اینرو این ایام بهترین فرصت آشنایی با مطالبات واقعی مردم است. مطالباتی که کاندیداها در طرح و دفاع از آن از یکدیگر سبقت می گیرند.

اظهار نظرها و مواضع جناحهای مختلف اسرائیل در جریان تبلیغات انتخاباتی اخیر میتواند به خوبی نشان دهد مردم در این کشور چه خواسته هایی دارند. این خواسته ها طیف وسیعی از مطالبات سیاسی، اقتصادی و ... را در برمی گیرد اما دسته ای از آنها در ارتباط با ارزشهای لیبرال و دموکراتیک است. ارزشهایی که تمدن غربی آنها را ارزشهای مشترک دموکراسیهای لیبرال و عناصر اصلی این تمدن بشمار می آورد.

انعکاس این دسته از مطالبات و ارزشها در مواضع رقبای انتخاباتی اسرائیل در این مقاله مورد توجه و بررسی قرار خواهد گرفت.  با بررسی این مواضع آنها در در دو دسته اصلی زیر – آنچه کاندیداهای اصلی انتخابات مطرح کردند و آنچه مطرح نکردند - تقسیم بندی کرده است:

1- بخش قابل توجهی از مواضع شانسهای اصلی انتخابات در اسرائیل – و نه فقط نتانیاهو – در جریان تبلیغات انتخاباتی در چند محور نژادپرستی، نقض حقوق بشر، تقویت دیکتاتوری یهودی و نقض حقوق بین الملل و قطعنامه های بین المللی قابل ارزیابی می باشد.

مواضع همه احزاب اصلی صهیونیستی حاوی مواردی است که نژاد یهودی در آن مورد ستایش قرار گرفته و حقوق آن بر حقوق سایر نژادهای موجود در کشور برتری داده می شود و از آن سوی نژاد عربی مورد نکوهش و سرزنش قرار گرفته و درخواستهایی برای سلب حقوق آنان، از جمله اخراج آنها از کشور، مطرح می گردد. در حوزه حقوق بشر نیز کاندیداهای اصلی در ستایش نقض حقوق اعراب کشور و حتی افتخار به کشتن آنها با هم رقابت می کنند.

اولین ویدئوهای تبلیغاتی بنی گانتس – رقیب اصلی نتانیاهو – به نقش وی (به عنوان فرمانده ارتش اسرائیل) در حمله مرگبار سال ۲۰۱۴ ارتش این کشور به غزه می پردازد. این فیلم تکان دهنده شمارشگری دارد که آمار کشته های فلسطینی در جریان این حمله را از عدد ۱ تا ۱۳۶۴ شمارش کرده و به این دستاورد گانتس افتخار می کند و در صحنه ای دیگر تخریب وسیع غزه در جریان این حمله و به تعبیر فیلم بازگرداندن این مناطق به عصر حجر را مورد ستایش قرار می دهد.

برغم انتقاد شدید همه سازمانهای بین المللی از اسرائیل بخاطر نقض حقوق فلسطینی ها در غزه، محاصره مرگبار این باریکه و ارتکاب جنایات جنگی علیه فلسطینی ها و سرکوب خشن و خونین راهپیمایی بازگشت (که به کشته شدن صدها غیرنظامی بیگناه از جمله کودکان، زنان، پرستاران و خبرنگاران انجامیده است)، تقریبا همه احزاب اسرائیلی خواهان شدت عمل بیشتر نیروهای اسرائیلی علیه غزه و مردم آن شده اند.

رهبران این احزاب به رای دهندگان وعده می دادند در صورتی پیروزی در انتخابات برخورد شدیدتری با فلسطینی های غزه خواهند نمود. همه احزاب حاضر خواهان دیکته خواست یهودیها بر سایر شهروندان اسرائیل، اعم از مسلمان و مسیحی، شده و از یهودی کردن تمامی اسرائیل دفاع می کردند. در این راستا دموکراسی لیبرال عاملی مزاحم تلقی می شد و فاشیسم مورد ستایش قرار گرفت. فیلم تبلیغاتی شاکید وزیر دادگستری اسرائیل حاوی بخشهایی است که او می گوید فاشیسم برای او عطر دموکراسی دارد.

هرآنچه جامعه بین المللی در مورد مسئله فلسطین/اسرائیل به تصویب رسانده در تبلیغات انتخاباتی اسرائیل مورد مخالفت شدید قرار گرفت. تشکیل کشور فلسطینی، تخلیه شهرکهای یهودی نشین کرانه باختری، عقب نشینی از جولان، عقب نشینی از کرانه باختری و بیت المقدس شرقی و سایر مواضعی که اسرائیل به موجب حقوق بین الملل و قطعنامه های صادره از سازمان ملل موظف به اجرای آن است مورد مخالفت همه کاندیداهای اصلی انتخابات قرار گرفت.

بنیامین نتانیاهو وعده انضمام شهرکهای کرانه باختری به اسرائیل را داد. همه احزاب تاکید می کردند با تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی در تمامی کرانه باختری مخالفت خواهند نمود. کشوری که اینک عضو سازمان ملل متحد است و نزدیک به ۱۵۰ کشور جهان آن را به رسمیت شناخته اند.

2- خواسته ها و مواضعی که از سوی کاندیداهای اصلی مطرح نشد نیز گویای حقایق مشابهی است:

هیچ یک از کاندیداهای اصلی خواهان تقویت دموکراسی و گسترش آزادی در اسرائیل نشدند. مواضع بسیاری از آنها، چون مواضع شاکید، در جهت تضعیف دموکراسی و محدود نمودن آزادی بود. هیچ یک از کاندیداهای اصلی خواهان احترام بیشتر به حقوق بشر و کاهش نقض حقوق بشر در اسرائیل نبودند. هیچ یک از آنها خواستار احترام به حقوق بین الملل و قوانین و قطعنامه های بین المللی نشدند. قانون نژادپرستانه دولت-ملت یهودی که چندی پیش در کنست اسرائیل به تصویب رسید، مورد مخالفت احزاب اسرائیلی قرار نگرفت. اقدامات اسرائیل در نقض حقوق فلسطینی ها مورد اعتراض هیچ حزبی قرار نگرفت. احزاب اسرائیلی به این مواضع بسنده نکرده بلکه شهروندان و رای دهندگان اسرائیلی را تهدید نمودند اگر رقیب در انتخابات پیروز شود چنین امتیازاتی را به دنیا و فلسطینی ها خواهد داد.

آنچه در دو شماره اخیر در مورد مواضع احزاب اسرائیلی ذکر شد ناظر بر مواضع همه احزاب اصلی اسرائیل (شامل لیکود، کار، آبی سفید، راست جدید، شاس، یهودیت توراتی، اسرائیل بیتنا، خانه یهودی) است که همگی در انتخابات اخیر شرکت داشتند. در این تحلیل مواضع احزاب ضعیف عربی و همچنین حزب کوچک و حاشیه نشین مرتص (که مورد حمایت بسیاری از اعراب اسرائیل است) مد نظر قرار نگرفته است.

بررسی مواضع احزاب اسرائیلی و نتایج آن نشان می دهد در صورت پیروزی هر یک از احزاب اصلی صهیونیستی در اسرائیل اوضاع برای دموکراسی، آزادی، حقوق بشر، قوانین بین المللی و بشردوستانه تغییری نمی کرد. نه تنها تغییر نمی کرد بلکه پیروزی برخی از آنها میتوانست اوضاع را بدتر نماید. بنابراین نتانیاهو و مواضع وی نماینده بدیها و افراط گریهای اسرائیل - و یک استثنا - نیست، بلکه نماینده واقعی واقعیتهای اسرائیل و جامعه یهودی آن است.

دفاع همه جریانهای اصلی انتخاباتی از ارزشهای ضد لیبرال نشان از محبوبیت این مواضع در میان همه طیفهای جامعه یهودی دارد. این نتایج نشان می دهد برخلاف دموکراسیهای غربی ارزشهای لیبرال در اسرائیل اولویتی اساسی نیست. اولویت اساسی از نظر رای دهندگان یهودی اسرائیل ارزشهایی است که ساخته و پرداخته ایدئولوژی نژادپرست صهیونیسم است. بر این اساس تا زمانی که جامعه اسرائیلی اسیر ارزشهای ایدئولوژیک است تغییر احزاب در اسرائیل نمی تواند پیام آور تغییری مثبت در اسرائیل باشد.

نتایج فوق همچنین نشان می دهد مخالفت جامعه اسرائیلی با اجماع جهانی در نوع خود پدیده ای بی نظیر یا حداقل کم نظیر است. بعید است بتوان در همه جوامع و ملتهای عالم ملتی را یافت که تا این اندازه مخالف ارزشهای جهانی و بین المللی باشد. سند دیگر این واقعیت محبوبیت بالای شخصیت افراطی ترامپ در اسرائیل است. نظرسنجیها نشان داده است بیشترین محبوبیت ترامپ در میان همه ملتهای جهان متعلق به جامعه اسرائیلی است. این نظرسنجی ها احتمالا میتواند نشان دهد هیچ ملتی در جهان به اندازه ملت اسرائیل با سازمان ملل متحد دشمنی و ضدیت ندارد. بعید است بتوان این حجم از مخالفت با ارزشهای بین المللی و لیبرال، حقوق بشر، دموکراسی، آزادی، حقوق بین الملل و صلح طلبی را در جای دیگری از کره خاکی یافت.

نتایج مندرج در بندهای ۱ و ۲ این مقاله در خصوص مواضع احزاب اسرائیلی محصول بررسی اجمالی این موضوع می باشد. در صورت تایید این نتایج در تحقیقی جامع، خصوصیتهای ذکر شده میتواند جامعه اسرائیلی، و نه فقط حکومت اسرائیل، را به عنوان یکی از منحط ترین جوامع بشری عصر حاضر معرفی نماید. جامعه ای که برغم تبلیغات سنگین رسانه ای فرسنگها از ارزشهای لیبرال دموکراسی حاکم بر تمدن غربی فاصله دارد.

310310