در شبکه دوم در ساعت ۱۰:۴۰ همان شبی که رئیس جهمور در عراق بود، بحثی در مورد چگونگی تحقق آن بود و راهکارهایی ارائه کردند و در آخر از سردار سلیمانی و شهدای حرم تجلیل شد و این به نظر من کار به‌جایی بود. آنها معتقد بودند که این میهمان‌نوازی عراقی‌ها ثمره مجاهدت رزمندگان بود. در واقع اگر مهم‌ترین گزینه‌ها و به ویژه در منطق زورگویان جنگ است در طرف دیگر هم بزرگ‌ترین گزینه، دفاع است پس آن را باید هر چه بیشتر تقویت کرد، چگونه است که دو گروه متخاصم که به زورِ نهادهای به اصطلاح بین‌المللی می‌خواهند پای میز مذاکره بنشینند، طرف زورگو زمانی که در جنگ نتوانست پیروز شود تلاش می‌کند تا از نظر نظامی دست بالایی داشته باشد تا بتوانند چانه‌زنی را بیشتر کند.
پیمان‌های این سفر آن طوری که بیان شد واقعا دستاورد بود، به نظر می رسد اگر هزینه‌هایی در عراق و سوریه شده اما این دستاورد می‌تواند جبران کننده باشد به شرط آن که برخورد با اجرای آن، با دقت و مصلحت باشد. صبر است که غوره را چو حلوا سازد.
عراق اینک مخلصانه با ایران مواجه شده است. سؤال این است که آیا هنوز سردمداران ما به اروپا بیشتر بها می‌دهند یا عراق؟ آیا بعضی‌ها اروپای مکار را بر کشورهای همسایه ترجیح می‌دهند، یا تلاششان برای ارتباط با اروپا به قول خودشان گرفتن بهانه از دست آنها است تا بیشتر از این خباثت نکنند؟ باید دانست اروپا همچون آمریکا هر گز دوست ما نخواهند بود.
اکنون ما هستیم و بازار گسترده عراق و نیز سوریه. اما باز مطرح شد که کالاهای ایرانی گران به دست مردم عراق می‌رسد و باید شبکه‌های توزیع را در آنجا سامان داد، سؤال مهم‌تر این است که ما می‌توانیم چنین کاری انجام دهیم؟
آیا واقعا می‌توانیم تولید و توزیع کالاهای ایرانی را در آنجا به ثمر برسانیم؟ آیا رطب خورده منع رطب می‌توان؟ وقتی در داخل کشور اجناس با وجود دلالان و سلطان‌های بی‌نام و نشان، علی‌رغم فریادهای ناطران، گران به دست مردم می‌رسد، چگونه در عراق ما می‌خواهیم بازار خود را از ۱۲ میلیارد به ۲۰ میلیارد و بیشتر برسانیم؟
آیا زیرساخت‌های فعلی، نیروهای داخلی و ابزارهای اقتصادی را تجهیز کرده‌ایم تا بتوانیم در اسرع وقت به مقصود نائل شویم؟ آیا اتاق بازرگانی و اصناف مرتبط در این رابطه همکاری لازم را می‌کنند و یا دنبال سودهای مقطعی به قیمت بردن آبروی کشور هستند؟ آیا وزارت صنعت، معدن و تجارت و کارمندان آن با بخشنامه‌های متناقض و متضاد چوب لای چرخ تولیدکنندگان و بازرگانان خواهند گذاشت که سرانجام سرگشته و شرمنده پس از مدتی بگویند با کمال تأسف نتوانستیم و آیا بازار را دوباره تحویل ترکیه و بقیه کشورها خواهند داد؟
آیا وزارت ارشاد و شورای فرهنگ عمومی برای زدودن فرهنگ دروغ، دورویی، کم‌فروشی و انواع صفات رذیله‌ای که بعضی نا اهلان از آن برای هموطنان داخلی استفاده می‌کنند کاری نخواهد کرد؟ و دست‌کم به دنبال تهیه و پخش فیلم‌هایی برای نشان دادن فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی تلاشی نخواهد داشت؟ ندیده‌اید کشور ترکیه فیلم‌هایی می‌سازد که حتی ما ایرانی‌ها که با مذهب آشناییم برایمان جالب و جذاب است؟
آیا این شأن ماست که از بازار چند صد میلیارد دلاری روسیه فقط ۳۰۰ میلیون دلار سهم داشته باشیم و تازه تراز تجاری ما منفی باشد؟ آیا مبادله بر اساس ارز ملی با کشورهای همسایه باز هم دست‌خوش تردید و تأخیر خواهد بود تا دوباره دلار موقعیت خود را پیدا کند و ارزهای اروپایی جان و جای آن را بگیرد؟ آیا دولت ما بخش خصوصی را تقویت و تجمیع می‌کند و یا به صورت سنتی می‌خواهد با این بازارها برخورد کند؟ همچون وضعیت زمین‌های کشاورزی که تجمیع نمی‌شود و همه با رقابت یکدیگر در اسراف منابع و با سود کمتر خود قانع‌اند؟ آیا بازرگانان ایرانی هم به لحاظ کیفیت و صداقت و پشتکار و استمرار می‌تواند این بازارها را حفظ کند و گسترش دهد؟ آیا از نظر اخلاق و صداقت در عرضه اجناس و پرهیز از تخلف، بازرگانان ما می‌توانند و باید چنین اقدامی را بکنند و یا اینکه این فرصت‌ها را به زودی از دست خواهند داد؟ آیا دولت نسبت به افزایش توان بخش خصوصی و تعاونی و حفظ آن تمهیدات لازم خواهد کرد؟
به نظر می‌رسد برای هم‌جواری و حسن نیت بین دو کشور عراق و ایران باید نکاتی را در نظر داشت که اهم آنها عبارتند از:
* گسترش اخلاق و صداقت و امانت و دست برداشتن از اخلاق ناپسند دروغ‌گویی، کم‌فروشی، و سودجویی
* ایجاد شرکت‌ها و شبکه‌های بزرگ تولید و توزیع کالاهای ایرانی، توجه به ارزان‌فروشی و جلب و نگهداری مشتری
* توجه به حفظ زیرساخت‌های کشور به ویژه مناظر طبیعی و توجه به عدم از بین بردن آن توسط بازدیدکنندگان
* دادن آموزش لازم به همه خدمت‌گذاران در گردشگری و میهمان‌پذیران داخلی. نصب علائم لازم به زبان عربی، توجه به آموزش‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی
* تذکر به مردم نسبت به رعایت اخلاق در عین حفظ کرامت خود و حفظ اسرار داخلی و اطلاعاتی و اینکه به راحتی آن را در اختیار دیگران نگذارند
* با توجه به قوی تر بودن پول عراق باید اقدامات لازم صورت گیرد تا هر چه زودتر ارزش پول ملی تقویت شود، تا ملت ایران در برابر عراقی‌ها احساس حقارت نکند
* حفظ کرامت انسانی ملت ایران در کشور و یا به هنگام سفر به کشور عراق
سرعت در اجرای مفاد توافق‌نامه‌ها با توجه به اینکه دشمنان دائماً در حال تحریک دو ملت‌اند تا این ارتباط به هم بخورد، آنها با عرضه جنس بهتر و ارزان‌تر، حتی مجانی مصرند که این رابطه خوب را به هم بزنند!
نظر شما