این دستگاه با استفاده از قطعات یدکی و مولفه‌های باقی مانده از ساخت یک ماهواره موسوم به OCO-2 ساخته شده است که در سال 2014 برای انجام ماموریت مشابهی در مدار زمین قرار گرفت.
محققان انتظار دارند اطلاعات به دست آمده از فعالیت این ابزار در ایستگاه فضایی، نقشه جامعی از حرکت دی‌اکسید کربن در اتمسفر زمین به دست دهد.
یکی از روش‌های انجام این کار استفاده از دورنماهای متفاوت OCO-2 و OCO-3 است. ماهواره OCO-2 با گردش در مدار خورشیدآهنگ به دور زمین گردش می‌کند. این مدار نوعی مدار قطبی به مرکزیت زمین است که همواره نسبت به زمین در یک ساعت خاص قرار دارد. به عبارت دیگر نقاط زیر ماهواره در نیمی از مدار در هر لحظه در یک ساعت مشخص از شبانه‌روز هستند و در نیمه دیگر آن با 12 ساعت اختلاف در یک ساعت مشخص دیگر شبانه‌روز قرار دارند.
در مقابل از آنجا که دستگاه OCO-3 فراتر از ایستگاه فضایی پرواز می‌کند تنها نقاط موجود تا 51 درجه شمالی و جنوبی را پوشش می‌دهد و این نقاط را در ساعات مختلف شبانه‌روز رصد می‌کند.
محققان امیدوارند با انجام این ماموریت‌های ناشناخته‌های چرخه دی‌اکسید کربن از جمله نحوه ارتباط بین منابع تولید گازهای گلخانه‌ای و جذب آن در محیط را شناسایی کنند.
5656
نظر شما