به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ابوالحسن داودی در حاشیه سی‌وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، در سینما فلسطین حاضر شد و از گذر سینما و برنامه‌های اجرایی آن بازدید کرد.
این کارگردان، برنامه‌های جنبی جشنواره جهانی فیلم فجر را مثبت و جالب توجه دانست اما به میزان اثرگذاری و ارتباط این برنامه‌ها با مخاطب شک کرد و در توضیح این مساله گفت: «این جشنواره پس از مستقل شدن و گذشتن مدت زمان پنج شش سال فعالیت خودش، هنوز نتوانسته مخاطب گسترده لازم را چه داخل و چه خارج ایران پیدا کند.»
داودی دلیلش را این‌طور توضیح داد: «من از ابتدا با لفظ «جهانی بودن» مشکل داشتم و به نظرم کمی شوخی می‌آمد. ما برای ارتباط‌ها و برنامه‌های جهانی باید فرهنگ جهانی داشته باشیم که به دلیل بسیاری از محدودیت‌های شرعی، عرفی و دیکته و جبر شده امکان آن‌ها را نداریم.»
این کارگردان، ریشه‌های فرهنگی را برای موفقیت چنین برنامه‌های موثر و ضروری دانست و افزود: «کارهایی که در کشورهای دیگر انجام می‌شود بر اساس فرهنگ دیگری است و در واقع فرهنگ و عرف‌شان اجازه آن‌را می‌دهد، ولی بعضی برنامه‌های جنبی جشنواره با فرهنگ رایج ما تناسب ندارد. برای من خیلی جذاب است که این‌جا موسیقی کلاسیک بشنوم اما می‌دانم یک هفته ده روز به‌صورت نمایشی، در یک مکان خاص محدود انجام می‌شود و می‌رود و چیزی از آن باقی نمی‌ماند؛ در حالی‌که همین موسیقی و اجراها را سال‌هاست به شکل جاری در خیابان‌ها، متروها و معابر کشورهای دیگر می‌بینیم.»
داودی که متولد ۱۳۳۴ و نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده است، شش جایزه سیمرغ (برای بهترین کارگردانی، فیلم‌نامه و بهترین فیلم) در کارنامه خود دارد. او کارگردانی را سال ۱۳۶۷ با فیلم «سفر عشق» آغاز کرد و پس از آن ۱۱ فیلم دیگر ساخت.
ابوالحسن داودی در مورد فاصله افتادن بین ساخت فیلم‌هایش گفت: «من هر ۳-۴ سال یک بار، کار می‌کنم و بعد از «هزارپا»، هنوز وقتش نرسیده که کار جدیدی انجام دهم.»
او دلیل کم کاری خودش را این طور توضیح داد: «پیمانه‌ای است که باید پُر شود. یا باید حوصله آدم سر برود، توبره‌اش پر شود یا اتفاقی بیفتد که بخواهد فیلم بعدی را بسازد.»
۵۷۵۷
نظر شما